¹⁰ Ἐχάρην δὲ ἐν Κυρίῳ μεγάλως ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετε τὸ ὑπὲρ ἐμοῦ φρονεῖν· ἐφ’ ᾧ καὶ ἐφρονεῖτε ἠκαιρεῖσθε δέ. ¹¹ οὐχ ὅτι καθ’ ὑστέρησιν λέγω· ἐγὼ γὰρ ἔμαθον ἐν οἷς εἰμι αὐτάρκης εἶναι. ¹² οἶδα καὶ ταπεινοῦσθαι οἶδα καὶ περισσεύειν· ἐν παντὶ καὶ ἐν πᾶσι μεμύημαι καὶ χορτάζεσθαι καὶ πεινᾶν, καὶ περισσεύειν καὶ ὑστερεῖσθαι· ¹³ πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ. ¹⁴ πλὴν καλῶς ἐποιήσατε συγκοινωνήσαντές μου τῇ θλίψει. ¹⁵ οἴδατε δὲ καὶ ὑμεῖς, Φιλιππήσιοι, ὅτι ἐν ἀρχῇ τοῦ εὐαγγελίου, ὅτε ἐξῆλθον ἀπὸ Μακεδονίας, οὐδεμία μοι ἐκκλησία ἐκοινώνησεν εἰς λόγον δόσεως καὶ λήψεως εἰ μὴ ὑμεῖς μόνοι, ¹⁶ ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίκῃ καὶ ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείαν μοι ἐπέμψατε. ¹⁷ οὐχ ὅτι ἐπιζητῶ τὸ δόμα, ἀλλ’ ἐπιζητῶ τὸν καρπὸν τὸν πλεονάζοντα εἰς λόγον ὑμῶν. ¹⁸ ἀπέχω δὲ πάντα καὶ περισσεύω· πεπλήρωμαι δεξάμενος παρὰ Ἐπαφροδίτου τὰ παρ’ ὑμῶν, ὀσμὴν εὐωδίας, θυσίαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ. ¹⁹ ὁ δὲ Θεός μου πληρώσει πᾶσαν χρείαν ὑμῶν κατὰ τὸν πλοῦτον αὐτοῦ ἐν δόξῃ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ²⁰ Τῷ δὲ Θεῷ καὶ πατρὶ ἡμῶν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. ²¹ Ἀσπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφοί. ²² ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἅγιοι, μάλιστα δὲ οἱ ἐκ τῆς Καίσαρος οἰκίας. ²³ Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

¹⁰ Ἂς ἔλθω τώρα καὶ εἰς τὸ προσωπικόν μου ζήτημα. Ἐχάρην πάρα πολὺ τὴν ἐν Κυρίῳ χαράν, διότι ἐπὶ τέλους ἑξαναβλάστησε τώρα τὸ ἐνδιαφέρον σας δι’ ἐμέ. Καὶ εἴχατε μὲν καὶ εἰς τὸ παρελθὸν τὸ ἐνδιαφερον αὐτὸ καὶ μὲ ἐσκέπτεσθε καὶ ἐφροντίζατε δι’ ἐμέ, δὲν σᾶς ἐδίδετο ὅμως ἡ εὐκαιρία νὰ δείξετε τοῦτο ἐμπράκτως. ¹¹ Δὲν λέγω ταῦτα, διότι εὑρίσκομαι εἰς στέρησιν καὶ ὑποφέρω. Ὄχι δὲν ὑποφέρω· διότι ἑγὼ ἔμαθον εἰς ὅλας τὰς περιστάσεις, ὑπὸ τὰς ὁποίας εὑρίσκομαι, νὰ ἀρκοῦμαι εἰς ὅσα ἔχω. ¹² Γνωρίζω καὶ νὰ ὑπομένω τὰς ταπεινώσεις τῶν στερήσεων, γνωρίζω καὶ νὰ μὴ τὸ παίρνω ἐπάνω μου, ὅταν τὰ ἔχω περισσά. Εἰς κάθε περίστασιν καὶ εἰς κάθε τι ποὺ μοῦ συμβαίνει, ἔχω μάθει τὸ μυστικὸν καὶ νὰ χορταίνω καὶ νὰ πεινῶ, καὶ νὰ κάνω καλὴν χρῆσιν, ὅταν τὰ ἔχω ἄφθονα, καὶ νὰ ὑπομένω εὐχαρίστως τὴν στέρησιν. ¹³ Τὰ πάντα κατορθώνω μὲ τὴν δύναμιν, ποὺ μοῦ δίδει ἡ κοινωνία καὶ ἡ σχέσις μὲ τὸν Χριστόν. ¹⁴ Καίτοι ὅμως ἐγὼ γνωρίζω νὰ ὑποφέρω τὴν στέρησιν, ἐν τούτοις σεῖς ἐκάματε πρᾶξιν καλὴν καὶ ἀξιέπαινον, ποὺ ἐγίνατε συμμέτοχοι εἰς τὴν θλῖψιν μου. ¹⁵ Δὲν ὑπῆρξε δὲ μόνη αὐτὴ ἡ φορά, ποὺ ἐδείξατε τὴν συμμετοχήν σας αὐτήν. Ξεύρετε καὶ σεῖς, ὦ Φιλιππήσιοι, ὅτι κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ εἰς σᾶς κηρύγματός μου ὅταν διὰ πρώτην φορὰν ἦλθον εἰς Φιλίππους, καὶ ὅταν ὕστερα ἀνεχώρησα ἀπὸ τὴν Μακεδονίαν, καμμία Ἐκκλησία δὲν ἦλθεν εἰς σχέσιν μαζί μου μὲ λογαριασμὸν δοσοληψίας, ὥστε νὰ δίδῃ αὐτὴ καὶ ἑγὼ νὰ λαμβάνω, παρὰ μόνοι σεῖς. ¹⁶ Διότι ἀκόμη καὶ εἰς τὴν Θεσσαλονίκην καὶ μίαν καὶ δύο φορὰς μοῦ ἐστείλατε διὰ τὰς ἀνάγκας μου. ¹⁷ Λέγω τοῦτο ὄχι διότι ἐνδιαφέρομαι διὰ τὸ δῶρον, ἀλλ’ ἐνδιαφέρομαι καὶ ζητῶ τὴν πνευματικὴν ὠφέλειαν, ποὺ διὰ λογαριασμὸν ἰδικόν σας θὰ προέλθῃ ἀπὸ τὴν ἀγαθοεργίαν αὐτήν. ¹⁸ Ἔχω δὲ τώρα ἐγὼ ὅλα μὲ τὸ παραπάνω καὶ μοῦ περισσεύουν. Εἶμαι γεμᾶτος καὶ τὰ ἔχω ὅλα ὑπεράφθονα, ἀφοῦ ἐδέχθην ἀπὸ τὸν Ἐπαφρόδιτον αὐτὰ ποὺ ἐστάλησαν ἀπὸ σᾶς, τὰ ὁποῖα εἶναι μυρωδιὰ ποὺ μοσχομυρίζει, θυσία ποὺ δέχεται καὶ εὐχαριστεῖται εἰς αὐτὴν ὁ Θεός. ¹⁹ Ὁ δὲ Θεός μου εἰς ἀνταμοιβήν σας θὰ πληρώσῃ πᾶσαν ἀνάγκην σας σύμφωνα μὲ τὸν ἀνεξάντλητον πλοῦτον τῶν ἀγαθῶν ποὺ ἔχει, διὰ νὰ δοξάζεται καὶ ἐπαινῆται ἡ μεγαλόδωρος ἀγαθότης του. Καὶ θὰ πληρώσῃ πᾶσαν ἀνάγκην σᾶς διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. ²⁰ Εἰς τὸν Θεόν δὲ καὶ Πατέρα μας ἂς εἶναι ἡ δόξα παντοτεινὴ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. ²¹ Χαιρετήσατε κάθε πιστόν, ὁ ὁποῖος ἡγιάσθη διὰ τῆς κοινωνίας καὶ σχέσεώς του μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. Σᾶς χαιρετοῦν οἱ ἀδελφοί, ποὺ εἶναι μαζί μου. ²² Σᾶς χαιρετοῦν ὅλοι οἰ πιστοὶ τῆς ἐδῶ Ἐκκλησίας, μάλιστα δὲ αὐτοὶ ποὺ ἀνήκουν εἰς τὸ προσωπικὸν τῆς οἰκίας τοῦ Καίσαρος. ²³ Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἴθε νὰ εἶναι μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.

¹⁰ Παρά πολύ εχάρην με την εν Κυρίω χαράν, διότι επί τέλους εξαναβλάστησε το ενδιαφέρον και η συμπάθεια της καρδίας σας δι' εμέ· και είχατε μεν και στο παρελθόν το ίδιο ενδιαφέρον και φρόνημα δι' εμέ, δεν σας παρουσιάζετο όμως ευκαιρία να το εκδηλώσετε εμπράκτως. ¹¹ Δεν λέγω αυτά ως παράπονον, διότι ευρίσκομαι εις στέρησιν και ανάγκην, διότι εγώ έμαθα να αρκούμαι εις όσα έχω, υπό οιασδήποτε περιστάσεις και αν ευρίσκομαι. ¹² Γνωρίζω να υπομένω με ταπείνωσιν την έλλειψιν ενδύματος και τροφής, την πείναν και την φτώχειαν· γνωρίζω πως να φέρωμαι και όταν έχω με το παραπάνω τα υλικά αγαθά· εις κάθε τι που μου συμβαίνει και εις όλας τας περιστάσεις της ζωής έχω μάθει το μυστικόν και να χορταίνω και να πεινώ και να κάμνω καλήν χρήσιν των αγαθών, όταν τα έχω άφθονα και να υπομείνω με ειρήνην την στέρησιν. ¹³ Τα πάντα ημπορώ και κατορθώνω με την δύναμιν, που μο δίδει ο Χριστός. ¹⁴ Αλλά και σεις καλώς επράξατε και είσθε αξιέπαινοι, που εγίνατε συμμέτοχοι εις την θλίψιν και στέρησίν μου. ¹⁵ Ξεύρετε δε και ενθυμείσθε και σεις, ω Φιλιππήσιοι, ότι εις την αρχήν του ευαγγελικού μου κηρύγματος προς σας, όταν δια πρώτην φορά ήλθον στους Φιλίππους και από εκεί εξεκίνησα δια την Μακεδονίαν, καμμία Εκκλησία δεν επεκοινώνησε μαζή μου με λογαριασμόν δοσοληψίας, καμμία δεν μου προσέφερε τίποτε και από καμμίαν δεν έλαβα βοήθειαν, παρά μόνον από σας. ¹⁶ Διότι και όταν ήμουν εις την Θεσσαλονίκην και μια και δυό φορές μου εστείλατε βοηθήματα δια τας ανάγκας τας ιδικάς μου και του έργου μου. ¹⁷ Σας τα γράφω αυτά, όχι διότι εγώ ενδιφέρομαι και ζητώ το δώρον, αλλά διότι ενδιαφέρομαι και ζητώ τον πνευματικόν καρπόν, ο οποίος από την καλήν αυτήν πράξιν σας, θα προκύψη πλούσιος δια σας. ¹⁸ Εχω δε τώρα όλα με το παραπάνω, ώστε και να μου περισσεύουν· είμαι γεμάτος από όλα, αφού έλαβα από τον Επαφρόδιτον αυτά που μου εστάλησαν από σας και τα οποία είναι ευώδες άρωμα, θυσία ευπρόσδεκτος και ευάρεστος στον Θεόν. ¹⁹ Ο δε Θεός μου, ο οποίος ανταμείβει και βραβεύει τα καλά έργα της αγάπης, θα πληρώση και θα ικανοποιήση κάθε ανάγκην σας, σύμφωνα με τον άπειρον πλούτον των ανεκτιμήτων αγαθών του, δια να δοξάζεται έτσι η άπειρος αγαθότης του, δια του Ιησού Χριστού, που εδίδαξε και έδιξε το ύψος της αγάπης. ²⁰ Εις δε τον Θεόν και Πατέρα ημών ας είναι και ας αναπέμπεται η δόξα στους αιώνας των αιώνων· αμήν. ²¹ Χαιρετήσατε κάθε πιστόν, ο οποίος εκλήθη και παίρνει την αγιότητα δια του Ιησού Χριστού. Σας χαιρετούν όλοι οι αδελφοί, που ευρίσκονται μαζή μου. ²² Σας χαιρετούν όλοι οι Χριστιανοί, που ευρίσκονται εις την Ρωμην, μάλιστα δε αυτοί που ανήκουν και ευρίσκονται εις την οικίαν του Καίσαρος. ²³ Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είθε να είναι μαζή με όλους σας· αμήν

²² καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσὴφ ; ²³ καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναοὺμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. ²⁴ εἶπε δέ· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ.

²² Καὶ ὅλοι, ὅσοι ἤκουσαν τὴν ἐξήγησιν τῆς προφητείας, ποὺ ἐν συνεχείᾳ ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, ἔδιδαν μαρτυρίαν περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἐκήρυξε λαμπρῶς καὶ εὑρίσκοντο εἰς ἀπορίαν διὰ τὰ γεμᾶτα θείαν χάριν καὶ γλυκύτητα λόγια, ποὺ ἔβγαιναν ἀπὸ τὸ στόμα του. Καὶ ἔλεγαν· Περίεργον! Δὲν εἶναι αὐτὸς ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ, ποὺ ἕως χθὲς εἰργάζετο σὰν ἕνας ἀπὸ ἡμᾶς; ²³ Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὡρισμένως θὰ μοῦ εἴπητε τὴν παροιμίαν αὐτήν· Ἰατρέ, θεράπευσον τὸν ἑαυτόν σου. Ὑπόσχεσαι νὰ μᾶς ἰατρεύσῃς ἀπὸ τὰς ἀθλιότητἀς μας. Θεράπευσε τὴν ἀσημότητά σου καὶ στήριξε τὴν θέσιν σου καὶ τὸ κῦρος σου πρωτίστως εἰς τὴν πατρίδα σου. Κάμε καὶ ἐδῶ ὅσα θαύματα ἠκούσαμεν, ὅτι ἔγιναν ἀπὸ σὲ εἰς τὴν Καπερναούμ. ²⁴ Ἀλλ’ ὁ Ἰησοῦς τοὺς εἶπεν· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅτι κανένα προφήτην δὲν ὑποδέχονται μὲ τὴν πρέπουσαν τιμὴν εἰς τὴν πατρίδα του.

²² Και όλοι επεβεβαίωναν δι' αυτόν, ότι εκήρυττε με πολλήν δύναμιν και εθαύμαζαν δια τα λόγια τα γεμάτα χάριν, που έβγαιναν από το στόμα του και έλεγαν· “δεν είναι αυτός ο υιός του γνωστού μας Ιωσήφ, ο μαραγκός;” ²³ Και είπε προς αυτούς· “ασφαλώς θα μου πήτε την γνωστήν παροιμίαν· ιατρέ, θεράπευσε τον εαυτόν σου· δείξε την δύναμίν σου εδώ εις την πατρίδα σου, κάμε και εδώ τα θαύματα, που ηκούσαμεν ότι έκαμες εις την Καπερναούμ”. ²⁴ Αλλά ο Ιησούς τους είπε· “αλήθεια σας λέγω, ότι κανείς προφήτης δεν έγινε δεκτός με την πρέπουσαν τιμήν εις την πατρίδα του.