Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024
Ανατ: 06:17
Δύση: 18:45
Σελ. 19 ημ.
88-278
16ος χρόνος, 5885η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ Α' - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 (Ε)


 
 

ΚΕΦΑΛΑΙΑ


 
Αρχαίο κείμενο Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 Πᾶς ὁ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς, ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται, καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν τὸν γεννήσαντα ἀγαπᾷ καὶ τὸν γεγεννημένον ἐξ αὐτοῦ. 1 Καθένας που έχει την αληθινήν και ενεργόν πίστιν, ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Θεάνθρωπος λυτρωτής, έχει γεννηθή πνευματικώς από τον Θεόν και καθένας που αγαπά τον Θεόν, ο οποίος τον έχει γεννήσει πνευματικώς, αγαπά και τον αδελφόν του, που έχει γεννηθή από τον ίδιον Θεόν Πατέρα. 1 Καθένας ποὺ πιστεύει μὲ πίστιν ζωντανήν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ θεάνθρωπος Μεσσίας, ἔχει γεννηθῇ πνεοματικῶς ἀπὸ τὸν Θεόν. Καὶ καθένας ποὺ ἀγαπᾷ τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος τὸν ἐγέννησε πνευματικῶς, φυσικὰ ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφόν του, ποὺ ἔχει γεννηθῇ ἀπὸ τὸν αὐτὸν Πατέρα.
2 ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἀγαπῶμεν τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ, ὅταν τὸν Θεὸν ἀγαπῶμεν καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν. 2 Με τούτο εδώ το γεγονός γνωρίζομεν, ότι αγαπώμεν ειλικρινώς τα τέκνα του Θεού, όταν αγαπώμεν τον Θεόν με όλην μας την δύναμιν και αγωνιζόμεθα να τηρούμεν τας εντολάς του. 2 Μὲ αὐτὸ δὲ τὸ σημεῖον γνωρίζομεν, ὅτι ἀγαπῶμεν τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ, ὅταν δηλαδὴ ἀγαπῶμεν τὸν Θεόν καὶ φυλάττωμεν τὰς ἐντολάς του.
3 αὕτη γάρ ἐστιν ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἵνα τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν· καὶ αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσίν, 3 Διότι αυτή είναι η προς τον Θεόν ειλικρινής αγάπη, να τηρούμεν τας εντολάς του και αι εντολαί του δεν είναι καταθλιπτικαί και ακατόρθωτοι. 3 Διότι εἰς τοῦτο σονίσταται ἡ πρὸς τὸν Θεόν ἀγάπη, εἰς τὸ νὰ τηρῶμεν τὰς ἐντολάς του. Καὶ αἱ ἐντολαί του δὲν εἶναι πιεστικοὶ καὶ δυσβάστακτοι καὶ ἀκατόρθωτοι.
4 ὅτι πᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾷ τὸν κόσμον· καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν. 4 Διότι καθένας, που έχει αναγεννηθή από τον Θεόν, νικά τον αμαρτωλόν κόσμον, ο οποίος παρεμβάλλει δυσκολίας εις την τήρησιν του θείου θελήματος. Και αυτή είναι η νίκη, η οποία ενίκησε τον κόσμον της αμαρτίας, η πίστις ημών, (η οποία καταλύει την αμαρτίαν και οδηγεί στον δρόμον της αρετής και της ζωής). 4 Καὶ δὲν εἶναι βαρεῖαι αἱ ἐντολαί του, διότι κάθε τι ποὺ ἔχει ἀναγεννηθῇ ἀπὸ τὸν Θεόν, νικᾷ τὸν κόσμον, ὁ ὁποῖος μᾶς γίνεται ἐμπόδιον μὲ τὴν ἀντίδρασίν του εἰς τὴν τήρησιν τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ νίκη, ποὺ ἐνίκησεν ὁριστικῶς τὸν κόσμον, ἡ πίστις μας, ποὺ εἶναι φῶς διαλῦον τὴν ἐν τῷ κόσμῳ πλάνην καὶ δύναμις νέας πνευματικῆς καὶ ἁγίας ζωῆς ἀντιθέτου πρὸς τὴν φαυλότητα τοῦ κόσμου.
5 τίς ἐστιν ὁ νικῶν τὸν κόσμον εἰ μὴ ὁ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ; 5 Ποιός δε είναι εκείνος, που νικά πράγματι τον κόσμον των απατηλών τέρψεων και αμαρτιών, παρά μόνον εκείνος, που αδίστακτα πιστεύει, ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού, που ενηνθρώπησε δια την σωτηρίαν των ανθρώπων; 5 Ποῖος ἄλλος νικᾷ τὰ θέλγητρα καὶ ἐν γένει τὴν ἀντίδρασιν καὶ τὸν κατὰ τῆς ἀληθείας πόλεμον τοῦ κόσμου παρὰ μόνον ἐκεῖνος, ποὺ μὲ πραγματικὴν ἀφοσίωσιν πιστεύει, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς τοῦ Θεοῦ;
6 Οὗτός ἐστιν ὁ ἐλθὼν δι’ ὕδατος καὶ αἵματος, Ἰησοῦς Χριστός· οὐκ ἐν τῷ ὕδατι μόνον, ἀλλ’ ἐν τῷ ὕδατι καὶ τῷ αἵματι· καὶ τὸ Πνεῦμά ἐστι τὸ μαρτυροῦν, ὅτι τὸ Πνεῦμά ἐστιν ἡ ἀλήθεια. 6 Αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λογος του Θεού, που ήλθε εις την γην ως άνθρωπος και απεδείχθη ως Μεσσίας δια του βαπτίσματος στο ύδωρ του Ιορδάνου, όπου εμαρτυρήθη από τον Πατέρα ως Υιός του αγαπητός και δια του αίματός του, που προσέφερε ως θυσίαν προς τον Θεόν δια την σωτηρίαν ημών. Και δεν απεδείχθη Μεσσίας δια του βαπτίσματος μόνον, αλλά και δια του αίματός του, που έχυσε ως θυσίαν επάνω στον σταυρόν. Αλλά και το Αγιον Πνεύμα είναι εκείνο, που μαρτυρεί περί αυτού και η μαρτυρία αυτή είναι απολύτως αληθινή, διότι το Πνεύμα το Αγιον είναι αυτή αύτη η αλήθεια. 6 Μὴν ἀκούετε τί σᾶς λέγουν περὶ τοῦ Ἰησοῦ τὰ ὄργανα τῆς πλάνης. Αὐτὸς εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ ἦλθε καὶ ἐφανερώθη ὡς Μεσσίας διὰ τοῦ βαπτίσματός του εἰς τὸ ὕδωρ, ὅπου ὁ Πατὴρ διεκήρυξεν αὐτὸν Υἱόν του ἀγαπητόν, καὶ διὰ τοῦ αἵματός του, ποὺ τὸ προσέφερεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ θυσίαν, τὴν ὁποίαν ἐδέχθη ὁ Πατήρ του, ὅπως ἐφάνη καὶ ἀπὸ τὰ σημεῖα ποὺ ἐπηκολούθησαν, διὰ τὰ ὁποῖα οἱ παριστάμενοι τὸν ὡμολόγησαν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸς διεκηρύχθη εἰς τὸν Ἰορδάνην καὶ εἰς τὸν Γολγοθὰν Θεάνθρωπος Μεσσίας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Δὲν ἐφανερώθη Μεσσίας διὰ τοῦ βαπτίσματός του μόνον, ἀλλὰ διὰ τοῦ βαπτίσματος καὶ τοῦ σταυρικοῦ θανάτου του. Ἀλλὰ καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι μάρτυς, ποὺ δίδει μαρτυρίαν. Εἶναι δὲ ἡ μαρτυρία αὕτη τοῦ Πνεύματος ἔγκυρος, διότι τὸ Πνεῦμα εἶναι αὐτὴ ἡ ἀλήθεια.
7 ὅτι τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Πατὴρ, ὁ Λόγος καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς ἕν εἰσι. 7 Διότι τρεις είναι εκείνοι, οι οποίοι μαρτυρούν στον ουρανόν και λέγουν πάντοτε την απόλυτον και καθαράν αλήθειαν, ο Πατήρ, ο Λογος και το Αγιον Πνεύμα. Και αυτοί οι τρεις είναι ένα, διότι έχουν την αυτήν φύσιν και ουσίαν. 7 Διότι τρεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ μαρτοροῦν εἰς τὸν οὐρανὸν περὶ τοῦ ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Μαρτυροῦν δηλαδὴ ὁ Πατήρ, ὁ Λόγος καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Καὶ οἰ τρεῖς αὐτοὶ εἶναι ἕν, διότι ἔχουν μίαν φύσιν καὶ οὐσίαν.
8 καὶ τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῇ γῇ, τὸ Πνεῦμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸ αἷμα, καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν. 8 Και τρεις είναι εκείνοι, που μαρτυρούν κάτω εις την γην· το Αγιον Πνεύμα με τας προφητείας και αποκαλύψεις, το βάπτισμα του Χριστού στο ύδωρ του Ιορδάνου και το αίμα του Χριστού, που εχύθη κατά την σταυρικήν θυσίαν. Και τα τρία αυτά μαρτυρούν δια το ένα και το αυτό γεγονός, δια τον Ιησούν Χριστόν ως Θεάνθρωπον λυτρωτήν. 8 Καὶ τρεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ μαρτυροῦν εἲἰς τὴν γῆν, τὸ Ἅγιον Πνεῦμα διὰ τῶν θαυμάτων του καὶ τῶν χαρισμάτων του καὶ τῶν ἀποκαλύψεών του· μαρτυρεῖ καὶ τὸ βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ· μαρτυρεῖ καὶ τὸ αἷμα του καὶ ὁ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ θάνατός του. Καὶ τὰ τρία ταῦτα δι’ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ εἶναι μάρτυρες. Μαρτυροῦν δηλαδὴ περὶ τοῦ Χριστοῦ.
9 εἰ τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων λαμβάνομεν, ἡ μαρτυρία τοῦ Θεοῦ μείζων ἐστίν· ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία τοῦ Θεοῦ ἣν μεμαρτύρηκε περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ. 9 Εάν δε δεχώμεθα ως αληθηνήν την μαρτυρίαν των ανθρώπων, οι οποίοι ως άνθρωποι πιθανόν και να πλανώνται, ακόμη περισσότερον και χωρίς κανένα δισταγμόν πρέπει να δεχθώμεν την μαρτυρίαν του Θεού, επειδή αυτή είναι ασυγκρίτως ανωτέρα από την μαρτυρίαν των ανθρώπων· διότι η παρά πάνω μαρτυρία είναι η απολύτως αξιόπιστος μαρτυρία του Θεού, την οποίαν έχει δώσει, κατά τον πλέον επίσημον τρόπον περί του Υιού του. 9 Ἐὰν δεχώμεθα ὡς ἀξιόπιστον τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων, πολὺ περισσότερον πρέπει νὰ δεχθῶμεν τὴν μαρτυρίαν τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἔχει ἀσυγκρίτως μεγαλύτερον κῦρος. Διότι πράγματι ἡ μαρτυρία αὐτὴ τῶν τριῶν ἐπὶ γῆς μαρτύρων εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχὴν ἀξιόπιστος μαρτυρία τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν ἔχει δώσει περὶ τοῦ Υἱοῦ του.
10 ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἔχει τὴν μαρτυρίαν ἐν αὑτῷ· ὁ μὴ πιστεύων τῷ Θεῷ ψεύστην πεποίηκεν αὐτόν, ὅτι οὐ πεπίστευκεν εἰς τὴν μαρτυρίαν ἣν μεμαρτύρηκε ὁ Θεὸς περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ. 10 Εκείνος δε που πιστεύει αδίστακτα στον Υιόν του Θεού, έχει αυτήν την μαρτυρίαν μέσα του, επικυρωμένην και από την προσωπικήν του πείραν ως πιστού Χριστιανού. Εκείνος όμως που δεν πιστεύει στον Θεόν, είναι σαν να έχη κάμει αυτόν ψεύστην και ανάξιον εμπιστοσύνης, διότι δεν έχει πιστεύσει εις την επίσηνος μαρτυρίαν, την οποίαν έχει δώσει ο Θεός περί του Υιού του. 10 Ἐκεῖνος ποὺ πιστεύῃ εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἔχει τὴν μαρτυρίαν τοῦ Θεοῦ μέσα του, διότι διὰ τῆς ἐπακολουθούσης χριστιανικῆς πεῖρας ἀποκτᾷ καὶ ἐσωτερικὴν μαρτυρίαν καὶ πληροφορίαν. Ἐκεῖνος δὲ ποὺ δὲν πιστεύῃ εἰς τὸν Θεόν, τὸν ἔχει κάμει ψεύστην καὶ ἀναξιόπιστον, διότι δὲν ἔχει πιστεύσει εἰς τὴν μαρτυρίαν, τὴν ὁποίαν μίαν φορὰν γιὰ πάντα ἔχει δώσει ὁ Θεὸς διὰ τὸν Υἱόν του.
11 καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία, ὅτι ζωὴν αἰώνιον ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός, καὶ αὕτη ἡ ζωὴ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ ἐστιν. 11 Και αυτή είναι η μεγάλη μαρτυρία του Θεού, ότι αυτός έδωκεν εις ημάς τους πιστούς ζωήν αιώνιον. Και αυτή η αιώνιος και μακαρία ζωή υπάρχει στον Υιόν του και μεταδίδεται δια του Υιού του εις όσους πιστεύουν εις αυτόν. 11 Καὶ αὕτη εἶναι ἡ μαρτυρία τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς ἠμᾶς τοὺς πιστοὺς ζωὴν αἰώνιον. Καὶ ἡ ζωὴ αὕτη ὑπάρχει ἐν τῷ Υἱῷ του καὶ διὰ τῆς ἑνώσεως μετὰ τοῦ Υἱοῦ του μεταδίδεται εἰς τοὺς πιστούς.
12 ὁ ἔχων τὸν υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν· ὁ μὴ ἔχων τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει. 12 Διότι πράγματι εκείνος που έχει εις την καρδίαν του τον Υιόν και είναι ενωμένος με αυτόν δια της πίστεως, έχει την μαρτυρίαν και την αιωνίαν ζωήν. Εκείνος όμως που δεν έχει μέσα του τον Υιόν του Θεού, δεν έχει την αιωνίαν ζωήν. 12 Ἐκεῖνος, ποὺ εἶναι ἐνωμένος διὰ τῆς πίστεως μὲ τὸν Υἱὸν καὶ ἔχει αὐτὸν ὡς ἴδικόν του, ἔχει τὴν ἀληθινὴν καὶ αἰωνίαν ζωήν. Ἐκεῖνος, ποὺ δὲν ἔχει τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, δὲν ἔχει τὴν ζωήν.
13 Ταῦτα ἔγραψα ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ἵνα εἰδῆτε ὅτι ζωὴν αἰώνιον ἔχετε, καὶ ἵνα πιστεύητε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. 13 Εγραψα αυτά εις σας, που πιστεύετε με όλην σας την καρδίαν στο όνομα του Υιού του Θεού, δια να γνωρίσετε καλά, ότι έχετε αιωνίαν ζωήν και δια να πιστεύσετε ακόμη περισότερον και σταθερότερον στο όνομα του Υιού του Θεού. 13 Ἔγραψα αὐτὰ περὶ τῆς ζωῆς, τὴν ὁποίαν λαμβάνομεν διὰ τῆς πίστεως καὶ ἑνώσεώς μας μετὰ τοῦ Ἰησοῦ. Τὰ ἔγραψα εἰς σᾶς, ποὺ πιστεύετε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ γνωρίζετε μὲ πλήρη βεβαιότητα, ὅτι ἔχετε ζωὴν αἰώνιον καὶ διὰ νὰ μένετε στηριγμένοι εἰς τὴν πίστιν πρὸς τὸ πρόσωπον τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
14 καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ παρρησία ἣν ἔχομεν πρὸς αὐτόν, ὅτι ἐάν τι αἰτώμεθα κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ, ἀκούει ἡμῶν. 14 Και αυτή η πίστις είναι το θάρρος και η παρρησία, που έχομεν προς τον Θεόν, που εκδηλώνεται και στο γεγονός, ότι εάν του ζητούμεν κάτι σύμφωνον προς το θέλημά του, ακούει την προσευχήν μας και εκπληρώνει το αίτημά μας. 14 Καὶ ἡ πεποίθησις, ὅτι διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἔχομεν ζωὴν αἰώνιον, μᾶς ἐμπνέει παρρησίαν καὶ θάρρος πρὸς τὸν Θεόν, πρὸς τὸν ὁποῖον ἀπευθυνόμεθα καὶ ὁμιλοῦμεν μὲ οἰκειότητα καὶ ἐλευθερίαν. Ἀπόδειξις δὲ περὶ τοῦ ὅτι πράγματι ἔχομεν τὴν παρρησίαν καὶ τὸ θάρρος αὐτό, εἶναι τὸ ὅτι, ἐὰν ζητοῦμεν κάτι σύμφωνον πρὸς τὸ θέλημά του, μᾶς εἰσακούῃ.
15 καὶ ἐὰν οἴδαμεν ὅτι ἀκούει ἡμῶν ὃ ἐὰν αἰτώμεθα, οἴδαμεν ὅτι ἔχομεν τὰ αἰτήματα ἃ ᾐτήκαμεν παρ’ αὐτοῦ. 15 Και εφ' όόσον γνωρίζομεν καλά και είμεθα βέβαιοι ότι μας ακούει εις ο,τι ηθέλαμεν ζητήσει από αυτόν, γνωρίζομεν επίσης καλά, ότι έχομεν και τα αιτήματα που εζητήσαμεν από αυτόν δια της προσευχής (εφ' όσον βέβαια αυτά είναι σύμφωνα με το άγιον θέλημα του). 15 Καὶ ἐφ’ ὅσον γνωρίζομεν, ὅτι μᾶς εἰσακούει εἰς ὅ,τι τοῦ ζητοῦμεν, γνωρίζομεν, ὅτι διὰ τῶν προσευχῶν μας θὰ ἐπιτύχωμεν ἀσφαλῶς καὶ εἶναι σὰν νὰ τὰ ἔχωμεν ἀπὸ τώρα καὶ τὰ αἰτήματά μας ἐκεῖνα, ποὺ τοῦ ἔχομεν ζητήσει καὶ πρόκειται νὰ πραγματοποιηθοῦν εἰς τὸ μέλλον.
16 Ἐάν τις ἴδῃ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἁμαρτάνοντα ἁμαρτίαν μὴ πρὸς θάνατον, αἰτήσει, καὶ δώσει αὐτῷ ζωήν, τοῖς ἁμαρτάνουσι μὴ πρὸς θάνατον. ἔστιν ἁμαρτία πρὸς θάνατον· οὐ περὶ ἐκείνης λέγω ἵνα ἐρωτήσῃ. 16 Εάν κανείς ίδη τον αδελφόν του να διαπράττη αμαρτίαν, η οποία δεν φέρει πνευματικόν θάνατον, θα ζητήση από τον Θεόν δια της προσευχής και θα δώση ο Θεός εις αυτόν ζωήν· δηλαδή θα δώση άφεσιν και ζωήν, εις εκείνους που περιπίπτουν εις μη θανάσιμα αμαρτήματα. Υπάρχει αμαρτία, η οποία οδηγεί προς τον πνευματικόν θάνατον· δεν λέγω και δεν προτρέπω να παρακαλέση κανείς τον Θεόν δια την θανάσιμον και αθεράπευτον πλέον αυτήν αμαρτίαν. 16 Ἐὰν ἴδῃ κανεὶς τὸν ἀδελφόν του Χριστιανὸν νὰ ἁμαρτάνῃ ἁμαρτίαν, ποὺ δὲν ἐπιφέρει πνευματικὸν θάνατον, θὰ ζητήσῃ παρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ δώσῃ εἰς αὐτὸν ὁ Θεὸς ζωήν· ἐννοῶ ὅτι θὰ δώσῃ ὁ Θεὸς ζωὴν εἰς ἐκείνους, ποὺ ἁμαρτάνουν μὴ θανάσιμα ἁμαρτήματα. Ὑπάρχει ἁμαρτία, ποὺ ὁδηγεῖ εἰς τὸν πνευματικὸν θάνατον. Δὲν συνιστῶ διὰ τὴν θανάσιμον αὐτὴν ἁμαρτίαν νὰ παρακαλέσῃ κανεὶς τὸν Θεόν.
17 πᾶσα ἀδικία ἁμαρτία ἐστί· καὶ ἔστιν ἁμαρτία οὐ πρὸς θάνατον. 17 Καθε αδικία, και η πλέον μικρά παράβασις του θείου θελήματος, είναι αμαρτία. Αλλ' υπάρχει και αμαρτία, που οδηγεί προς τον πνευματικόν θάνατον. 17 Πᾶσα παράβασις καθήκοντος εἶναι ἁμαρτία· ἀλλ’ ὑπάρχει καὶ ἁμαρτία, ποὺ δὲν ὁδηγεῖ εἰς τὸν πνευματικὸν θάνατον.
18 οἴδαμεν ὅτι πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐχ ἁμαρτάνει, ἀλλ’ ὁ γεννηθεὶς ἐκ τοῦ Θεοῦ τηρεῖ ἑαυτόν, καὶ ὁ πονηρὸς οὐχ ἅπτεται αὐτοῦ. 18 Γνωρίζομεν δε καλά, ότι καθένας που έχει αναγεννηθή από τον Θεόν, αγωνίζεται επιτυχώς κατά της αμαρτίας και δεν αμαρτάνει. Αλλά προφυλάσσει τον ευατόν του από την αμαρτίαν εκείνος, που έχει αναγεννηθή από τον Θεόν, και ο πονηρός δεν τον θίγει ούτε και έχει καμμίαν εξουσίαν επάνω εις αυτόν. 18 Γνωρίζομεν δὲ καλῶς ὅτι καθένας, ποὺ ἔχει ἀναγεννηθῆ ἀπὸ τὸν Θεόν, δὲν ἁμαρτάνει, ἀλλ’ ἐκεῖνος, ποὺ ἀνεγεννήθη ἀπὸ τὸν Θεόν, φυλάττει τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν καὶ ὁ πονηρός, ποὺ ὠθεῖ τὸν ἄνθρωπον εἰς τὴν ἁμαρτίαν, δὲν τὸν θίγει καὶ δὲν ἔχει καμμίαν δύναμιν ἐπ’ αὐτοῦ.
19 οἴδαμεν ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν, καὶ ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται. 19 Εχομεν βεβαίαν την πληροφορίαν της συνειδήσεως ότι ημείς οι πιστοί είμεθα από τον Θεόν, ενώ εξ αντιθέτου όλοι οι μακράν του Θεού, οι άνθρωποι του αμαρτωλού κόσμου, είναι βυθισμένοι μέσα εις την πονηρίαν και ευρίσκονται κάτω από την εξουσίαν του πονηρού. 19 Ἠξεύρομεν καλά, ὅτι καταγόμεθα ἀπὸ τὸν Θεόν καὶ ὅλοι οἰ μακρὰν τοῦ Θεοῦ ἄνθρωποι εὑρίσκονται ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν καὶ ἐπίδρασιν τοῦ πονηροῦ πνεύματος.
20 οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν· καὶ ἐσμὲν ἐν τῷ ἀληθινῷ, ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ. οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος. 20 Γνωρίζομεν δε καλά, ότι ο Υιός του Θεού έχει έλθει και μας έδωσε νουν φωτισμένον και ικανόν να γνωρίζωμεν τον αληθινόν Θεόν. Είμεθα δε και ζώμεν μέσα στον αληθινόν Θεόν, δια του Υιού του, του Ιησού Χριστού. Και αυτός, ο Ιησούς Χριστός, είναι ο αληθινός Θεός, και η αιώνιος ζωή και η ανεξάντλητος πηγή της αιωνίας ζωής. 20 Γνωρίζομεν δὲ καλῶς, ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔχει ἔλθει καὶ ἔχει δώσει εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστοὺς διάνοιαν ἱκανὴν διὰ νὰ γνωρίζωμεν τὸν ἀληθινὸν Θεόν· καὶ εἴμεθα ἐνωμένοι μὲ τὸν ἀληθινὸν Θεόν διὰ τοῦ Υἱοῦ του Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος.
21 Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων· ἀμήν. 21 Παιδιά μου, αγαπημένα μου παιδιά, προφυλάξτε τον εαυτόν σας από τα διάφορα είδωλα του αμαρτωλού και απίστου κόσμου. Αμήν. 21 Παιδάκια μου, μὲ πᾶσαν προσπάθειαν προφυλάξατε τὸν ἑαυτόν σας ἀπὸ τὰς εἰδωλολατρικὰς περὶ Θεοῦ ἀντιλήψεις καὶ πλάνας. Ἀμήν.