Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου 2024
Ανατ: 07:33
Δύση: 18:50
Σελ. 12 ημ.
288-78
16ος χρόνος, 6085η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 (Α)


 
 

ΚΕΦΑΛΑΙΑ


 
Αρχαίο κείμενο Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 Παῦλος καὶ Τιμόθεος, δοῦλοι Ἰησοῦ Χριστοῦ, πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τοῖς οὖσιν ἐν Φιλίπποις σὺν ἐπισκόποις καὶ διακόνοις· 1 Ημείς, ο Παύλος και ο Τιμόθεος, δούλοι του Ιησού Χριστού, εις όλους τους εν Χριστώ Ιησού πιστούς Χριστιανούς, που ευρίσκονται στους Φιλίππους μαζή με τους επισκόπους και τους διακόνους, 1 Εγὼ ὁ Παῦλος καὶ ὁ Τιμόθεος, δοῦλοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γράφομεν τὴν ἐπιστολὴν αὐτὴν εἰς ὅλους τοὺς πιστούς, ποὺ ἔχουν προορισμὸν νὰ διατηροῦνται εἰς τὴν ἁγιότητα διὰ μέσου τῆς ἑνώσεώς των μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὴν πόλιν τῶν Φιλίππων, μαζὶ μὲ τοὺς ἐπισκόπους καὶ διακόνους των.
2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 2 ευχόμεθα να είναι εις σας η χάρις και η ειρήνη από τον Θεόν και Πατέρα μας και από τον Κυριον Ιησούν Χριστόν. 2 Εἴθε νὰ εἶναι εἰς σᾶς ἡ χάρις καὶ ἡ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεόν Πατέρα μας καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
3 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου ἐπὶ πάσῃ τῇ μνείᾳ ὑμῶν, 3 Ευχαριστίας αναπέμπω στον Θεόν μου κάθε φοράν, που σας ενθυμούμαι. 3 Εὐχαριστῶ τὸν Θεόν μου κάθε φοράν, ποὺ σᾶς ἐνθυμοῦμαι.
4 πάντοτε ἐν πάσῃ δεήσει μου ὑπὲρ πάντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς τὴν δέησιν ποιούμενος 4 Παντοτε, εις κάθε μου δέησιν, με χαράν παρακαλώ και ικετεύω τον Θεόν δι' όλους σας, να προοδεύετε εις την κατά Χριστόν πίστιν και ζωήν. 4 Καὶ σᾶς ἐνθυμοῦμαι πάντοτε εἰς κάθε προσευχὴν καὶ δέησίν μου καὶ μὲ χαρὰν διὰ τὴν πρόοδόν σας παρακαλῶ τὸν Θεόν δι’ ὅλους σας.
5 ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳ ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἄχρι τοῦ νῦν, 5 Ευχαριστώ τον Θεόν δια την συμμετοχήν σας εις την χάριν του Ευαγγελίου και στο έργον της διαδόσεώς του από την πρώτην ημέραν, που επιστεύσατε μέχρι σήμερον. 5 Καὶ εὐχαριστῶ τὸν Θεὸν διὰ τὴν συμμετοχήν σας εἰς τὴν νέαν ζωὴν τοῦ εὐαγγελίου καὶ εἰς τὸ ἔργον τῆς διαδόσεως αὐτοῦ ἀπὸ τὴν πρώτην ἡμέραν ποὺ ἐπιστεύσατε ἕως τώρα.
6 πεποιθὼς αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ὁ ἐναρξάμενος ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν ἐπιτελέσει ἄχρις ἡμέρας Ἰησοῦ Χριστοῦ, 6 Είμαι δε βέβαιος στούτο ακριβώς, ότι δηλαδή ο Θεός, που ήρχισεν εις σας το αγαθόν αυτό έργον της σωτηρίας σας και της συμμετοχής σας εις την νέαν ζωήν του Ευαγγελίου, θα το φέρη εις άρτιον και τέλειον πέρας μέχρι της μεγάλης εκείνης ημέρας, της δευτέρας παρουσίας του Ιησού Χριστού. 6 Ἔχω δὲ πεποίθησιν εἰς τοῦτο ἀκριβῶς, ὅτι δηλαδὴ ὁ Θεός, ποὺ ἤρχισεν εἰς σᾶς τὸ ἀγαθὸν αὐτὸ ἔργον καὶ σᾶς ἐφώτισε διὰ νὰ λάβετε μέρος εἰς τὸ εὐαγγέλιον, αὐτὸς θὰ τὸ φέρῃ εἰς τέλειον πέρας καὶ θὰ τὸ φυλάξῃ σῶον μέχρι τῆς ἡμέρας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ ἔλθῃ νὰ κρίνῃ τὸν κόσμον.
7 καθώς ἐστι δίκαιον ἐμοὶ τοῦτο φρονεῖν ὑπὲρ πάντων ὑμῶν διὰ τὸ ἔχειν με ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμᾶς, ἔν τε τοῖς δεσμοῖς μου καὶ ἐν τῇ ἀπολογίᾳ καὶ βεβαιώσει τοῦ εὐαγγελίου συγκοινωνούς μου τῆς χάριτος πάντας ὑμᾶς ὄντας. 7 Και είναι δι' εμέ ορθόν και δίκαιον να έχω αυτό το καλόν φρόνημα δι' όλους σας, επειδή τρέφω προς σας πολλήν αγάπην και σας έχω μέσα εις την καρδία μου. Διότι σεις και εις τα δεσμά της φυλακής μου και εις την απολογίαν μου ενώπιον των δικαστών και εις την επιβεβαίωσιν του Ευαγγελικού μου κηρύγματος με τον βίον μου γενικώς και ειδικώτερον με την υπομονήν εις τας σημερινάς θλίψεις μου, είσθε όλοι συμμέτοχοι μαζή μου στο Ευαγγέλιον και εις την χάριν του Θεού, που με ενισχύει. 7 Καὶ εἶναι δίκαιον καὶ ἐπιβεβλημένον εἰς ἐμὲ νὰ ἔχω τὸ φρόνημα αὐτὸ δι’ ὅλους σας, ἐπειδὴ σᾶς ἔχω εἰς τὴν καρδίαν μου καὶ σᾶς ἀγαπῶ πολύ. Σᾶς ἀγαπῶ δὲ πολύ, διότι καὶ εἰς τὰ δεσμά μου καὶ εἰς τὴν ἀπολογίαν μου καὶ εἰς τὴν ἐπιβεβαίωσιν τοῦ κηρύγματός μου, τὴν ὁποίαν ἔκαμα μὲ τὴν γενναίαν ὑπομονὴν τῶν δοκιμασιῶν μου διὰ τὸ εὐαγγέλιον, εἶσθε ὅλοι συμμέτοχοι μαζί μου. Ἐφ’ ὅσον δὲ καὶ σεῖς ὑπομένετε δοκιμασίας διὰ τὸ εὐαγγέλιον, εἶσθε συμμέτοχοι, καὶ εἰς τὴν χάριν, ποὺ μὲ ἐνισχύει εἰς τοὺς πειρασμοὺς αὐτούς.
8 μάρτυς γὰρ μού ἐστιν ὁ Θεός, ὡς ἐπιποθῶ πάντας ὑμᾶς ἐν σπλάγχνοις Ἰησοῦ Χριστοῦ. 8 Διότι είναι μάρτυς μου ο Θεός, πόσον πολύ σας ποθώ και σας αγαπώ με την καρδίαν μου, η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου στον Χριστόν. 8 Ναί· σᾶς ἔχω εἰς τὴν καρδίαν μου. Διότι εἶναι μάρτυς μου ὁ Θεός, πόσον πολὺ σᾶς ποθῶ καὶ σᾶς ἀγαπῶ ὅλους μὲ τὴν καρδία μου, ποὺ εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου ἀφιερωμένη καὶ ταυτισμένη πρὸς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.
9 καὶ τοῦτο προσεύχομαι, ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον περισσεύῃ ἐν ἐπιγνώσει καὶ πάσῃ αἰσθήσει, 9 Ακόμη δε προσεύχομαι και δια τούτο· η αγάπη σας προς τον Θεόν και μεταξύ σας να αυξάνη και να πλεονάζη με πλήρη και καθαράν γνώσιν της αληθείας, με κατανόησιν και σύνεσιν, 9 Καὶ τοῦτο ἀκόμη προσεύχομαι, ἡ ἀγάπη, ποὺ ἔχετε πρὸς τὸν Θεόν καὶ μεταξύ σας, νὰ περισσεύῃ ὁλονὲν περισσότερον. Νὰ συνοδεύεται δὲ καὶ μὲ πλήρη γνῶσιν καὶ μὲ πᾶσαν διάκρισιν,
10 εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τὰ διαφέροντα, ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς καὶ ἀπρόσκοποι εἰς ἡμέραν Χριστοῦ, 10 ώστε να ερευνάτε και να διακρίνετε ορθώς τα συμφέροντα και τα άριστα, δια να είσθε γνήσιοι και ακέραιοι ενώπιον του Θεού, χωρίς ούτε οι ίδιοι να προσκόπτετε ούτε στους άλλους να παραθέτετε πρόσκομμα, αθώοι και άμεμπτοι κατά την μεγάλην ημέραν της παρουσίας του Χριστού. 10 ὥστε νὰ διακρίνετε ὀρθῶς τὰς διαφορὰς ἐπὶ τῶν ἠθικῶν ζητημάτων, διὰ νὰ εἶσθε γνήσιοι καὶ σωστοὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ μὴ δίδετε ἀφορμὴν προσκόμματος καὶ ἁμαρτίας εἰς τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ εὑρεθῆτε τέτοιοι κατὰ τὴν ἡμέραν του Χριστοῦ, ὅταν θὰ ἔλθῃ νὰ κρίνῃ τὸν κόσμον.
11 πεπληρωμένοι καρπῶν δικαιοσύνης τῶν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινον Θεοῦ. 11 Γεμάτοι από τους καρπούς της αρετής, οι οποίοι επιτυγχάνονται με την χάριν και την δύναμιν του Ιησού Χριστού προς δόξαν και έπαινον του Θεού. 11 Νὰ εἶσθε τότε γεμᾶτοι ἀπὸ καρπούς, τοὺς ὁποίους παράγει ἡ ἀρετὴ καὶ οἱ ὁποῖοι κατορθώνονται διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς δόξαν καὶ ἔπαινον τοῦ Θεοῦ.
12 Γινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ’ ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν, 12 Θελω δε, αδελφοί μου, να γνωρίζετε, ότι τα κατ' εμέ (και αυτά τα πολλά και δυσάρεστα που μου συνέβησαν) εβοήθησαν μάλλον και συνετέλεσαν εις την επέκτασιν του Ευαγγελικού κηρύγματος, 12 Θέλω δὲ νὰ γνωρίζετε, ἀδελφοί, ὅτι ἐκεῖνα τὰ δυσάρεστα, ποὺ μοῦ συνέβησαν, μᾶλλον συνετέλεσαν εἰς πρόοδον τῆς διαδόσεως τοῦ εὐαγγελίου.
13 ὥστε τοὺς δεσμούς μου φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἐν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσι, 13 διότι η φυλακή και τα δεσμά, που υπομένω εξ αιτίας της πίστεώς μου προς τον Χριστόν, έγιναν γνωστά και φανερά εις όλην την φρουράν του Πραιτωρίου και στους άλλους κατοίκους της Ρωμης. 13 Οὕτως ὥστε ἔγινε φανερὸν μεταξὺ ὅλης τῆς φρουρᾶς τῶν πραιτωριανῶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους κύκλους τῶν κατοίκων τῆς Ρώμης, ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς πίστεως καὶ τῆς σχέσεώς μου μὲ τὸν Χριστὸν ἐρρίφθην εἰς τὴν φυλακὴν δεμένος.
14 καὶ τοὺς πλείονας τῶν ἀδελφῶν ἐν Κυρίῳ πεποιθότας τοῖς δεσμοῖς μου περισσοτέρως τολμᾶν ἀφόβως τὸν λόγον λαλεῖν. 14 Και έτσι οι πλείστοι από τους εν Κυρίω αδελφούς ενισχύθησαν εις την πίστιν και απέκτησαν θάρρος από τα δεσμά και την φυλακήν μου, ώστε να έχουν τώρα μεγαλυτέραν τόλμην, δια να κηρύττουν χωρίς φόβον τον λόγον του Ευαγγελίου. 14 Καὶ οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς ἐνισχύθησαν εἰς τὴν πίστιν τους πρὸς τὸν Κύριον καὶ ἀπέκτησαν θάρρος ἀπὸ τὰ δεσμὰ καὶ τὴν φυλάκισίν μου, ὥστε νὰ ἔχουν τώρα περισσοτέραν τόλμην διὰ νὰ κηρύττουν ἄφοβα τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου.
15 τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνον καὶ ἔριν, τινὲς δὲ καὶ δι’ εὐδοκίαν τὸν Χριστὸν κηρύσσουσιν· 15 Και μερικοί μεν κηρύττουν τον Χριστόν ένεκα φθόνου προς εμέ (δημιουργούντες αντιθέσεις και φιλονεικίας με τον σκοπόν να με βλάψουν) Μερικοί όμως κηρύττουν τον Χριστόν από αγαθήν διάθεσιν και καρδίαν. 15 Καὶ μερικοὶ μὲν κηρύττουν τὸν Χριστὸν καὶ ἕνεκα φθόνου καὶ ἔριδος πρὸς ἐμέ, ἐπειδὴ δὲν ἀνέχονται τὴν ἐπιρροήν μου, μερικοὶ δὲ κηρύττουν καὶ ἀπὸ ἀγαθὴν καρδίαν καὶ πρόθεσιν.
16 οἱ μὲν ἐξ ἐριθείας τὸν Χριστὸν καταγγέλλουσιν, οὐχ ἁγνῶς, οἰόμενοι θλῖψιν ἐπιφέρειν τοῖς δεσμοῖς μου· 16 Αλλοι, μεν, λοιπόν, από φατριασμόν και ιδιοτέλειαν κηρύττουν τον Χριστόν, όχι από αγνά και ειλικρινή ελατήρια, αλλά διότι νομίζουν ότι έτσι θα προσθέσουν μεγαλυτέραν θλίψιν εις την φυλάκισίν μου. 16 Ἄλλοι μὲν ἀπὸ φατριασμὸν καὶ κομματισμὸν κηρύττουν τὸν Χριστόν, ὄχι εἰλικρινῶς καὶ μὲ ἁγνὰ ἐλατήρια, ἀλλὰ διότι φαντάζονται, ὅτι θὰ προσθέσουν θλῖψιν καὶ μεγαλυτέρους κινδύνους εἰς τὴν φυλάκισίν μου.
17 οἱ δὲ ἐξ ἀγάπης, εἰδότες ὅτι εἰς ἀπολογίαν τοῦ εὐαγγελίου κεῖμαι. 17 Αλλοι δε κηρύττουν από αγάπην, γνωρίζοντες ότι εγώ ζω και υπάρχω δια να απολογούμαι, να υπερασπίζω και να διαδίδω το Ευαγγέλιον. 17 Ἄλλοι δὲ κηρύττουν ἐξ ἀγάπης, ἐπειδὴ ἠξεύρουν καλά, ὅτι ἔχω προορισμὸν καὶ ἀποστολὴν νὰ ἀπολογοῦμαι καὶ ὑπερασπίζω τὸ εὐαγγέλιον καὶ ἐκ συμπαθείας πρὸς τὰ δεσμά μου φιλοτιμοῦνται νὰ ὑποβοηθοῦν τὸ ἔργον τῆς ἀποστολῆς μου.
18 τί γάρ; πλὴν παντὶ τρόπῳ, εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστὸς καταγγέλλεται, καὶ ἐν τούτῳ χαίρω. ἀλλὰ καὶ χαρήσομαι· 18 Αλλά τι πειράζει; Εν πάση περιπτώσει, είτε με πρόφασιν είτε με ειλικρινή διάθεσιν, ο Χριστός κηρύττεται εις την Ρωμην. Και δι' αυτό ακριβώς το γεγονός χαίρω, αλλά και θα χαίρω. 18 Ἰδοὺ λοιπόν, διατὶ σᾶς εἶπα, ὅτι αἱ θλίψεις, ποὺ περνῶ, συνετέλεσαν εἰς τὴν πρόοδον τοῦ εὐαγγελίου. Διότι τί πρόκειται νὰ συμβῇ; Τίποτε ἄλλο ἐκτὸς τοῦ ὅτι μὲ κάθε τρόπον, εἴτε ὑποκριτικῶς καὶ μὲ προσχήματα, εἴτε εἰλικρινῶς καὶ μὲ εὐθύτητα, ὁ Χριστὸς κηρύττεται. Καὶ διὰ τὸ γεγονὸς τοῦτο χαίρω, ἀλλὰ καὶ θὰ χαίρω.
19 οἶδα γὰρ ὅτι τοῦτό μοι ἀποβήσεται εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς ὑμῶν δεήσεως καὶ ἐπιχορηγίας τοῦ Πνεύματος Ἰησοῦ Χριστοῦ, 19 Διότι γνωρίζω καλά ότι τούτο, το να αυξάνωνται αι θλίψεις μου και να διαδίδεται εξ αιτίας μου το Ευαγγέλιον, θα μου αποβή εις πνευματικήν ωφέλειαν και σωτηρίαν δια της προσευχής σας, δια της χάριτος και των δωρεών του Αγίου Πνεύματος, το οποίον ο Χριστός μας δίδει. 19 Θὰ χαίρω δέ, διότι γνωρίζω, ὅτι τοῦτο, τὸ νὰ ἐπαυξάνωνται δηλαδὴ αἱ θλίψεις μου διὰ τὴν πρόοδον τοῦ εὐαγγελίου, θὰ ἀποβῇ εἰς μεγάλην πνευματικήν μου ὠφέλειαν καὶ εἰς σωτηρίαν μου αἰωνίαν ἐν τῷ μέλλοντι. Θά μου ἀποβῇ δὲ εἰς ὠφέλειαν διὰ τῆς δεήσεώς σας καὶ διὰ τῆς ἀφθόνου χάριτος καὶ βοηθείας τοῦ Πνεύματος, τὸ ὁποῖον ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς παρέχει.
20 κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίαν καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι, ἀλλ’ ἐν πάσῃ παρρησίᾳ, ὡς πάντοτε, καὶ νῦν μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ σώματί μου εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάτου. 20 Η πρόοδός μου δε αυτή και η αιωνία σωτηρία μου είναι σύμφωνος προς την σφοδράν και φλογεράν προσδοκίαν, την προσμονήν και ελπίδα μου, ότι εις τίποτε δεν θα εντροπιασθώ, αλλά, όπως πάντοτε, έτσι και τώρα, με κάθε παρρησίαν και αφοβίαν θα δοξασθή ο Χριστός δια του φυλακισμένου και θλιβομένου αυτού σώματός μου είτε ζήσω είτε θανατωθώ. 20 Καὶ ἡ σωτηρία μου αὐτὴ θὰ εἶναι σύμφωνος πρὸς τὴν σφοδρὰν καὶ σταθερὰν προσδοκίαν καὶ ἐλπίδα μου, ὅτι δὲν θὰ ἐντροπιασθῶ εἰς τίποτε καὶ δὲν θὰ ἀποδειχθῶ φαντασιόπληκτος διὰ τῆς διαψεύσεως τῶν ἐλπίδων μου. Ἀλλ’ ὅπως πάντοτε, ἔτσι καὶ τώρα μὲ πᾶσαν ἀφοβίαν καὶ θάρρος ἐκ μέρους μου θὰ μεγαλυνθῇ καὶ θὰ δοξασθῇ ὁ Χριστὸς διὰ τοῦ βασανιζομένου σώματός μου, εἴτε μείνω εἰς τὴν ζωήν, εἴτε θανατωθῶ.
21 Ἐμοὶ γὰρ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος. 21 Αλλωστε δι' εμέ όλη μου η ζωή είναι ο Χριστός, αφού ζω εν Χριστώ και ο Χριστός ζη εν εμοί. Αλλά και το να αποθάνω είναι κέρδος, διότι θα εκδημήσω έτσι προς τον ουρανόν εις πλήρη και τελείαν κοινωνίαν και ένωσιν με τον Χριστόν. 21 Λέγω δὲ εἴτε ζήσω εἴτε θανατωθῶ, διότι εἰς ἑμὲ ζωὴ εἶναι ὁ Χριστός, ἀφοῦ ζῶ τὴν νέαν ζωὴν τοῦ Χριστοῦ καὶ ζῇ ὁ Χριστὸς μέσα μου. Ἀλλὰ καὶ τὸ νὰ ἀποθάνω εἶναι κέρδος, διότι διὰ τοῦ θανάτου θὰ ἐπιτύχω τὴν πλήρη ἕνωσίν μου μὲ τὸν Χριστόν.
22 εἰ δὲ τὸ ζῆν ἐν σαρκί, τοῦτό μοι καρπὸς ἔργου, καὶ τί αἱρήσομαι οὐ γνωρίζω. 22 Εάν όμως, το να ζω την σωματικήν αυτήν ζωήν και να συνεχίσω εργαζόμενος δια το Ευαγγέλιον, φέρη πνευματικόν καρπόν στους πιστούς και προάγη το έργον του Ευαγγελίου, τι να προτιμήσω δεν γνωρίζω. 22 Ἐὰν ὅμως τὸ νὰ ζῶ καὶ νὰ ἐργάζωμαι φέρων τὴν σάρκα μου, ἀποδίδῃ πνευματικὴν ὠφέλειαν καὶ καρπὸν διὰ τῆς ἀσκήσεως τοῦ ἀποστολικοῦ μου ἔργου, τί νὰ προτιμήσω δὲν ἠξεύρω.
23 συνέχομαι δὲ ἐκ τῶν δύο, τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων εἰς τὸ ἀναλῦσαι καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι. πολλῷ γὰρ μᾶλλον κρεῖσσον· 23 Κυριαρχούμαι δε και πιέζομαι από τα δύο, και από την επιθυμίαν της ζωής και από την επιθυμίαν του θανάτου. Υπερισχύει δε μέσα μου η επιθυμία να εκδημήσω από την ζωήν αυτήν και να είμαι μαζή με τον Χριστό, διότι αυτό άλλωστε είναι ασυγκρίτως καλύτερον δι' εμέ. 23 Μὲ τραβοῦν δὲ καὶ μὲ κρατοῦν καὶ τὰ δύο, δηλαδὴ καὶ ἡ ἐπιθυμία τῆς ζωῆς καὶ ἡ ἐπιθυμία τοῦ θανάτου. Καὶ ὑπερισχύει ἡ ἐπιθυμία μου νὰ φύγω ἀπὸ τὴν ζωὴν αὐτὴν καὶ νὰ εἶμαι μαζὶ μὲ τὸν Χριστόν. Διότι αὐτὸ εἶναι ἀσυγκρίτως καλύτερον δι’ ἐμέ.
24 τὸ δὲ ἐπιμένειν ἐν τῇ σαρκὶ ἀναγκαιότερον δι’ ὑμᾶς. 24 Το να παραμείνω όμως με το σώμα μου εις την παρούσαν ζωήν είναι αναγκαιότερον δια σας, επειδή θα εξυπηρετή την πνευματικήν σας ωφέλειαν. 24 Τὸ νὰ παραμείνω ὅμως μὲ τὸ σῶμα εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν εἶναι ἀναγκαιότερον διὰ τὴν πνευματικήν σας ὠφέλειαν.
25 καὶ τοῦτο πεποιθὼς οἶδα ὅτι μενῶ καὶ συμπαραμενῶ πᾶσιν ὑμῖν εἰς τὴν ὑμῶν προκοπὴν καὶ χαρὰν τῆς πίστεως, 25 Εχων δε πεποίθησιν στο τελευταίον τούτο, γνωρίζω ότι θα μείνω ακόμη εις την παρούσαν ζωήν και θα παραμείνω μαζή με όλους σας, δια την πνευματικήν σας πρόοδον και την χαράν, που σας δίδει η ζωντανή πίστις. 25 Καὶ μὲ ἀδίστακτον πεποίθησιν γνωρίζω τοῦτο, ὅτι θὰ μείνω εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν καὶ θὰ συμπαραμείνω μαζὶ μὲ ὅλους σας διὰ τὴν πρόοδον τῆς πίστεώς σας καὶ διὰ τὴν χαράν, ποὺ ἡ πίστις θὰ σᾶς προκαλῇ.
26 ἵνα τὸ καύχημα ὑμῶν περισσεύῃ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐν ἐμοὶ διὰ τῆς ἐμῆς παρουσίας πάλιν πρὸς ὑμᾶς. 26 Και θα μείνω μαζή σας, δια να αυξάνη και πλεονάζη το ιερόν καύχημα σας εν τω Ιησού Χριστώ εξ αιτίας της ιδικής μου πάλιν παρουσίας και εργασίας εις σας. 26 Καὶ θὰ μείνω εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, διὰ νὰ περισσεύῃ ἐξ αἰτίας μου τὸ καύχημά σας. Καὶ τὸ καύχημά σας αὐτὸ δὲν θὰ εἶναι καύχημα ἀνθρωπίνης ματαιοδοξίας καὶ ἀλαζονείας, ἀλλὰ καύχημα, ποὺ θὰ στηρίζεται εἰς τὴν ἕνωσίν σας μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ εἰς τὴν πλήρη καὶ βαθεῖαν ἀναγνώρισιν, ὅτι κάθε καλόν, ποὺ ἔχετε, ἀπὸ αὐτὸν τὸ ἔχετε καὶ εἰς αὐτὸν ὀφείλεται ἡ δόξα. Καὶ θὰ περισσεύῃ τὸ καύχημα τοῦτο καὶ διὰ τῆς ἰδικῆς μου παρουσίας, ὅταν ἔλθω πάλιν εἰς σᾶς καὶ συντελῶ καὶ ἐγὼ εἰς τὴν πρόοδόν σας.
27 Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴτε ἀπὼν ἀκούσω τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου, 27 Μονον σας παρακαλώ να πορεύεσθε και να φέρεσθε κατά τρόπον άξιον του Ευαγγελίου του Χριστού, ώστε είτε όταν έλθω και σας ίδω, είτε όταν δεν κατορθώσω να έλθω και είμαι απών, ακούσω όμως πληροφορίας δια σας, να βεβαιωθώ ότι στέκεσθε και μένετε σταθεροί στον πνευματικόν αγώνα, συναγωνιζόμενοι δια την πίστιν του Ευαγγελίου όλοι μαζή με ένα φρόνημα και με μία ψυχήν, 27 Μόνον φροντίζετε ἐν τῷ μεταξὺ νὰ συμπεριφέρεσθε καὶ νὰ ζῆτε κατὰ τρόπον ἄξιον τοῦ εὐαγγελίου, τὸ ὁποῖον κηρύττει τὸν Χριστόν. Νὰ ζῆτε ὡς πολῖται τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ὥστε εἴτε ὅταν ἔλθω καὶ σᾶς ἴδω, εἴτε ὅταν ἀπουσιάζω καὶ ἀκούσω εἰδήσεις διὰ σᾶς, νὰ ἴδω καὶ νὰ ἀκούσω, ὅτι στέκεσθε εἰς τὴν παράταξιν τῶν στρατιωτῶν τοῦ Κυρίου μὲ ἕνα φρόνημα, μὲ μίαν ψυχὴν καὶ συναγωνίζεσθε διὰ τὴν πίστιν τοῦ εὐαγγελίου,
28 καὶ μὴ πτυρόμενοι ἐν μηδενὶ ὑπὸ τῶν ἀντικειμένων, ἥτις αὐτοῖς μέν ἐστιν ἔνδειξις ἀπωλείας, ὑμῖν δὲ σωτηρίας, καὶ τοῦτο ἀπὸ Θεοῦ· 28 χωρίς καθόλου να φοβήσθε και να ταράττεσθε εις τίποτε από τους αντιπάλους του Χριστού. Αυτή δε η απτόητος και γενναία συμπεριφορά σας είναι δι' αυτούς μεν απόδειξις, ότι θα καταλήξουν εις την αιωνίαν απώλειαν, αμετανόητοι εις την αποστασίαν των, δια σας δε είναι απόδειξις αιωνίας σωτηρίας. Και τούτο, το διώκεσθε από τους εχθρούς του Ευαγγελίου και το να κερδίσετε την σωτηρίαν, είναι δώρον Θεού. 28 καὶ εἰς τὸν ἀγῶνα σας αὐτὸν δὲν θορυβεῖσθε καὶ δὲν πτοεῖσθε εἰς τίποτε ἀπὸ τοὺς ἀντιπάλους. Ἡ ἀτρόμητος δὲ αὐτὴ στάσις σας εἶναι δι’ αὐτοὺς μὲν ἀπόδειξις, ὅτι θὰ καταλήξουν εἰς τὴν ἀπώλειαν, ἀφοῦ μὲ ὅσα καὶ ἂν σᾶς κάμουν, μάταια ἀγωνίζονται καὶ τίποτε δὲν κατορθώνουν. Διὰ σᾶς δὲ ἡ στάσις σας αὐτὴ εἶναι ἀπόδειξις σωτηρίας αἰωνίας. Καὶ ἡ ἀπόδειξις αὐτὴ καὶ εἰς σᾶς καὶ εἰς ἐκείνους παρέχεται ἀπὸ τὸν Θεόν.
29 ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν, 29 Διότι εις σας έχει δοθή ως χάρισμα και δώρον από τον Θεόν, όχι μόνον το να πιστεύετε στον Χριστόν, αλλά και να πάσχετε δια το όνομα του Χριστού. 29 Εἶναι δὲ ἀπόδειξις σωτηρίας αἰωνίας διὰ σᾶς, διότι εἰς σᾶς ἐδόθη ὡς χάρις ὄχι μόνον τὸ νὰ πιστεύετε εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, ἀλλὰ καὶ τὸ νὰ πάσχετε ὑπέρ του ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ,
30 τὸν αὐτὸν ἀγῶνα ἔχοντες, οἷον εἴδετε ἐν ἐμοὶ καὶ νῦν ἀκούετε ἐν ἐμοί. 30 Ετσι δε έχετε και τον ίδιον με εμέ αγώνα, τον οποίον με είδατε να διεξάγω, όταν ευρισκόμην στους Φιλίππους, όπου εδάρην και εφυλακίσθην, και τον οποίον τώρα ακούετε, ότι έχω επίσης εις την Ρωμην. 30 καὶ νὰ ἔχετε τὸν ἴδιον ἀγῶνα μὲ ἐμέ, τέτοιον, ὁποῖον εἴδατε εἰς ἐμέ, ὅταν ἦλθον εἰς τοὺς Φιλίππους, ὅπου καὶ ἐδάρην καὶ ἐφυλακίσθην καὶ ἐδιώχθην, καὶ ὁποῖον ἀκούετε, ὅτι ἔχω καὶ τώρα, ποὺ εἶμαι φυλακισμένος ἐδῶ εἰς τὴν Ρώμην.