Οι Άγιοι αυτοί, εκβιάζονταν από τον έπαρχο Μάξιμο να θυσιάσουν στα είδωλα και επειδή αρνήθηκαν ομολογώντας τον Χριστό, αποκεφαλίστηκαν. Όταν δε ο Άγιος Μωκιανός βάδιζε στον τόπο της εκτέλεσης τους, τον ακολούθησαν η γυναίκα και τα παιδιά του κλαίγοντας. Τότε ο Άγιος, αντί να δειλιάσει είπε στην οικογένεια του να μη κλαίει αλλά να χαίρεται για το μαρτύριο που του αξιώνει ο Θεός. Ενώ αντίθετα η γυναίκα του Αγίου Μάρκου, όταν αποκεφαλίστηκε ο άντρας της, πήρε το κεφάλι του στα χέρια της με χαρά σαν πολύτιμο θησαυρό.