⁸ προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεὸς, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη. ⁹ ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ. ¹⁰ Ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσὶν, ὑπὸ κατάραν εἰσί· γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά. ¹¹ ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ δῆλον· ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται. ¹² ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ’ ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς.

⁸ Ἐπειδὴ δὲ ἡ Γραφὴ προεῖδεν, ὅτι διὰ μέσου τῆς πίστεως μέλλει νὰ δικαιώσῃ τοὺς ἐθνικοὺς ὁ Θεός, προανήγγειλε τὸ χαρμόσυνον μήνυμα εἰς τὸν Ἀβραάμ, ὅτι θὰ εὐλογηθοῦν διὰ σοῦ ὄχι μόνον ἐν ἔθνος, τὸ ἰουδαϊκόν, ἀλλ’ ὅλα τὰ ἔθνη. ⁹ Διὰ νὰ λέγῃ δὲ ὁ Θεός, ὅτι ὅλα τὰ ἔθνη θὰ εὐλογηθοῦν διὰ μέσου τοῦ Ἀβραάμ, σημαίνει ὅτι δὲν λογαριάζεται διόλου ἡ σαρκικὴ συγγένεια, ἀλλ’ ὅσοι πιστεύουν, εἰς ὁποιονδήποτε ἔθνος καὶ ἂν ἀνήκουν, εὐλογοῦνται μαζὶ μὲ τὸν Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος ἠξιώθη τῆς εὐλογίας, διότι ἐπίστευσε. ¹⁰ Μόνον δὲ διὰ τῆς πίστεως δίδονται αι εὐλογίαι. Διότι ὅσοι βασίζονται εἰς τὰ ἔργα τοῦ νόμου, διατελοῦν ὑπὸ κατᾶραν. Διότι ἔχει γραφῆ εἰς αὐτὸν τὸν νόμον: Εἶναι καταράμενος καθενας, ποὺ δὲν μένει σταθερὸς εἰς ὅλα ἀνεξαιρέτως τὰ γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ νόμου διὰ νὰ ἐκτελεσῃ ἐπακριβῶς αὐτά. ¹¹ Ὅτι δὲ διὰ τοῦ νόμου κανεὶς δὲν λαμβάνει τὴν δικαίωσιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, εἶναι φανερόν. Διότι καθὼς λέγει αὐτὸς ὁ νόμος: Ὁ δίκαιος θὰ ζήσῃ καὶ θὰ σωθῇ διὰ τῆς πίστεως. ¹² Ὁ νόμος ὅμως τὴν δικαίωσιν ποὺ ὑπόσχεται δὲν τὴν βασίζει ἐπὶ τῆς πίστεως, ἀλλὰ καθὼς λέγεται εἰς τὸ Λευϊτικόν: Ἐκεῖνος ποῦ ἐποίησε καὶ ἐτήρησεν αὐτά, δηλαδὴ τὰ προστάγματα τοῦ νόμου, θὰ ζήσῃ δι’ αὐτῶν. Ποῖος ὅμως τὰ ἐτήρησεν ὅλα; Κανείς. Ὅλοι λοιπὸν ὡς παραβάται τοῦ νόμου διατελοῦμεν ὑπὸ κατᾶραν.

⁸ Επειδή δε η Αγία Γραφή προείδεν ότι από την πίστιν και δια μέσου της πίστεως έμελλεν ο Θεός να δικαιώση και σώση τα έθνη, προανήγγειλε την χαρμόσυνον αγγελίαν στον Αβραάμ, ότι “δια σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη” και όχι μόνον το ιουδαϊκόν. ⁹ Ωστε παίρνουν τας ευλογίας του Θεού και ευλογούνται μαζή με τον πιστόν Αβραάμ όσοι πιστεύουν, είτε Εβραίοι είναι είτε εθνικοί. ¹⁰ Διότι όσοι ευρίσκονται κάτω από τας τυπικάς διατάξστου Νομου, ευρίσκονται υπό την κατάραν. Επειδή εις αυτόν τούτον τον Νομον έχει γραφή· “είναι καταράμενος καθένας που δεν μένει πιστός και δεν τηρεί όλα όσα είναι γραμμένα στο βιβλίον του Νομου”. ¹¹ Οτι δε δια μέσου του μωσαϊκού Νομου κανείς δεν παίρνει την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού, είναι φανερόν. Διότι εις αυτόν τούτον τον Νομον γράφεται, ότι “ο δίκαιος θα ζήση και θα επιτύχη την σωτηρίαν του δια της πίστεως”. ¹² Ο Νομος όμως δεν στηρίζεται εις την πίστιν και δεν δίδει δικαίωσιν δια της πίστεως, αλλ' όπως γράφεται εις αυτόν, “εκείνος ο άνθρωπος που ετήρησεν όλα τα προστάγματα του Νομου, αυτός θα ζήση δι' αυτών”. (Κανείς όμως δεν ημπόρεσε ούτε θα ημπορέση να τηρήση όλον τον Νομον, και άρα όλοι ευρίσκονται υπό κατάραν εξ αιτίας των παραβάσεων του).

³² Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν. ³³ πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν καὶ δότε ἐλεημοσύνην. ποιήσατε ἑαυτοῖς βαλάντια μὴ παλαιούμενα, θησαυρὸν ἀνέκλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ὅπου κλέπτης οὐκ ἐγγίζει οὐδὲ σὴς διαφθείρει· ³⁴ ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία ὑμῶν ἔσται. ³⁵ Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι· ³⁶ καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν πότε ἀναλύσῃ ἐκ τῶν γάμων, ἵνα ἐλθόντος καὶ κρούσαντος εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ. ³⁷ μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς ἐλθὼν ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας. ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι περιζώσεται καὶ ἀνακλινεῖ αὐτοὺς, καὶ παρελθὼν διακονήσει αὐτοῖς. ³⁸ καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῇ δευτέρᾳ φυλακῇ καὶ ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ καὶ εὕρῃ οὕτω, μακάριοί εἰσιν οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι. ³⁹ τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ. ⁴⁰ καὶ ὑμεῖς οὖν γίνεσθε ἕτοιμοι· ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.

³² Μὴν ἀνησυχῇς διὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ μὴ φοβεῖσαι σὺ τὸ ποίμνιόν μου, ποὺ φαίνεσαι, ἐν σχέσει πρὸς τὸ πλῆθος τῶν ἀπίστων, μικρόν, διότι ὁ Πατήρ σας εὐηρεστήθη νὰ δώσῃ εἰς σᾶς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ἐὰν λοιπὸν τόσον μεγάλην δωρεὰν καὶ ἀπόλαυσιν σᾶς δίδῃ, πολὺ περισσότερον θὰ σᾶς δώσῃ τὰ πρόσκαιρα καὶ τὰ ἐπίγεια. ³³ Καὶ ἐὰν διὰ τὴν ἑξασφάλισιν τῆς οὐρανίου αὐτῆς βασιλείας τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ σᾶς γίνωνται ἐμπόδιον, πωλήσατε ὅσα ἔχετε καὶ δώσατέ τα ἐλεημοσύνην εἰς τοὺς πτωχούς. Καὶ μὲ τὴν ἐλεημοσύνην καὶ τὴν ἀγαθοεργίαν κάμετε διὰ τὸν ἑαυτόν σας πουγγιά, ποὺ δὲν παληώνουν, θησαυρὸν ποὺ δὲν χάνεται καὶ δὲν λιγοστεύει· θησαυρὸν εἰς τοὺς οὐρανούς, ὅπου δὲν πλησιάζει κλέπτῃς διὰ νὰ τὸν ἁρπάσῃ, οὔτε σκόρος τὸν καταστρέφει. ³⁴ Πρέπει δὲ εἰς τοὺς οὐρανοὺς νὰ μεταφέρετε διὰ τῆς ἐλεημοσύνης τοὺς θησαυρούς σας, διὰ νὰ εἶναι καὶ ἡ καρδία σας προσκολλημένη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ οὐράνια. Διότι ἐκεῖ, ποὺ εἶναι ὁ θησαυρός σας, ἐκεῖ θὰ εἶναι καὶ ἡ καρδία σας. ³⁵ Ἡ μέση σας ἂς εἶναι ζωσμένη καλὰ καὶ τὰ λυχνάρια σας ἂς εἶναι πάντοτε ἀναμμένα. Μὲ ἄλλας λέξεις· ἐὰν θέλετε οἱ ἐν οὐρανοῖς θησαυροὶ νὰ γίνουν κτῆμα σας, πρέπει νὰ εἶσθε πάντοτε ἕτοιμοι καὶ ἄγρυπνοι προσέχοντες νὰ ἐκτελῆτε εἰς πᾶσαν περίστασιν τὰ παραγγέλματα τοῦ Κυρίου σας καὶ πρόθυμοι νὰ τὸν ὑπηρετήσετε. ³⁶ Προκειμένου νὰ κατακτήσετε τὸν οὐρανόν, εἶσθε καὶ σεῖς ὅμοιοι πρὸς ἀνθρώπους, ποὺ περιμένουν τὸν κύριόν των, πότε θὰ ἐπιστρέψῃ πάλιν ἀπὸ τοὺς γάμους, διὰ νὰ τοῦ ἀνοίξουν ἀμέσως, ὅταν ἔλθῃ καὶ κτυπήσῃ τὴν θύραν. Διότι καὶ ὁ ἰδικός σας Κύριος εὑρίσκεται τώρα εἰς τοὺς οὐρανούς, ἀπὸ τὴν ἀτελεύτητον πανήγυριν τῶν ὁποίων θὰ ἐπανέλθῃ, εἴτε κατὰ τὴν ἄγνωστον ὥραν τοῦ θανάτου διὰ τὸν καθένα σας, εἴτε κατὰ τὴν ἔνδοξον ἡμέραν τῆς δευτέρας παρουσίας του δι’ ὅλους. ³⁷ Μακάριοι εἶναι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, ποὺ ὅταν θὰ ἔλθῃ ὁ Κύριος, θὰ τοὺς εὕρῃ νὰ ἀγρυπνοῦν. Ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅτι εἰς τὴν μέλλουσαν ζωὴν θὰ γίνῃ διάκονός των καὶ θὰ ζώσῃ τὴν μέσην του, ὥστε νὰ μὴν ἐμποδίζεται εἱς τὰς κινήσεις του ἀπὸ τὸ ὑποκάμισον του, καὶ θὰ τοὺς βάλῃ νὰ καθίσουν καὶ ἀφοῦ ἔλθῃ πλησίον τους, θὰ τοὺς ὑπηρετήσῃ. ³⁸ Καὶ ἐὰν ἔλθῃ μετὰ τὰ μεσάνυχτα κατὰ τὸ δεύτερον τετράωρον τῆς νυκτός, καὶ περὶ τὰ ἐξημερώματα κατὰ τὸ τρίτον τετράωρον ἐὰν ἔλθῃ καὶ τοὺς εὔρῃ ἔτσι, νὰ εἶναι ἄγρυπνοι δηλαδὴ καὶ νὰ τὸν περιμένουν, μακάριοι εἶναι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι. Μὲ ἄλλας λέξεις μακάριοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι προσεκτικοὶ καὶ γρήγοροι περιμένουν ὡς πιστοί μου δοῦλοι τὴν παρουσίαν μου καὶ εἶναι πάντοτε ἕτοιμοι νὰ ἐκτελέσουν τὸ θέλημά μου καὶ νὰ μὲ ὑποδεχθοῦν, ὁποτεδήποτε ἔλθω. Ὅπως αὐτοὶ μὲ ὑπηρετοῦν πιστῶς κατὰ τὴν νύκτα τοῦ παρόντος βίου, ἔτσι θὰ τοὺς ὑπηρετήσω καὶ ἐγὼ εἰς τὴν οὐράνιον βασιλείαν, παρέχων εἰς αὐτοὺς τὰ αἰώνια ἀγαθά της. ³⁹ Ἡξεύρετε δὲ ἐκ τῆς πείρας σας καὶ τοῦτο, ὅτι, ἐὰν ἐγνώριζεν ὁ νοικοκύρης εἰς ποίαν ὥραν ὁ κλέπτῃς ἔρχεται, θὰ ἔμενεν ἄγρυπνος, καὶ δὲν θὰ ἄφινε νὰ ἀνοιχθῇ τρῦπα εἰς τὸν τοῖχον τοῦ σπιτιοῦ του, διὰ τῆς ὁποίας ὁ κλέπτῃς θὰ εἰσέλθῃ εἰς αὐτὸ πρὸς ἁρπαγήν. ⁴⁰ Καὶ σεῖς λοιπὸν ἀφοῦ δὲν ἠξεύρετε, πότε θὰ ἔλθῃ ὁ Κύριος, καὶ ἀφοῦ σᾶς εἶναι ἄγνωστος καὶ ἡ ὥρα τοῦ θανάτου σας καὶ ὁ χρόνος τῆς δευτέρας παρουσίας, πρέπει νὰ ἐτοιμάζεσθε διαρκῶς, διότι, εἰς ὥραν ποὺ δὲν περιμένετε, ἔρχεται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἴτε διὰ τοῦ θανάτου δι’ ἕνα ἕκαστον ἀπὸ σᾶς, εἴτε διὰ τῆς δευτέρας παρουσίας του δι’ ὅλους.

³² Μη φοβείσθε σεις, που είσθε μικρόν ποίμνιον, εν συγκρίσει προς το πολύ πλήθος των απίστων, διότι ο Πατήρ σας ευδόκησε να δώση εις σας την βασιλείαν των ουρανών. (Πολύ δε περισσότερον θα σας δώση τα πρόσκαιρα υλικά αγαθά). ³³ Εάν βλέπετε ότι τα υλικά αγαθά σας γίνονται εμπόδιον δια την βασιλείαν των ουρανών, πωλήσατε τα υπάρχοντα σας και δώστε ελεημοσύνην. Και κάμετε έτσι τον ευατόν σας θησαυροφυλάκια που δεν παλαιώνουν ποτέ, θησαυρόν στους ουρανούς που δεν χάνεται, εκεί όπου ο κλέπτης δεν πλησιάζει και ούτε ο σκόρος καταστρέφει. ³⁴ Διότι, όπου είναι ο θυσαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδία σας. ³⁵ Ας είναι ζωσμένη η μέση σας και τα λυχνάρια σας πάντοτε αναμμένα· να είσθε δηλαδή έτοιμοι και άγρυπνοι να εκτελήτε το θέλημα του Κυρίου, δια να αποκτήσετε έτσι θησαυρούς στον ουρανόν. ³⁶ Και σεις είσθε όμοιοι με ανθρώπους, οι οποίοι περιμένουν τον κύριόν των, πότε θα επιστρέψη από τους γάμους, ώστε, όταν έλθη και κτυπήση την θύραν, να του ανοίξουν αμέσως. ³⁷ Μακάριοι είναι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους, όταν έλθη ο Κυριος, θα τους εύρη να αγρυπνούν. Σας διαβεβαιώνω ότι αυτός θα γίνη διάκονός των, θα ζώση την μέσην του, δια να μη εμποδίζεται εις τας κινήσστου από τα ενδύματά του, θα τους βάλη να καθίσουν εις την τράπεζαν του φαγητού και αυτός ο ίδιος θα έλθη κοντά τους και θα τους υπηρετήση. ³⁸ Και αν έλθη στο δεύτερον τετράωρον της νυκτός και στο τρίτον τετράωρον, κατά τα εξημερώματα, και τους εύρη έτσι, δηλαδή να τον περιμένουν άγρυπνοι, σας λέγω, ότι είναι μακάριοι οι δούλοι εκείνοι. ³⁹ Τούτο δε το ξεύρετε και σεις, ότι εάν εγνώριζε ο νοικοκύρης ποια ώρα έρχεται ο κλέπτης, θα έμενε άγρυπνος και δεν θα άφινε να ανοιχθή τρύπα στο σπίτι του, δια να μπη μέσα ο κλέπτης και να κλέψη. ⁴⁰ Και σεις λοιπόν να είσθε πάντοτε έτοιμοι, διότι εις ώραν κατά την οποίαν δεν γνωρίζετε, έρχεται ο υιός του ανθρώπου” (είτε δια του θανάτου ενός εκάστου, είτε κατά την δευτέραν παρουσίαν).