Ο Άγιος αυτός ήταν από την Αλεξάνδρεια στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου (250). Ο πατέρας του ονομαζόταν Νείλος και είχε το αξίωμα του ανθυπάτου. Ο Πανσόφιος σπούδασε σε μεγάλο βαθμό τα Ελληνικά γράμματα, καθώς επίσης και την Αγία Γραφή. Οταν πέθανε ο πατέρας του, μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και αποσύρθηκε στην έρημο. Εκεί έζησε 27 ολόκληρα χρόνια ασκούμενος στην αρετή και την ησυχία. Καταγγέλθηκε όμως στον Αυγουστάλιο της Αλεξανδρείας, ο όποιος διέταξε και τον έφεραν μπροστά του. Εκεί ο Πανσόφιος με την αρετή και τη μεγάλη γνώση πού τον διέκρινε, συνέτριψε μία προς μία τις πλάνες των ειδώλων. Εξευτελισμένος ο τύραννος διέταξε και τον έδειραν μέχρι θανάτου. Έτσι ένδοξα έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.