Ο Άγιος Ιερομάρτυς Αλπέγιος (Alphege) από μικρή ηλικία ακολούθησε τον μοναχικό βίο και έγινε μοναχός στη μονή του Μπαθ της Αγγλίας. Αργότερα διετέλεσε ηγούμενος της μονής και διακρίθηκε για την αυστηρότητα του βίου του και τους ασκητικούς του αγώνες. Το έτος 984 μ.Χ. εξελέγη Επίσκοπος του Ουίντσεστερ, όπου απέσπασε τον σεβασμό για τις πολλές αρετές του, ιδιαίτερα δε για την αγάπη και την φιλανθρωπία του προς τους φτωχούς και τους ενδεείς. Τόσο πολύ φρόντισε για τους φτωχούς, ώστε επί των ημερών του κανένας επαίτης δεν βρισκόταν στην επαρχία του. Μετά από είκοσι δύο έτη αρχιερατείας, ανέλαβε, χωρίς να το επιθυμεί, το θρόνο της Καντουαρίας κατά τους δυσχειμέρους χρόνους των Δανικών και Νορβηγικών επιδρομών. Έφθασε μάλιστα στο σημείο να προσφέρει εκουσίως τον εαυτό του ως όμηρο στους κατακτητές, για να σώσει το ποίμνιό του. Υπέστη πολλά βασανιστήρια και τέλος αποκεφαλίσθηκε το έτος 1012 μ.Χ.
