Τετάρτη, 24 Απριλίου 2024
Ανατ: 06:38
Δύση: 20:10
Σελ. 16 ημ.
115-251
16ος χρόνος, 5912η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΝΑΟΥΜ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 (Α)


 
 

ΚΕΦΑΛΑΙΑ


 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 Λῆμμα Νινευή, βιβλίον ὁράσεως Ναοὺμ τοῦ ᾿Ελκεσαίου. 1 Απειλή παρά Θεού κατά της Νινευή, όπως αυτήπεριέχεται στο βιβλίον της οράσεως Ναούμ του Ελκεσαίου. 1 Απειλὴ κατὰ τῆς Νινευή· ἔκθεσις τὸν προφητικοῦ ὁράματος, τὸ ὁποῖον εἶδεν ὁ Ναούμ, ὁ ὁποῖος κατήγετο ἀπὸ τὴν πόλιν Ἐλκές «ἢ Ἐλκώς».
2 Θεὸς ζηλωτὴς καὶ ἐκδικῶν Κύριος, ἐκδικῶν Κύριος μετὰ θυμοῦ, ἐκδικῶν Κύριος τοὺς ὑπεναντίους αὐτοῦ, καὶ ἐξαίρων αὐτὸς τούς ἐχθροὺς αὐτοῦ. 2 Ο Κυριος είναι Θεός ζηλότυπος και τιμωρός του κακού. Τιμωρεί ο Κυριος με θυμόν, τιμωρεί τους αντιτιθεμένους προς αυτόν και εξολοθρεύει τους εχθρούς του. 2 ὁ Κύριος εἶναι Θεὸς ζηλότυπος, ἀποστρέφεται καὶ δὲν δέχεται τὴν εἰδωλολατρίαν εἶναι ἐκδικητὴς καὶ τιμωρὸς τῆς ἁμαρτίας· ὁ Κύριος ἐκδικεῖται καὶ τιμωρεῖ τὴν εἰδωλολατρίαν καὶ γενικῶς τὴν ἁμαρτίαν μὲ θυμόν· ἐκδικεῖται καὶ τιμωρεῖ ὅσους ἀντιτάσσονται εἰς Αὐτόν· Αὐτὸς ἐξοντώνει καὶ ἀφανίζει τοὺς ἐχθρούς του.
3 Κύριος μακρόθυμος, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ ἀθῷον οὐκ ἀθῳώσει Κύριος. ἐν συντελείᾳ καὶ ἐν συσσεισμῷ ἡ ὁδὸς αὐτοῦ, καὶ νεφέλαι κονιορτὸς ποδῶν αὐτοῦ. 3 Είναι όμως ο Κυριος και μακρόθυμος. Αλλά και η τιμωρός δύναμίς του είναι μεγάλη. Και εις αυτόν ακόμη τον αθώον θα εύρη κάποιαν ενοχήν, δια να του αποστείλη την ανάλογον τιμωρίαν. Πολύ περισσότερον θα τιμωρήση τον αμαρτωλόν. Μέσα εις θύελλαν και σεισμόν πορεύεται ο Κυριος. Νέφη κονιορτού σηκώνονται οπίσω από τα πόδια του. 3 Ὁ Κύριος εἶναι μακρόθυμος, ἀλλ’ ἡ δύναμίς του, μὲ τὴν ὁποίαν τιμωρεῖ τοὺς ἐχθρούς του, εἶναι μεγάλη· δὲν θὰ ἀφήσῃ ἐντελῶς ἀτιμώρητον καὶ αὐτὸν ἀκόμη ποὺ φαίνεται ἀθῶος, διότι θὰ τοῦ εὕρῃ κάποιαν ἐνοχήν, ὁπότε καὶ θὰ τὸν τιμωρήσῃ ἀναλόγως τῶν ἀξίων τιμωρίας ἔργων του· πολὺ περισσότερον ἑπομένως θὰ τιμωρήσῃ τοὺς ἁμαρτωλούς. Αἱ μέθοδοι, αἱ ἐνέργειαι, αἱ κινήσεις τοῦ Θεοῦ, προκειμένου να τιμωρήσῃ τοὺς ἁμαρτωλούς, διέρχονται μέσα ἀπὸ ὁλοκληρωτικὴν καταστροφὴν καὶ μέσα ἀπὸ σεισμούς· εἶναι δὲ τόσον φοβερὴ καὶ μεγαλοπρεπὴς ἡ κάθε κίνησις καὶ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, ὥστε σηκώνει καὶ ἀφήνει εἰς τὸ πέρασμά του νέφη ἀπὸ κονιορτόν.
4 ἀπειλῶν θαλάσσῃ καὶ ξηραίνων αὐτὴν καὶ πάντας τοὺς ποταμοὺς ἐξερημῶν· ὠλιγώθη ἡ Βασανῖτις καὶ ὁ Κάρμηλος, καὶ τὰ ἐξανθοῦντα τοῦ Λιβάνου ἐξέλιπε. 4 Ο Κυριος απειλεί την θάλασσαν και την ξηραίνει, τους ποταμούς και τους κάνει ερήμους από νερά και ανθρώπους. Εμπρός εις την δικαίαν οργήν του ωλιγόστευσεν η χώρα Βασάν και το όρος Καρμηλος. Εχάθηκεν η πλουσία βλάστησις του όρους Λιβάνου. 4 Ὁ Κύριος ἀπειλεῖ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν καθιστᾷ ξηρὰν καὶ ὅλους τοὺς ποταμοὺς ἀποξηραίνει καὶ τοῖς καθιστᾲ ἐρήμους. Ἐμπρὸς εἰς τὴν δικαίαν ὀργήν του» παρήκμασαν καὶ ἠλαττώθησαν ἡ πλουσία καὶ εὔφορος χώρα Βασάν καὶ τὸ ὄρος Κάρμηλος, καὶ ὅλον τὸ πράσινον καὶ ἡ πλουσία βλάστησις τοῦ Λιβάνου ἐμαράνθη καὶ ἐξέλιπε.
5 τὰ ὄρη ἐσείσθησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ, καὶ οἱ βουνοὶ ἐσαλεύθησαν· καὶ ἀνεστάλη ἡ γῆ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ ἡ σύμπασα καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ. 5 Εσείσθησαν ενώπιάν του τα όρη και συνεκλονίσθησαν τα βουνά, ολόκληρος η γη κατεπτοημένη συνεστάλη ενώπιόν του και όλοι οι κάτοικοί της. 5 Τὰ ὄρη ἐσείσθησαν ἐμπρὸς εἰς τὴν θείαν παρουσίαν «ἤ, κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν· μόνον ἀπὸ τὸ νεῦμα τοῦ Θεοῦ» καὶ οἱ λόφοι ἐκλονίσθησαν καὶ ὁλόκληρος ἡ γῆ συνεστάλη, ἔφριξεν, ἐκινήθη καὶ ἐμαζεύθη, καὶ ὅλοι, ὅσοι κατοικοῦν εἰς αὐτήν.
6 ἀπὸ προσώπου ὀργῆς αὐτοῦ τίς ὑποστήσεται; καὶ τίς ἀντιστήσεται ἐν ὀργῇ θυμοῦ αὐτοῦ; ὁ θυμὸς αὐτοῦ τήκει ἀρχάς, καὶ αἱ πέτραι διεθρύβησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ. 6 Ποιός, λοιπόν, ημπορεί να υπομείνη και να ανθέξη ενώπιον της οργής του; Ποιός δύναται να αντισταθή εις την έκρηξιν της οργής του θυμού του; Ο θυμός του λυώνει και τα πανύψηλα όρη. Τα βουνά θρυμματίζονται και μεταβάλλονται εις συντρίμμια ενωπιόν του. 6 Ἐμπρὸς εἰς τὴν θείαν ὀργήν του ποῖος ἠμπορεῖ νὰ σταθῇ ὄρθιος καὶ νὰ ἀνθέξη ἢ νὰ ἀντισταθῇ; Καὶ ἀκόμη περισσότερον, ποῖος ἠμπορεῖ νὰ ἀντισταθῇ εἰς τὴν ἔκρηξιν τῆς ὀργής του θυμοῦ του; Ὁ θυμὸς τοῦ παντοκράτορος Κυρίου καὶ κυριάρχου Δεσπότου λειώνει τὶς κορυφὲς τῶν ὀρέων, οἱ βράχοι δὲ καὶ οἱ πέτρες γίνονται κομμάτια καὶ θρύψαλα ἐνώπιόν Του «ἤ, κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν· αὐτούς, εἰς τοὺς ὁποίους ἀνετέθη ὑψίστη ἀρχὴ καὶ ἐξουσία, καὶ οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι εἶναι ἰσχυροὶ ὅπως οἱ πέτρες, τοὺς συντρίβει καὶ τοὺς καταλύει ὁ θυμός του, ὅπως ἡ φωτιὰ λειώνει τὸ κερί».
7 χρηστὸς Κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως καὶ γινώσκων τοὺς εὐλαβουμένους αὐτόν· 7 Αλλά είναι ο Κυριος αγαθός και ευεργετικός δι' εκείνους, οι οποίοι μένουν κοντά του κατά τας ημέρας των θλίψεών των. Γνωρίζει ο Κυριος και περιβάλλει με συμπάθειαν εκείνους, που τον σέβονται. 7 Ἀλλ’ ὅπως τοὺς ἀλαζόνας καταλύει πολὺ εὔκολα, ἔτσι εἶναι καλοκάγαθος καὶ εὐεργετικὸς ὁ Κύριος εἰς αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ὑπομένουν εὐχαρίστως τὴν πατρικὴν παιδαγωγίαν του κατὰ τὴν περίοδον τῶν δοκιμασιῶν των, ἀγαπᾷ δὲ καὶ γνωρίζει καὶ καθιστᾷ οἰκείους του ὅσους τὸν σέβονται βαθύτατα.
8 καὶ ἐν κατακλυσμῷ πορείας συντέλειαν ποιήσεται τούς ἐπεγειρομένους, καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ διώξεται σκότος. 8 Εναντίον όμως των εσκληρυμμένων αμαρτωλών, οι οποίοι αλαζονικώς εγείρονται εναντίον του, θα ορμήση ωσάν κατακλυσμός εις πλήρη εξαφανισμόν των. Θα καταδιώξη τους εχθρούς του και θα τους καταλάβη το σκότος του θανάτου. 8 Ἐναντίον ὅμως ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι αὐθαδιάζουν καὶ ἐπαναστατοῦν κατὰ τῶν θείων νόμων του, θὰ ὁρμήσῃ ὡς βίαιος κατακλυσμὸς καὶ θὰ τοὺς προξενήσῃ πανωλεθρίαν, τοὺς δὲ ἐχθρούς του θὰ καταλάβῃ τὸ σκότος τῶν συμφορῶν καὶ τοῦ θανάτου.
9 τί λογίζεσθε ἐπὶ τὸν Κύριον; συντέλειαν αὐτὸς ποιήσεται, οὐκ ἐκδικήσει δὶς ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν θλίψει· 9 Σεις οι Ιουδαίοι τι ιδέαν και γνώμην έχετε σχετικώς με τον Κυριον; Αυτός στέλλει πλήρη την δικαίαν τιιμωρίαν εναντίον των αμαρτωλών. Δεν χρειάζεται να κτυπήση δύο φορές δια το ίδιον σφάλμα τον αμαρτωλόν· μία είναι αρκετή και πλήρης. 9 Ποιὲς εἶναι οἱ σκέψεις σας περὶ τοῦ Κυρίου; Ποίαν δύναμιν νομίζετε ὅτι ἔχει; Ἡ δύναμίς του εἶναι τόση, ὥστε, ὅταν θελήσῃ νὰ τιμωρήσῃ κάποιον ἀξίως, τὸν ἐξολοθρεύει διὰ μιᾶς μὲ ἕνα μόνον κτύπημα, ἔτσι, ὥστε νὰ μὴ χρειασθῇ δεύτερον κτύπημα διὰ τὸ ἴδιον ἁμάρτημα.
10 ὅτι ἕως θεμελίου αὐτοῦ χερσωθήσεται καὶ ὡς σμῖλαξ περιπλεκομένη βρωθήσεται καὶ ὡς καλάμη ξηρασίας μεστή. 10 Η Νινευή θα καταστραφή εκ θεμελίων, θα γίνη χέρσος γη, θα καταστραφή όπως το αναρριχώμενον αμπελοφάσουλον από το καύμα του ηλίου· όπως καίεται η κατάξηρος καλαμιά. 10 Διότι αὐτὸς ποὺ τιμωρεῖται ἀπὸ τὸν Θεόν «κατ’ ἄλλους· ἡ Νινευή», θὰ καταστροφῇ ἐκ θεμελίων καὶ θὰ ῇ», καὶ ὅπως τὸ ἀναρριχώμενον ἀμπελοφάσουλο, ποὺ καταπνίγει τοὺς θάμνους, εἰς τοὺς ὁποίους ἀναρριχᾶται, θὰ καταφαγωθῇ καὶ θὰ καταστραφῇ, καὶ ὅπως κατακαίεται καὶ κατατρώγεται ἀπὸ τὶς φλόγες τῆς φωτιᾶς ἡ κατάξερη καλαμιά.
11 ἐκ σοῦ ἐξελεύσεται λογισμὸς κατὰ τοῦ Κυρίου πονηρὰ βουλευόμενος ἐναντία. 11 Αυτά θα γίνουν εναντίον σου, Νινευή, διότι από σένα εβγήκε πονηρά σκέψις εναντίον του Κυρίου. Εσκέφθης και απεφάσισες αντίθετα προς το θέλημά του. 11 Αὐτὰ θὰ σοῦ συμβοῦν, διότι ἀπὸ σέ, Νινευή, ἐβγῆκε πονηρά, ἐγωϊστικὴ σκέψις ἐναντίον τὸν Κυρίου» δὲν ἀπέδωσες τὴν νίκην σου κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὸν Κύριον, ἀλλ’ εἰς τὴν δύναμίν σου, ἔτσι δὲ ἐσυλλογίσθης καὶ ἐσκέφθης ἀντίθετα πρὸς τὸ ἅγιον θέλημά του.
12 τάδε λέγει Κύριος κατάρχων ὑδάτων πολλῶν· καὶ οὕτως διασταλήσονται, καὶ ἡ ἀκοή σου οὐκ ἐνακουσθήσεται ἔτι. 12 Δια τούτο ο Κυριος, ο άρχων και κυβερνήτης των πολλών υδάτων, αυτά λέγει εναντίον σου· Οπως άλλοτε τα ύδατα της Ερυθράς Θαλάσσης έτσι και τα ύδατα αυτά θα διαιρεθούν εις δύο ενώπιον του Κυρίου. Οι εχθροί σου θα ορμήσουν εναντίον σου, θα καταστραφής και δεν θα ακούεται πλέον τίποτε περί σου. 12 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος εἰς σέ, Νινευή· ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἄρχει καὶ κνβερνᾷ τὰ ἀμέτρητα πλήθη τῶν ἐθνῶν, ποὺ ὁρμοῦν τόσον εὔκολα, ὅσον οἱ ποταμοὶ καὶ οἱ θάλασσες· τὰ πολλὰ ὕδατα, ποὺ θὰ ὁρμήσουν ἐναντίον σου «ἐν προκειμένῳ οἱ Πέρσαι καὶ οἱ Μήδοι», θὰ διαταχθοῦν καὶ θὰ διαιρεθοῦν ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου, ὅπως ἀπὸ κάποιον στρατηγόν, καὶ θὰ πολιορκοῦν οἱ μὲν αὐτό, ἐκεῖνοι δὲ τὸ ἄλλο μέρος τῶν τειχῶν σου. Καὶ σύ, ἡ πρώην περιβόητος, θὰ καταστραφῇς τελείως, ὥστε νὰ παραδοθῇς εἰς ὁλοκληρωτικὴν λησμοσύνην, καὶ τίποτε δὲν θὰ ἀκούεται πλέον διὰ τὴν μεγάλην φήμην σου.
13 καὶ νῦν συντρίψω τὴν ράβδον αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ καὶ τοὺς δεσμούς σου διαρρήξω· 13 Συ δέ, λαέ του Ισραήλ, μάθε ότι εγώ θα συντρίψω την ράδον των Ασσυρίων, ώστε να μη την φοβήσαι πλέον, και θα διαρρήξω τους δεσμούς του ζυγού, που σου επέβαλαν. 13 Καὶ τώρα «ἀπευθύνομαι εἰς σέ, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ», θὰ συντρίψω τὴν βασιλείαν καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς Νινευή «τοῦ ἔθνους τῶν Ἀσσυρίων», ποὺ σὲ ἐξουσιάζει, καὶ τὰ δεσμὰ τῆς δουλείας, μὲ τὰ ὁποῖα σὲ ἔχει δέσει ἡ Νινευή, θὰ τὰ σπάσω, καὶ θὰ παραδώσω τοὺς Ἀσσυρίους εἰς τοὺς Πέρσας.
14 καὶ ἐντελεῖται περὶ σοῦ Κύριος, οὐ σπαρήσεται ἐκ τοῦ ὀνόματός σου ἔτι· ἐξ οἴκου Θεοῦ σου ἐξολοθρεύσω τὰ γλυπτὰ καὶ χωνευτά· θήσομαι ταφήν σου, ὅτι ταχεῖς. 14 Οσον δε δια σας, Ασσύριοι, ο Κυριος θα δώση την διαταγήν εις πλήρη καταστροφήν σας. Δεν θα μείνη απόγονός σας, δια να φέρη το όνομά σας πλέον. Θα εξολοθρεύσω από τους ειδωλολατρικούς ναούς σας τα γλυπτά και χωνευτά είδωλά σας. Θα ετοιμάσω τον τάφον σου, διότι συ ταχέως δια της αμαρτωλότητός σου σπεύδεις προς αυτόν. 14 Ὅσον ἀφορᾷ εἰς σέ, Ἀσσύριε, ὁ Κύριος θὰ διατάξῃ τὴν πλήρη καταστροφήν σου· κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους σου δὲν θὰ μείνῃ πλέον, ποὺ θὰ φέρῃ τὸ ὄνομά σου «Ἀσσύριος». Ἀπὸ τοὺς εἰδωλολατρικοὺς ναούς σου θὰ ἐξολοθρεύσω τὶς ἀνάγλυφες παραστάσεις τῶν θεῶν καὶ τὰ ἀγάλματά των, τὰ ὁποῖα θὰ κατακρύψῃς εἰς τοὺς τάφους, διὰ νὰ μὴ γίνουν λάφυρα τῶν ἐχθρῶν σου (ἤ, κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν· τὰ ὁποῖα εἶναι πρόξενα θανάτου καὶ σὲ ὁδηγοῦν εἰς τὸν τάφον· ἤ, κατ’ ἄλλην πάλιν ἑρμηνείαν· θὰ ἑτοιμάσω τὸν τάφον σου, διότι ἕνεκα τῆς ἁμαρτωλότητός σου σπεύδεις ταχύτατα πρὸς αὐτόν».