¹ Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ, τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν, ² καὶ μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός ὑμῶν, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον. ³ Λέγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος τῆς δοθείσης μοι παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν μὴ ὑπερφρονεῖν παρ’ ὃ δεῖ φρονεῖν, ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σωφρονεῖν, ἑκάστῳ ὡς ὁ Θεὸς ἐμέρισεν μέτρον πίστεως.

¹ Αλλ’ ἀφοῦ τόσην ἀγαθότητα δεικνύει εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὀφείλομεν καὶ ἡμεῖς νὰ δείξωμεν διαγωγὴν ἀνταξίαν πρὸς τὰς δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ. Σᾶς προτρέπω λοιπόν, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ τῶν οἰκτιρμῶν, ποὺ μᾶς ἔδειξεν ὁ Θεός, νὰ παραστήσετε ὡς εἰς ἄλλο θυσιαστήριον τὰ σώματά σας θυσίαν ζωντανήν, ἁγίαν, εὐχάριστον εἰς τὸν Θεόν, χρησιμοποιοῦντες τὰ μέλη σας ὡς ὄργανα πράξεων ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον ἁγίων, οὐδέποτε δὲ ὡς ὄργανα ἁμαρτίας. Αὐτὴ δὲ ἡ θυσία εἶναι καὶ ἡ μόνη πρέπουσα καθαρῶς πνευματικὴ λατρεία, ποὺ γίνεται μὲ τὰς λογικὰς δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου. ² Καὶ διὰ νὰ προσφέρετε μίαν τέτοιαν λογικὴν καὶ πνευματικὴν θυσίαν εἰς τὸν Θεόν, σᾶς προτρέπω νὰ μὴ ἐξομοιώνεσθε πρὸς τὸν τρόπον τῆς ζωῆς τῶν ὑλοφρόνων ἀνθρώπων, ποὺ εἶναι προσκολλημένοι εἰς τὰς ματαίας σκέψεις καὶ φροντίδας τοῦ παρόντος βίου, ἀλλὰ νὰ μεταμορφώνεσθε διὰ τῆς, ἀποκτήσεως νέων χριστιανικῶν φρονημάτων, ὥστε νὰ διακρίνετε ποῖον εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖον εἶναι ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον εἰς αὐτόν, εἶναι δὲ συγχρόνως καὶ τέλειον. ³ Πρὸς ἀπόκτησιν δὲ τῶν νέων φρονημάτων, ποὺ θὰ σᾶς ἀλλάξουν τὸν νοῦν, φωτιζόμενος ἐγὼ ἀπὸ τὸ χάρισμα τοῦ ἀποστολικοῦ ἀξιώματος ποὺ μοῦ ἐδόθη, διακηρύττω εἰς πάντα μεταξύ σας πιστὸν νὰ μὴ ἔχῃ διὰ τὸν ἑαυτόν του φρόνημα ὑψηλότερον παρ’ ἐκεῖνο ποὺ ὀφείλει νὰ ἔχῃ, ἀλλὰ νὰ ἔχῃ φρόνημα τέτοιο, ὥστε νὰ σκέπτεται διὰ τὸν ἑαυτόν του συνετὰ καὶ ἀληθινά, ἀναλόγως τοῦ χαρίσματος, τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐμοίρασεν εἰς τὸν καθένα. Μὴ νομίσετε δέ, ὅτι τὰ χαρίσματα δίδονται εἰς τὸν καθένα διὰ νὰ τοῦ γίνωνται ἀφορμὴ ἁμαρτωλῆς καυχήσεως καὶ ἀλαζονείας. Δίδονται ταῦτα πρὸς ὑπηρεσίαν τῶν ἄλλων καὶ τοῦ συνόλου τῆς Ἐκκλησίας.

¹ Σας παρακαλώ, λοιπόν, αδελφοί, και σας εξορκίζω εν ονόματι της στοργής και της ευσπλαγχνίας, που δεικνύει εις ημάς ο Θεός, να καταστήσετε και να παρυσιάσετε, σαν άλλοι ιερείς με θυσιαστήριον, τον ευατόν σας, τα σώματά σας, θυσίαν ζωντανήν, αγίαν, ευάρεστον στον Θεόν, η οποία αποτελεί έτσι την πράγματι ορθήν και πνευματικήν λατρείαν σας, αξίαν του λογικού σας. ² Και προσέχετε να μη συμμορφώνεσθε με τα φρονήματα και τον τρόπον της ζωής των ανθρώπων της υλόφρονος αυτής εποχής, αλλά συνεχώς να μεταμορφώνεσθε με το ξεκαινούργωμα και την ευθυκρισίαν του νου σας, ώστε να εξακριβώνετε και να διακρίνετε, ποίον είναι το θέλημα του Θεού, το οποίον έχει πάντοτε ως χαρακτηριστικόν του γνώρισμα, ότι είναι αγαθόν, ευάρεστον εις αυτόν και τέλειον. ³ Διότι, φωτιζόμενος και εγώ από την αποστολικήν χάριν και κλήσίν που μου εδόθη, παρακαλώ και διδάσκω τον καθένα από σας να μη φρονή δια τον εαυτόν του υψηλότερα από ο,τι πρέπει να φρονή, αλλά να έχη το αληθές και δίκαιον φρόνημα, ώστε να σκέπτεται αληθινά και συνετά δια το χάρισμα της πίστεως και την θέσιν, που ο Θεός σύμφωνα με το δίκαιον μέτρον του του έχει δώσει. Ετσι δε θα υπάρχη αρμονία, ενότης και συνεργασία εις την Εκκλησίαν.

¹ Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ καθεξῆς καὶ αὐτὸς διώδευεν κατὰ πόλιν καὶ κώμην κηρύσσων καὶ εὐαγγελιζόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ δώδεκα σὺν αὐτῷ, ² καὶ γυναῖκές τινες αἳ ἦσαν τεθεραπευμέναι ἀπὸ νόσων καὶ μαστίγων καὶ πνευμάτων πονηρῶν καὶ ἀσθενειῶν, Μαρία ἡ καλουμένη Μαγδαληνή, ἀφ’ ἧς δαιμόνια ἑπτὰ ἐξεληλύθει, ³ καὶ Ἰωάννα γυνὴ Χουζᾶ ἐπιτρόπου Ἡρῴδου καὶ Σουσάννα καὶ ἕτεραι πολλαί, αἵτινες διηκόνουν αὐτῷ ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων αὐταῖς.

¹ Καὶ εἰς τὸν μετέπειτα χρόνον συνέβη ὁ Ἰησοῦς νὰ διέρχεται μίαν πρὸς μίαν ἕκαστην πόλιν καὶ χωρίον, καὶ ἐκήρυττε καὶ ἐδίδασκε τὸ χαρμόσυνον μήνυμα, ὅτι διὰ τῆς ἱδρύσεως τῆς Ἐκκλησίας ἐπεκτείνεται καὶ ἐπὶ τῆς γῆς ἡ οὐράνιος βασιλεῖα τοῦ Θεοῦ. Ἦσαν δὲ μαζί του εἰς τὴν περιοδείαν αὐτὴν καὶ οἱ δώδεκα Ἀπόστολοι, ² καὶ μερικαὶ γυναῖκες, αἱ ὁποῖαι εἶχαν θεραπευθῇ ὑπὸ τοῦ Ἰησοῦ ἀπὸ νοσήματα καὶ βασανιστικοὺς πόνους καὶ ἀπὸ πνεύματα πονηρὰ καὶ ἀσθενείας. Δηλαδὴ ἡ Μαρία, ἡ ὁποία ἐλέγετο Μαγδαληνή, (διότι πιθανῶς κατήγετο ἀπὸ τὰ Μάγδαλα), ἀπὸ τὴν ὁποίαν διὰ τῆς παρεμβάσεως τοῦ Κυρίου εἶχαν βγῇ ἑπτὰ δαιμόνια, ³ καὶ ἡ Ἰωάννα ἡ σύζυγος τοῦ Χουζά, τοῦ οἰκονομοῦ καὶ διαχειριστοῦ τοῦ Ἡρῴδου, καὶ ἡ Σουσάννα καὶ πολλαὶ ἄλλαι, αἱ ὁποῖαι ὑπηρέτουν τὸν Κύριον καὶ εἰσέφερον διὰ τὴν συντήρησιν αὐτοῦ καὶ τῶν Ἀποστόλων του ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά των.

¹ Κατά τον χρόνον που ακολούθησε, επερνούσε ο Κυριος την μίαν μετά την άλλην, κάθε πόλιν και χωρίον και εκήρυττε και εδίδασκε το χαρμόσυνον άγγελμα της βασιλείας του Θεού. Μαζή δε με αυτόν ήσαν και οι δώδεκα μαθηταί, ² και μερικαί γυναίκες αι οποίαι είχαν θεραπευθή υπ' αυτού από νόσους και βασανιστικές παθήσεις και από πνεύματα πονηρά και από ασθενείας η Μαρία, η οποία ελέγετο Μαγδαληνή και από την οποίαν είχαν εκδιωχθή με την δύναμιν του Κυρίου επτά δαιμόνια ³ και η Ιωάννα, σύζυγος του Χουζά, ο οποίος ήτο οικονομικός διαχειριστής του Ηρώδου και η Σουσάννα και άλλαι πολλαί, αι οποίαι υπηρετούσαν αυτόν και προσέφεραν δια την συντήρησιν αυτού και των Αποστόλων από τα υπάρχοντά των.