(α στερ + κακός) = ο μη έχων κακία, άρα ο ενάρετος.
Η μνήμη του Οσίου Ακάκιου, αναφέρεται στον Παρισινό Κώδικα 361 Coislin φ. 88.Ο Όσιος Ακάκιος ήταν Μοναχός και συνέστησε στο όρος του Λάτρου τη Μεγίστη Λαύρα της Υπεραγίας Θεοτόκου του Μυρσινώνος. Η περιοχή του όρους Λάτρου ονομαζόταν πρώτα Λάτμος και ήταν κοντά στην Μίλητο της Μικράς Ασίας. Επειδή όμως εκεί μόναζε πλήθος Μοναχών μετονομάσθηκε σε Λάτρος. Οι πυκνοί μοναχικοί συνοικισμοί που υπήρχαν εκεί πριν την εποχή του αυτοκράτορα Λέοντος του Σοφού (886-912 μ.Χ.), έδωσαν κατά την περίοδο της βασιλείας του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου (913-959 μ.Χ.), στο Λάτρος την ονομασία «το κατ' Έφεσον Άγιον Όρος». Ο Όσιος Ακάκιος κοιμήθηκε εν ειρήνη.
