Παρασκευή, 19 Απριλίου 2024
Ανατ: 06:45
Δύση: 20:05
Σελ. 11 ημ.
110-256
16ος χρόνος, 5907η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 37 (ΛΖ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΠΑΣ φίλος ἐρεῖ· ἐφιλίασα αὐτῷ κἀγώ, ἀλλ᾿ ἔστι φίλος ὀνόματι μόνον φίλος. 1 Καθένας, που υποκρίνεται τον φίλον, ημπορεί να λέγη εις άλλον· “και εγώ είμαι φίλος με εκείνον”. Υπάρχουν φίλοι κατ' όνομα μόνον. 1 Πᾶς φίλος θὰ εἴπῃ: Καὶ ἐγὼ συνεδέθην διὰ φιλίας πρὸς αὐτόν! Ὑπάρχει ὅμως φίλος μόνον κατ’ ὄνομα καὶ οὐχὶ πράγματι φίλος.
2 οὐχὶ λύπη ἔνι ἕως θανάτου ἑταῖρος καὶ φίλος τρεπόμενος εἰς ἔχθραν; 2 Μέχρι θανάτου δεν φθάνει η λύπη, όταν ενας σύντροφος η ένας φίλος μεταβληθή εις εχθρόν; 2 Δὲν γεννᾶται λύπη φθάνουσα μέχρι θανάτου, ὅταν σύντροφος καὶ φίλος μετατραπῇ εἰς ἐχθρόν;
3 ὦ πονηρὸν ἐνθύμημα, πόθεν ἐνεκυλίσθης καλύψαι τὴν ξηρὰν ἐν δολιότητι; 3 Ω σκέψις πονηρά! Από που εβγήκες και εκύλισες, δια να σκεπάσης την γην με την απατηλήν φιλίαν; 3 Ὦ πονηρὰ καὶ κακὴ σκέψις! Ἀπὸ ποὺ ἐκύλησες καὶ ἐβγῆκες διὰ νὰ καλύψῃς τὴν γῆν μὲ δολιότητα καὶ ἀπάτην;
4 ἑταῖρος φίλου ἐν εὐφροσύνῃ ἥδεται καὶ ἐν καιρῷ θλίψεως ἔσται ἀπέναντι· 4 Ψευδής φίλος συμμετέχει και απολαμβάνει την χαράν και τα αγαθά του φίλου του. Εις καιρόν όμως θλίψεως θα σταθή μακράν. 4 Ὁ σύντροφος δηλαδὴ χαίρεται κατὰ τὴν εὐφροσύνην τοῦ φίλου του, εἰς τὸν καιρὸν ὅμως τῆς θλίψεως καὶ δυστυχίας θὰ εἶναι μακρὰν καὶ ἀντίθετος πρὸς αὐτόν.
5 ἑταῖρος φίλῳ συμπονεῖ χάριν γαστρός, ἔναντι πολέμου λήψεται ἀσπίδα. 5 Ο ψευδής φίλος συμπάσχει με τον φίλον του, όταν έχη από αυτόν συμφέρον. Εις περίστασιν όμως πολέμου παίρνει την ασπίδα εκείνου, δια να υπερασπισθή μόνον τον εαυτόν του. 5 Ὁ σύντροφος συμπονεῖ τὸν φίλον του χάριν τῆς κοιλίας καὶ τοῦ φαγητοῦ, ἐὰν ὅμως παρουσιασθῇ πόλεμος, ὁ σύντροφος θὰ ἐγκαταλείψῃ τὸν φίλον καὶ θὰ πάρῃ ἀσπίδα, διὰ νὰ ὑπερασπισθῇ μόνον τὸν ἑαυτόν του.
6 μὴ ἐπιλάθῃ φίλου ἐν τῇ ψυχῇ σου, καὶ μὴ ἀμνημονήσῃς αὐτοῦ ἐν τοῖς χρήμασί σου. 6 Μη βγάζης από την καρδιάν σου τον φίλον σου και μη τον λησμονήσης, όταν αποκτήσης χρήματα. 6 Μὴ λησμονήσῃς τὸν φίλον σου καὶ μὴ τὸν βγάλῃς ἀπὸ τὴν καρδίαν σου, ὅταν δὲ ἀποκτήσῃς χρήματα μὴ τὸν ξεχάσῃς.
7 Πᾶς σύμβουλος ἐξαίρει βουλήν, ἀλλ᾿ ἔστι συμβουλεύων εἰς ἑαυτόν. 7 Καθε σύμβουλος προσφέρει με προθυμίαν συμβουλάς· υπάρχουν όμως και μερικοί, που συμβουλεύουν τους άλλους, δια να εξυπηρετήσουν τον εαυτόν των. 7 Κάθε σύμβουλος συνιστᾷ ὡς ὀρθὴν καὶ ἐκθειάζει τὴν συμβουλήν του, ὑπάρχει δὲ καὶ σύμβουλος, ποὺ συμβουλεύει διὰ τὸ ἴδιον συμφέρον.
8 ἀπὸ συμβούλου φύλαξον τὴν ψυχήν σου καὶ γνῶθι πρότερον τίς αὐτοῦ χρεία —καὶ γὰρ αὐτὸς ἑαυτῷ βουλεύσεται—, μήποτε βάλῃ ἐπὶ σοὶ κλῆρον 8 Φυλάξου από τον καθένα, που παρουσιάζεται ως σύμβουλος· μάθε προηγουμένως, αν και ποίον συμφέρον έχει αυτός από την συμβουλήν, που θα σου δώση. -Διότι υπάρχουν και σύμβουλοι, που δίδουν συμβουλάς προς το συμφέρον των. -Πρόσεξε, μήπως ένας τέτοιος σύμβουλος σε παίξη ως τυχηρόν του παιχνίδι. 8 Ἀπὸ τὸν παρουσιαζόμενον ὡς σύμβουλον φύλαξε τὸν ἑαυτόν σου καὶ μάθε προτήτερα, ποίαν ἀνάγκην ἔχει καὶ ποῖον συμφέρον τὸν κινεῖ - διότι ἴσως αὐτὸς διὰ τὸ ἴδιόν του συμφέρον θὰ δώσῃ συμβουλήν - πρόσεξε μήπως ρίψῃ κλῆρον καὶ παίξῃ εἰς βάρος σου·
9 καὶ εἴπῃ σοι· καλὴ ἡ ὁδός σου, καὶ στήσεται ἐξ ἐναντίας ἰδεῖν τὸ συμβησόμενόν σοι. 9 Πιθανόν να σου είπη· “καλός είναι ο δρόμος σου”. Και αυτός θα σταθή από μακρυά, να ιδή τι θα σου συμβή. 9 καὶ μήπως, ἐνῷ θὰ σοῦ εἴπῃ· καλὰ βαδίζεις καὶ καλὴ εἶναι ἡ ἐνέργειά σου, αὐτὸς σταθῇ εἰς τὸ ἀντίθετον μέρος, διὰ νὰ ἴδῃ τί θὰ σοῦ συμβῇ.
10 μὴ βουλεύου μετὰ τοῦ ὑποβλεπομένου σε καὶ ἀπὸ τῶν ζηλούντων σε κρύψον βουλήν. 10 Μη ζητής συμβουλήν από άνθρωπον, ο οποίος σε υποβλέπει και σε επιβουλεύεται. Κρύψε δε τας σκέψεις σου από ανθρώπους, που σε βλέπουν με ζήλειαν και φθόνον. 10 Μὴ συμβουλεύεσαι ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος σὲ ὑποβλέπει καὶ σὲ ἐπιβουλεύεται, ἀπὸ ἐκείνους δὲ ποὺ σὲ ζηλοτυποῦν, κρύψε τὰ σχέδιά σου καὶ τὰς ἀποφάσεις σου.
11 μετὰ γυναικὸς περὶ τῆς ἀντιζήλου αὐτῆς καὶ μετὰ δειλοῦ περὶ πολέμου, μετὰ ἐμπόρου περὶ μεταβολίας καὶ μετὰ ἀγοράζοντος περὶ πράσεως, μετὰ βασκάνου περὶ εὐχαριστίας καὶ μετὰ ἀνελεήμονος περὶ χρηστοηθείας, μετὰ ὀκνηροῦ περὶ παντὸς ἔργου καὶ μετὰ μισθίου ἐφεστίου περὶ συντελείας, οἰκέτῃ ἀργῷ περὶ πολλῆς ἐργασίας, μὴ ἔπεχε ἐπὶ τούτοις περὶ πάσης συμβουλίας· 11 Μη ζητής συμβουλήν από την γυναίκα σου δια την αντίζηλόν της, από τον δειλόν δια τον πόλεμον, από τον έμπορον περί του εμπορίου, από τον αγοράζοντα περί της πωλήσεως, από τον φθονερόν περί ευγνωμοσύνης, από τον σκληροκάρδιον περί αγαθοεργίας, από τον ράθυμον και οκνηρόν περί παντός έργου, από τον μισθωτόν του σπιτιού σου περί του πέρατος της εργασίας, από τον αργόν υπηρέτην περί πολλής εργασίας. Μη στηρίζεσαι εις καμμίαν συμβουλήν αυτών των ανθρώπων. 11 Μὴ συμβουλεύεσαι γυναῖκα διὰ τὴν ἀντίζηλόν της καὶ δειλὸν περὶ πολέμου, οὔτε ἔμπορον περὶ ἐμπορευμάτων ἀνταλλαγῆς, οὔτε ἀγοραστὴν περὶ τιμῶν πωλήσεως, οὔτε φθονερὸν περὶ εὐγνωμοσύνης, οὔτε τὸν σκληροκάρδιον καὶ ἀνοικτίρμονα περὶ ἀγαθοεργίας καὶ ἀσκήσεως εὐεργετικῶν ἔργων, οὔτε τὸν ὀκνηρὸν περὶ οἰουδήποτε ἔργου, οὔτε τὸν μισθωτὸν ἐργάτην, ποὺ μένει εἰς τὸ σπίτι σου, περὶ τοῦ πότε θὰ τελειώσῃ ἡ ἐργασία του, οὔτε καὶ τὸν ἀμελῆ καὶ ἀργοκίνητον δοῦλον περὶ πολλῆς ἐργασίας. Μὴ στηρίζεσαι εἰς αὐτοὺς διὰ πᾶσαν συμβουλήν των.
12 ἀλλ᾿ ἢ μετὰ ἀνδρὸς εὐσεβοῦς ἐνδελέχιζε, ὃν ἂν ἐπιγνῷς συντηροῦντα ἐντολάς, ὃς ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ κατὰ τὴν ψυχήν σου, καὶ ἐὰν πταίσῃς, συναλγήσει σοι. 12 Αλλά μένε πλησίον και να συνομιλής πάντοτε με ευσεβή άνθρωπον, με αυτόν που γνωρίζεις καλά, ότι προσπαθεί να τηρή τας θείας εντολάς, που έχει την ψυχήν του ομοίαν με την ιδικήν σου και ο οποίος, εάν περιπέσης εις θλίψιν, θα σε σαμπονέση. 12 Ἀλλ’ ἐξακολούθει νὰ συχνάζῃς πλησίον εὐσεβοῦς ἀνθρώπου, τὸν ὁποῖον ἐγνώρισες καλά, ὅτι τηρεῖ τὰς ἐντολὰς του Θεοῦ, καί του ὁποίου ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ ὁμοιάζει καὶ συμφωνεῖ μὲ τὴν ἰδικήν σου καρδίαν, διότι αὐτός, καὶ ἐὰν πέσῃς εἰς κάποιο σφάλμα, θὰ πονέσῃ μαζί σου.
13 καὶ βουλὴν καρδίας στῆσον, οὐ γάρ ἔστι σοι πιστότερος αὐτῆς· 13 Επειτα ζήτησε και άκουσε και πράξε την διάθεσιν και την συμβουλήν της καρδίας σου, διότι δεν υπάρχει δια σε περισσότερον αξιόπιστος συμπαραστάτης από αυτήν. 13 Καὶ τὴν ἀπόφασιν τῆς καρδίας σου καὶ τῆς συνειδήσεώς σου κράτησέ την στερεά, διότι δὲν ὑπάρχει ἄλλος ἀξιοπιστότερος διὰ σὲ ἀπὸ αὐτήν.
14 ψυχὴ γὰρ ἀνδρὸς ἀπαγγέλλειν ἐνίοτε εἴωθεν ἢ ἑπτὰ σκοποὶ ἐπὶ μετεώρου καθήμενοι ἐπὶ σκοπῆς. 14 Διότι συμβαίνει πολλές φορές η ψυχή ενός ανθρώπου να βλέπη και να εξαγγέλλη ακριβέστερα και ορθότερα από πολλούς παρατηρητάς, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι εις υψηλήν σκοπιάν. 14 Εἶναι δὲ ἀξιοπιστότερος, διότι τὸ ἐσωτερικὸν τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου συνηθίζει νὰ διακρίνῃ ἀσφαλέστερον καὶ καλύτερον εἰς ὡρισμένας περιστάσεις, παρὰ πολλοὶ σκοποὶ τοποθετημένοι εἰς ὑψηλὸν μέρος διὰ νὰ παρατηροῦν καὶ κατοπτεύουν.
15 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις δεήθητι ῾Υψίστου, ἵνα εὐθύνῃ ἐν ἀληθείᾳ τὴν ὁδόν σου. - 15 Και επί πάσι τούτοις, παρακάλεσε θερμώς τον Υψιστον, να κατευοδώνη την ζωήν σου εν αληθεία. 15 Καὶ ἐπάνω ἀπὸ ὅλα αὐτὰ παρακάλει τὸν Ὕψιστον νὰ κατευθύνῃ τὴν πορείαν τῆς ζωῆς σου μέσα εἰς τὴν ἀλήθειαν.
16 ᾿Αρχὴ παντὸς ἔργου λόγος, καὶ πρὸ πάσης πράξεως βουλή. 16 Αρχή εις κάθε έργον πρέπει να είναι η αιτία, δια την οποίαν γίνεται. Προ δε πάσης πράξεως πρέπει να προηγήται η συνετή σκέψις. 16 Ἀρχὴ παντὸς ἔργου πρέπει νὰ εἶναι ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον γίνεται τοῦτο, καὶ προτήτερα ἀπὸ κάθε πρᾶξιν πρέπει νὰ προηγῆται ἡ μετὰ σκέψεως ἀπόφασις.
17 ἴχνος ἀλλοιώσεως καρδίας τέσσαρα μέρη ἀνατέλλει, 17 Αιτία και ρίζα των σκέψεων είναι η καρδία, προ της οποίας παρουσιάζονται τέσσαρα πράγματα· 17 Ὡς σημεῖον καὶ ἔνδειξις μεταβολῆς καὶ ἀλοιώσεως τῶν διαθέσεων μιᾶς καρδίας τέσσαρα πράγματι παρουσιάζονται, διὰ νὰ ἐκλέξῃ αὕτη μεταξὺ αὐτῶν:
18 ἀγαθὸν καὶ κακόν, ζωὴ καὶ θάνατος, καὶ ἡ κυριεύουσα ἐνδελεχῶς αὐτῶν γλῶσσά ἐστιν. 18 Το αγαθόν και το κακόν, ζωή και ο θάνατος. Εκείνο δέ που κυριαρχεί πάντοτε, επάνω εις αυτά και εκφράζει αυτά, είναι η γλώσσα. 18 Τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν, ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος· ἐκεῖνο δὲ ποὺ κυριαρχεῖ συνεχῶς ὡς ὄργανον ἐκδηλώσεως τῆς ἐπελθούσης μεταβολῆς, εἶναι ἡ γλῶσσα, ἡ ὁποία ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας λαλεῖ.
19 ἔστιν ἀνὴρ πανοῦργος πολλῶν παιδευτής, καὶ τῇ ἰδίᾳ ψυχῇ ἄχρηστός ἐστιν. 19 Υπάρχουν άνθρωποι έξυπνοι και επιτήδειοι, οι οποίοι παρουσιάζονται ως διδάσκαλοι των άλλων. Είναι όμως άχρηστοι δια τον εαυτόν των. 19 Ὑπάρχει ἔξυπνος καὶ εὐφυὴς ἄνθρωπος, ἐπιτήδειος νὰ παιδαγωγῇ πολλοὺς ἄλλους, ἄχρηστος ὅμως διὰ τὴν διαπαιδαγώγησιν τῆς ἰδίας αὐτοῦ ψυχῆς.
20 ἔστι σοφιζόμενος ἐν λόγοις μισητός, οὗτος πάσης τροφῆς καθυστερήσει· 20 Υπάρχουν άνθρωποι, που παριστάνουν τον σοφόν με τα λόγια, και αυτοί είναι μισητοί. Κατι τέτοιοι φλύαροι και αργόσχολοι θα μείνουν χωρίς φαγητόν· 20 Ὑπάρχει ἄνθρωπος ἐπιδεικνύων μεγάλην δεξιότητα καὶ σοφίαν εἰς τοὺς λόγους του, ὁ ὁποῖος ὅμως εἶναι μισητός. Αὐτὸς ὡς ἐργάτης ἀνάξιος θὰ στερηθῇ πάσης τροφῆς.
21 οὐ γὰρ ἐδόθη αὐτῷ παρὰ Κυρίου χάρις, ὅτι πάσης σοφίας ἐστερήθη. 21 διότι εις αυτούς τους αυτοπαρουσιαζομένους ως σοφούς δεν έχει δοθή χάρις παρά Κυρίου, και έχουν αυτοί στερηθή από κάθε σοφίαν. 21 Θὰ καταντήσῃ δὲ εἰς τὴν στέρησιν ταύτην, διότι δὲν ἐδόθη εἰς αὐτὸν ἀπὸ τὸν Κύριον χάρις, ἐπειδὴ ἐστερήθη οὗτος πάσης συνέσεως καὶ σοφίας.
22 ἔστι σοφὸς τῇ ἰδίᾳ ψυχῇ, καὶ οἱ καρποὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ ἐπὶ στόματος πιστοί. 22 Υπάρχουν σοφοί δια τον εαυτόν των μόνον και οι καρποί της σοφίας των είναι αξιόπιστοι, όταν λέγωνται από αυτούς. 22 Ὑπάρχει ἄνθρωπος σοφὸς καὶ συνετὸς διὰ τὸν ἑαυτόν του, καὶ οἱ καρποὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ παρουσιάζονται ἀξιόπιστοι διὰ τῶν ἐπὶ τῶν χειλέων λόγων του.
23 ἀνὴρ σοφὸς τὸν ἑαυτοῦ λαὸν παιδεύσει, καὶ οἱ καρποὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ πιστοί. 23 Ο αληθινά σοφός άνθρωπος θα παιδαγωγήση και θα μορφώση τον λαόν του, οι δε καρποί της σοφίας του θα είναι βέβαιοι και αξιόπιστοι. 23 Ὁ συνετὸς καὶ πράγματι σοφὸς θὰ διαπαιδαγωγήσῃ τὸν λαόν του, καὶ τὰ ἀποτελέσματα τῆς συνέσεως καὶ σοφίας του θὰ εἶναι ἀξιόπιστα καὶ παραδεκτὰ ἀπὸ ὅλους.
24 ἀνὴρ σοφὸς πλησθήσεται εὐλογίας, καὶ μακαριοῦσιν αὐτὸν πάντες οἱ ὁρῶντες. 24 Ο πραγματικά σοφός θα γεμίση από τας ευλογίας του Θεού και θα τον καλοτυχίζουν όλοι οι άνθρωποι, οι οποίοι θα τον βλέπουν. 24 Ὁ συνετὸς ἀνὴρ θὰ γεμίσῃ ἀπὸ εὐλογίας, καὶ θὰ τὸν μακαρίζουν ὅλοι, ὅσοι θὰ τὸν βλέπουν.
25 ζωὴ ἀνδρὸς ἐν ἀριθμῷ ἡμερῶν, καὶ αἱ ἡμέραι τοῦ ᾿Ισραὴλ ἀναρίθμητοι. 25 Η ζωή του κάθε ανθρώπου εκτείνεται εις περιωρισμένον αριθμόν ημερών. Ενῷ αι ημέραι της ζωής του Ισραήλ είναι αναρίθμητοι. 25 Ἡ ζωὴ κάθε ἀνθρώπου συνίσταται εἰς περιωρισμένον ἀριθμὸν ἡμερῶν, τοῦ Ἰσραὴλ ὅμως αἱ ἡμέραι εἶναι ἀναρίθμητοι.
26 ὁ σοφὸς ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ κληρονομήσει πίστιν, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. 26 Ο αληθινά σοφός θα αποκτήση εμπιστοσύνην εν μέσω του λαού του και το όνομά του θα μνημονεύεται στους αιώνας. 26 Ὁ συνετὸς ἄρχων θὰ κληρονομήσῃ μεταξὺ τοῦ λαοῦ του τὴν ἐμπιστοσύνην, καὶ τὸ ὄνομά του θὰ ζήσῃ αἰωνίως.
27 Τέκνον, ἐν τῇ ζωῇ σου πείρασον τὴν ψυχήν σου καὶ ἰδὲ τί πονηρὸν αὐτῇ, καὶ μὴ δῷς αὐτῇ· 27 Παιδί μου, εις την πορείαν της ζωής σου ιδέ ποία είναι εκείνα, τα οποία βλάπτουν την υγείαν σου, και μη τα δίδης στον εαυτόν σου. 27 Τέκνον μου, δοκίμασε τὸν ἑαυτόν σου κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς σου καὶ κύτταξε τί ἐκ τῶν φαγητῶν εἶναι βλαβερὸν εἰς τὴν ἰδιοσυγκρασίαν σου καὶ μὴ δώσῃς εἰς αὐτὸν τοῦτο.
28 οὐ γὰρ πάντα πᾶσι συμφέρει, καὶ οὐ πᾶσα ψυχὴ ἐν παντὶ εὐδοκεῖ. 28 Διότι δεν είναι όλα τα φαγητά δι' όλους τους ανθρώπους και δι' όλας τας περιστάσεις, ούτε και όλοι οι άνθρωποι ευχαριστούνται εις όλα. 28 Διότι δὲν εἶναι ὅλα ὠφέλιμα εἰς ὅλους, καὶ δὲν εὐχαριστεῖται κάθε ἄνθρωπος μὲ κάθε τι.
29 μὴ ἀπληστεύου ἐν πάσῃ τρυφῇ καὶ μὴ ἐκχυθῇς ἐπὶ ἐδεσμάτων· 29 Μη είσαι λαίμαργος και αχόρταστος εις τα πλούσια τοαπέζια· και μη ορμήσης με βουλιμίαν εις όλα τα φαγητά. 29 Μὴ εἶσαι ἀχόρταστος εἰς πᾶσαν ἀπόλαυσιν καὶ μὴ ἀπολυθῇς ἀσυγκράτητος εἰς φαγητά.
30 ἐν πολλοῖς γὰρ βρώμασιν ἔσται πόνος, καὶ ἡ ἀπληστία ἐγγιεῖ ἕως χολέρας. 30 Τα πολλά φαγητά φέρουν βάρος και ταλαιπωρίαν στον στόμαχον. Η δε λαιμαργία φθάνει μέχρι πόνων κοιλίας. 30 Διότι εἰς τὰ πολλὰ φαγητὰ ὑπάρχει ὁ πόνος καὶ ἡ ἀσθένεια τοῦ στομάχου, ἡ δὲ ἀχόρταστος πολυφαγία φθάνει μέχρι κοιλοπόνων καὶ ἐμετοῦ.
31 δι᾿ ἀπληστίαν πολλοὶ ἐτελεύτησαν, ὁ δὲ προσέχων προσθήσει ζωήν. 31 Εξ αιτίας της απληστίας και λαιμαργίας των πολλοί απέθαναν. Εκείνος όμως ο οποίος προσέχει και συγκρατείται, θα παρατείνη την ζωήν του. 31 Ἕνεκα ἀχορτάστου πολυφαγίας ἀπέθαναν πολλοί, ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ εἶναι προσεκτικὸς καὶ ἐγκρατὴς εἰς τὸ φαγητόν του, θὰ προσθέσῃ εἰς τὸν ἑαυτόν του ζωήν.