❌
Πέμπτη, 23 Μαρτίου 2023

Άγιος Νίκων Ίερομάρτυρας και οι 199 μαθητές του, Άγιος Λουκάς ο Ανδριανουπολίτης
Νίκωνος ὁσίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 199 μαθητῶν αὐτοῦ μαρτύρων (†251).
Αγ. Ανάγνωσμα


ΗΣΑΪΑΣ ΚΗ´ 14 - 22


14 διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον Κυρίου, ἄνδρες τεθλιμμένοι καὶ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ τούτου τοῦ ἐν ᾿Ιερουσαλήμ· 15 ὅτι εἴπατε· ἐποιήσαμεν διαθήκην μετὰ τοῦ ᾅδου καὶ μετὰ τοῦ θανάτου συνθήκας, καταιγὶς φερομένη ἐὰν παρέλθῃ οὐ μὴ ἔλθῃ ἐφ᾿ ἡμᾶς· ἐθήκαμεν ψεῦδος τὴν ἐλπίδα ἡμῶν καὶ τῷ ψεύδει σκεπασθησόμεθα. 16 διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐμβαλῶ εἰς τὰ θεμέλια Σιὼν λίθον πολυτελῆ ἐκλεκτὸν ἀκρογωνιαῖον, ἔντιμον, εἰς τὰ θεμέλια αὐτῆς, καὶ ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυνθῇ. 17 καὶ θήσω κρίσιν εἰς ἐλπίδα, ἡ δὲ ἐλεημοσύνη μου εἰς σταθμούς, καὶ οἱ πεποιθότες μάτην ψεύδει· ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ὑμᾶς καταιγίς, 18 μὴ καὶ ἀφέλῃ ὑμῶν τὴν διαθήκην τοῦ θανάτου, καὶ ἡ ἐλπὶς ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν ᾅδην οὐ μὴ ἐμμείνῃ· καταιγὶς φερομένη ἐὰν ἐπέλθῃ, ἔσεσθε αὐτῇ εἰς καταπάτημα. 19 ὅταν παρέλθῃ, λήψεται ὑμᾶς· πρωΐ πρωΐ παρελεύσεται ἡμέρας, καὶ ἐν νυκτὶ ἔσται ἐλπὶς πονηρά· μάθετε ἀκούειν. 20 στενοχωρούμενοι οὐ δυνάμεθα μάχεσθαι, αὐτοὶ δὲ ἀσθενοῦμεν τοῦ ὑμᾶς συναχθῆναι. 21 ὥσπερ ὄρος ἀσεβῶν ἀναστήσεται Κύριος, καὶ ἔσται ἐν τῇ φάραγγι Γαβαών· μετὰ θυμοῦ ποιήσει τὰ ἔργα αὐτοῦ, πικρίας ἔργον· ὁ δὲ θυμὸς αὐτοῦ ἀλλοτρίως χρήσεται, καὶ ἡ πικρία αὐτοῦ ἀλλοτρία. 22 καὶ ὑμεῖς μὴ εὐφρανθείητε, μηδὲ ἰσχυσάτωσαν ὑμῶν οἱ δεσμοὶ διότι συντετελεσμένα καὶ συντετμημένα πράγματα ἤκουσα παρὰ Κυρίου σαβαώθ, ἃ ποιήσει ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν.

ΓΕΝΕΣΙΣ Ι´ 32 - 32


32 Αὗται αἱ φυλαὶ υἱῶν Νῶε κατὰ γενέσεις αὐτῶν, κατὰ ἔθνη αὐτῶν· ἀπὸ τούτων διεσπάρησαν νῆσοι τῶν ἐθνῶν ἐπὶ τῆς γῆς μετὰ τὸν κατακλυσμόν.

ΓΕΝΕΣΙΣ ΙΑ´ 1 - 9


1 ΚΑΙ ἦν πᾶσα ἡ γῆ χεῖλος ἕν, καὶ φωνὴ μία πᾶσι. 2 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κινῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ ἀνατολῶν, εὗρον πεδίον ἐν γῇ Σενναὰρ καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ. 3 καὶ εἶπεν ἄνθρωπος τῷ πλησίον αὐτοῦ· δεῦτε πλινθεύσωμεν πλίνθους καὶ ὀπτήσωμεν αὐτὰς πυρί. καὶ ἐγένετο αὐτοῖς ἡ πλίνθος εἰς λίθον, καὶ ἄσφαλτος ἦν αὐτοῖς ὁ πηλός. 4 καὶ εἶπαν· δεῦτε οἰκοδομήσωμεν ἑαυτοῖς πόλιν καὶ πύργον, οὗ ἔσται ἡ κεφαλὴ ἕως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ποιήσωμεν ἑαυτοῖς ὄνομα πρὸ τοῦ διασπαρῆναι ἡμᾶς ἐπὶ προσώπου πάσης τῆς γῆς. 5 καὶ κατέβη Κύριος ἰδεῖν τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον, ὃν ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων. 6 καὶ εἶπε Κύριος· ἰδοὺ γένος ἓν καὶ χεῖλος ἓν πάντων, καὶ τοῦτο ἤρξαντο ποιῆσαι, καὶ νῦν οὐκ ἐκλείψει ἀπ᾿ αὐτῶν πάντα, ὅσα ἂν ἐπιθῶνται ποιεῖν. 7 δεῦτε καὶ καταβάντες συγχέωμεν αὐτῶν ἐκεῖ τὴν γλῶσσαν, ἵνα μὴ ἀκούσωσιν ἕκαστος τὴν φωνὴν τοῦ πλησίον. 8 καὶ διέσπειρεν αὐτοὺς Κύριος ἐκεῖθεν ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς, καὶ ἐπαύσαντο οἰκοδομοῦντες τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον. 9 διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτῆς Σύγχυσις, ὅτι ἐκεῖ συνέχεε Κύριος τὰ χείλη πάσης τῆς γῆς, καὶ ἐκεῖθεν διέσπειρεν αὐτοὺς Κύριος ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΓ´ 19 - 25


19 ἐπιθυμίαι εὐσεβῶν ἡδύνουσι ψυχήν, ἔργα δὲ ἀσεβῶν μακρὰν ἀπὸ γνώσεως. 20 ὁ συμπορευόμενος σοφοῖς σοφὸς ἔσται, ὁ δὲ συμπορευόμενος ἄφροσι γνωσθήσεται. 21 ἁμαρτάνοντας καταδιώξεται κακά, τοὺς δὲ δικαίους καταλήψεται ἀγαθά. 22 ἀγαθὸς ἀνὴρ κληρονομήσει υἱοὺς υἱῶν, θησαυρίζεται δὲ δικαίοις πλοῦτος ἀσεβῶν. 23 δίκαιοι ποιήσουσιν ἐν πλούτῳ ἔτη πολλά, ἄδικοι δὲ ἀπολοῦνται συντόμως. 24 ὃς φείδεται τῆς βακτηρίας μισεῖ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, ὁ δὲ ἀγαπῶν ἐπιμελῶς παιδεύει. 25 δίκαιος ἔσθων ἐμπιπλᾷ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, ψυχαὶ δὲ ἀσεβῶν ἐνδεεῖς.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΔ´ 1 - 6


1 ΣΟΦΑΙ γυναῖκες ᾠκοδόμησαν οἴκους, ἡ δὲ ἄφρων κατέσκαψε ταῖς χερσὶν αὐτῆς. 2 ὁ πορευόμενος ὀρθῶς φοβεῖται τὸν Κύριον, ὁ δὲ σκολιάζων ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ ἀτιμασθήσεται. 3 ἐκ στόματος ἀφρόνων βακτηρία ὕβρεως, χείλη δὲ σοφῶν φυλάσσει αὐτούς. 4 οὗ μή εἰσι βόες, φάτναι καθαραί· οὗ δὲ πολλὰ γεννήματα, φανερὰ βοὸς ἰσχύς. 5 μάρτυς πιστὸς οὐ ψεύδεται, ἐκκαίει δὲ ψευδῆ μάρτυς ἄδικος. 6 ζητήσεις σοφίαν παρὰ κακοῖς καὶ οὐχ εὑρήσεις, αἴσθησις δὲ παρὰ φρονίμοις εὐχερής.

ΗΣΑΪΑΣ ΚΗ´ 14 - 22


14 Διότι λοιπὸν πρόκειται νὰ συμβοῦν ταῦτα, διὰ τοῦτο πρὸς πρόληψιν τῶν κακῶν τούτων ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ὦ ἄνδρες, ποὺ θὰ ὑποστῆτε τὴν φοβερὰν αὐτὴν θλῖψιν, καὶ ὦ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ποὺ κατοικεῖ ἐν Ἱερουσαλήμ. 15 Σᾶς λέγω δὲ νὰ ἀκούσετε τὸν λόγον αὐτὸν τοῦ Κυρίου, ποὺ θὰ εἴπω, διότι εἴπατε: Ἐκάμαμεν συνθήκην μὲ τὸν Ἅδην καὶ ὑπεγράψαμεν συμβόλαια συμφωνίας μὲ τὸν θάνατον.Ἐὰν ἐπερχομένη καταιγὶς ὀργῆς καὶ συμφορᾶς πλησιάσῃ πρὸς ἡμᾶς, κατ’ οὐδένα λόγον δὲν θὰ ἔλθῃ ἐφ’ ἡμῶν.Ἐθέσαμεν τὴν ἐλπίδα μας εἰς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι καὶ ψεῦσται εἶναι καὶ οὐχὶ βέβαια καὶ ἀμετακίνητα θεμέλια ἀσφαλείας· καὶ μὲ τὸ ψεῦδος αὐτὸ θὰ σκεπασθῶμεν καὶ θὰ προστατευθῶμεν ἀπὸ τὴν καταιγίδα. 16 Διότι λοιπὸν ἐστηρίξατε τὴν ἐλπίδα σας ἐπὶ τοῦ ψεύδους, δι’ αὐτὸ οὕτω λέγει ὁ Κύριος: Ἰδοὺ ἐγὼ θὰ βάλω εἰς τὰ θεμέλια τῆς πνευματικῆς μου Σιὼν λίθον πολύτιμον, ἐκλεκτόν, ἀγκωνάρι στηρίζον τὴν ὅλην οἰκοδομὴν καὶ συνδέον εἰς ἓν τοὺς τοίχους αὐτῆς· τιμημένον λίθον θὰ θέσω εἰς τὰ θεμέλιά της· καὶ καθένας ποὺ θὰ στηρίζῃ τὴν πεποίθησίν του εἰς αὐτόν, κατ’ οὐδένα λόγον δὲν θὰ ἐντροπιασθῇ, διαψευδομένων τῶν ἐπ’ αὐτοῦ στηριχθεισῶν ἐλπίδων του. 17 Καὶ ἡ κρίσις, τὴν ὁποίαν θὰ κάμω, θὰ εἶναι ἀναμεμειγμένη μὲ ἐλπίδα διὰ τοὺς κρινομένους, τὸ δὲ ἔλεος θὰ ἐκτείνεται εὐρὺ εἰς μεγάλους σταθμούς.Ἐνῷ σεῖς, ποὺ ἐστηρίξατε τὴν πεποίθησίν σας εἰς τὸ ψεῦδος, ματαίως ἠλπίσατε ὅτι δὲν θὰ ἐπέλθῃ ἐπὶ σᾶς καταιγίς. 18 Μὴ ἀμφιβάλλετε ὅτι θὰ ἀφαιρέσῃ τὴν μετὰ τοῦ θανάτου συνθήκην σας· καὶ ἡ ἐλπίς σας, τὴν ὁποίαν ἐστηρίξατε εἰς τὸν Ἅδην, δὲν θὰ παραμείνῃ.Ἐὰν δὲ ἐπέλθῃ ἐκσπῶσα καταιγίς, θὰ καταπατηθῆτε ὑπ’ αὐτῆς. 19 Ὅταν ἐπέλθῃ ἡ καταιγὶς καὶ συμφορά, θὰ σᾶς καταλάβῃ· ἀπὸ τὸ ἕνα πρωῒ ἕως τὸ ἄλλο πρωῒ θὰ ἐπέλθῃ, καὶ καθ’ ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς ἡμέρας καὶ κατὰ τὴν νύκτα θὰ περιμένετε μετὰ τρόμου συμφορὰς καὶ ὄλεθρον.Μάθετε λοιπὸν ἐγκαίρως νὰ ὑπακούετε. 20 Ὅταν ἐπέλθῃ ἡ καταιγίς, θὰ εἶναι ἀργά.Τότε στενοχωρούμενοι ὅλοι μας, καὶ ἡμεῖς οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ δὲν θὰ δυνάμεθα νὰ μαχώμεθα, ὥστε σεῖς ὁ λαὸς νὰ μὴ διαλυθῆτε, ἀλλὰ νὰ συναχθῆτε συμπολεμοῦντες μεθ’ ἡμῶν. 21 Θὰ ἀναστῇ ὁ Κύριος κατὰ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ, ὅπως εἰς τὸ ὄρος τῶν ἀσεβῶν ἄλλοτε κατὰ τῶν Φιλισταίων, καὶ θὰ γίνῃ ὅ,τι καὶ εἰς τὴν κοιλάδα Γαβαὼν μετὰ θυμοῦ θὰ κάμῃ τὰ κατὰ τῶν Ἰουδαίων ἔργα του· καὶ τὸ ἔργον του τοῦτο θὰ εἶναι ἔργον ἐκ πικρίας πολλῆς προερχόμενον· ὁ δὲ θυμός του κατὰ τρόπον ἐντελῶς διαφορετικὸν καὶ ἀσυνήθη θὰ μεταχειρισθῇ τοὺς Ἰουδαίους, καὶ ἡ πικρία του θὰ εἶναι διαφορετική, ὁποία μέχρι τοῦδε δὲν ἐξεδηλώθη. 22 Καὶ σεῖς μὴ γένοιτο νὰ εὐφραίνεσθε, οὔτε νὰ ἀναπαύεσθε εἰς τὴν ἰσχὺν τῶν ἐκ τῶν συμμαχιῶν σας μετ’ ἀνθρώπων δεσμῶν διότι ἀποφάσεις καὶ πράγματα βέβαια, ὡσὰν νὰ εἶχαν ἤδη συντελεσθῇ, καὶ εἰς βραχὺν χρόνον πραγματοποιηθησόμενα ἤκουσα ἀπὸ τὸν Κύριον τῶν Δυνάμεων, τὰ ὁποῖα θὰ κάμῃ εἰς ὅλην τὴν γῆν τῆς Παλαιστίνης.

ΓΕΝΕΣΙΣ Ι´ 32 - 32


32 Αὐτὲς εἶναι οἱ φυλές, ἀπόγονοι τῶν τριῶν υἱῶν τοῦ Νῶε κατὰ τὶς διάφορες γενεαλογίες καὶ τὰ διάφορα ἔθνη. Οἱ ἀπόγονοι των διεσκορπίσθησαν μετὰ τὸν κατακλυσμὸν εἰς τὶς εἰδωλολατρικὲς νήσους καὶ χῶρες τῆς γῆς.

ΓΕΝΕΣΙΣ ΙΑ´ 1 - 9


1 Απὸ τῆς δημιουργίας τοῦ Ἀνθρώπου μέχρι τότε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὠμιλοῦσαν μίαν γλῶσσαν καὶ εἶχαν τὴν ἰδίαν ὁμιλίαν ἦσαν ὅλοι ὁμόφωνοι καὶ ὁμόγλωσσοι. 2 Καὶ ὅταν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Νῶε ἐξεκίνησαν ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ μέρη καὶ ἐπροχώρησαν πρὸς τὰ δυτικά, εὑρῆκαν μίαν εὐρύχωρον καὶ εὔφορον πεδιάδα εἰς τὴν περιοχὴν Σενναάρ (μεταξὺ τῶν ποταμῶν Τίγρητος καὶ Εὐφράτου) καὶ ἐγκατεστάθησαν ἐκεῖ. 3 Καὶ εἶπεν ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον· «ἐμπρός, ἐλᾶτε ὅλοι μαζὶ πρόθυμα καὶ χωρὶς ἀναβολήν· ἂς καταακευάσωμεν πλιθάρια καὶ ἂς τὰ ψήσωμεν εἰς τὴν φωτιάν, διὰ νὰ γίνουν σκληρὰ καὶ στερεά». Ἔτσι ἐχρησιμοποίησαν διὰ τὸ κτίσιμον τῆς πόλεως καὶ τοῦ πύργου πλιθάρια ὡς πέτρες· καὶ ὡς λάσπην, διὰ νὰ συγκολλῶνται τὰ πλιθάρια, ἐχρησιμοποίησαν ἄσφαλτον (πίσσαν). 4 Κατόπιν εἶπαν μεταξύ των· «ἐμπρός, ἐλᾶτε ὅλοι μαζὶ πρόθυμα καὶ χωρὶς ἀναβολήν· ἂς κτίσωμεν διὰ τὸν ἑαυτόν μας πόλιν καὶ πύργον μεγάλον καὶ ὑψηλόν, τοῦ ὁποίου ἡ κορυφὴ θὰ φθάνῃ μέχρι τοῦ οὐρανοῦ. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ ἀφήσωμεν εἰς τοὺς ἀπογόνους μας ἔνδοξον μνημεῖον, ποὺ θὰ διαλαλῇ τὸ περιβόητον ὄνομά μας, προτοῦ διασκορπισθῶμεν εἰς ὅλην τὴν ἔκτασιν τῆς γῆς». 5 Ὅταν ἡ ἀλαζονικὴ ἐκείνη γενεὰ ἄρχισε τὸ κτίσιμον, ὁ αἰώνιος Θεὸς κατέβη διὰ νὰ ἴδῃ τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον ποὺ ἔκτιζαν οἱ ἀδύνατοι ἄνθρωποι. 6 Καὶ τότε εἶπεν ὁ Θεός: «Νά· εἶναι ὅλοι τους ἕνας λαός, ἔχουν μίαν ἀπόφασιν καὶ ὁμιλοῦν μίαν γλῶσσαν ἄρχισαν ἤδη να πραγματοποιοῦν μὲ τρόπον ἐγωϊστικὸν αὐτὸ ποὺ ἐσκέφθησαν· καί (ὁ Θεὸς προσθέτει εἰρωνικά) ὅ,τι βάλουν εἰς τὸν νοῦν των καὶ ὅ,τὶ σκεφθοῦν, δὲν θὰ ἠμπορέσῃ κανεὶς νὰ τοὺς ἐμποδίσῃ, ἀλλὰ θὰ τὸ θέσουν εἰς ἐνέργειαν καὶ θὰ τὸ τελειώσουν». 7 Καὶ ὁ Θεὸς Πατήρ, ἐκφάζων τὴν ἀπόφασίν του πρὸς τὰ ἄλλα δύο πρόσωπα τῆς ἁγίας καὶ ἀδιαιρέτου καὶ ζωοποιοῦ Τριάδος, τὸν ὁμοούσιον πρὸς Αὐτὸν μονογενῆ Υἱὸν καὶ Λόγον του καὶ τὸ ὁμόθρονον καὶ συναΐδιον πρὸς Αὐτὸν Παράκλητον Πνεῦμα (ὁμιλῶν δηλαδὴ ὁ Τριαδικὸς Θεὸς ἐν Ἑαυτῷ καὶ πρὸς Ἑαυτόν), εἶπεν: «Ἐμπρός, ἂς κατεβοῦμε ἐκεῖ καὶ ἂς ἐπιφέρωμεν σύγχυσιν εἰς τὴν γλῶσσαν των διὰ νὰ μὴ ἐννοῇ ὁ ἕνας τὴν γλῶσσαν τοῦ ἄλλου καὶ νὰ μὴ ἠμποροῦν νὰ συνεννοηθοῦν μεταξύ των». 8 Αὐτὸ ἔγινε· ὁ Κύριος μὲ τὴν σύγχυσιν ποὺ ἔφερεν εἰς τὴν γλῶσσαν των καὶ τὴν ἀσυνεννοησίαν ποὺ ἐδημιουργησε μεταξύ των, τοὺς ἀνάγκασε νὰ διασκορπισθοῦν ἀπὸ ἐκεῖ εἰς ὅλην τὴν γῆν καὶ νὰ σταματήσουν πλέον νὰ κτίζουν τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον. 9 Διὰ τοῦτο ὠνομάσθη ὁ τόπος ἐκεῖνος Βαβέλ, ποὺ σημαίνει Σύγχυσις, διότι ἐκεῖ ἐπέφερεν ὁ Θεὸς σύγχυσιν εἰς τὶς γλῶσσες τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπὸ ἐκεῖ τοὺς διεσκόρπισεν εἰς πλην τὴν ἔκτασιν τῆς γῆς.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΓ´ 19 - 25


19 Ἐκεῖνος ποὺ συναναστρέφεται μὲ σοφοὺς καὶ θεοσεβεῖς, θὰ γίνῃ καὶ αὐτὸς σοφὸς καὶ θεοσεβής, καὶ ὅποιος συμβαδίζει μὲ ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους ἡ ἁμαρτία κατέστησεν ἄφρονας, διὰ τῆς μιμήσεως τούτων θὰ ἀποδειχθῇ ὅμοιος πρὸς αὐτοὺς ἀξιοκατάκριτος. 20 Ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἁμαρτάνουν συστηματικῶς, θὰ τοὺς καταδιῴκουν κατὰ πόδας πολλὰ δεινά· τοὺς ἀγαθοὺς ὅμως καὶ ἐναρέτους θὰ συναντήσουν πολλὰ καλά. 21 Ὁ καλὸς ἄνθρωπος θὰ ἀφήσῃ κληρονομίαν ὄχι μόνον εἰς τὰ παιδιά του, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ ἐγγόνια του· ὁ πλοῦτος ὅμως τῶν ἀσεβῶν συναθροίζεται διὰ νὰ περιέλθῃ εἰς τὰ χέρια τῶν ἐναρέτων καὶ θεοσεβῶν. 22 Οἱ δίκαιοι θὰ ζήσουν ἐπὶ πολλὰ ἔτη διατηροῦντο τὰ πλούτη των, ἐνῷ οἰ ἄδικοι θὰ ἐξαφανισθοῦν συντόμως. 23 Ὅποιος λυπᾶται τὴν ράβδον καὶ τὸ μαστίγιόν του, δηλαδὴ ὅποιος δὲν παιδαγωγεῖ μὲ αὐστηρότητα, μισεῖ τὸ παιδί του. Ἐκεῖνος δὲ ποὺ ἀγαπᾷ πραγματικῶς καὶ ὄχι τυφλῶς καὶ συναισθηματικῶς τὸ παιδί του, τὸ παιδαγωγεῖ μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν, χρησιμοποιῶν καὶ ποινὰς αὐστηράς, ὅταν τὸ ἐπιβάλλῃ ἡ ἀνάγκη. 24 Ὁ δίκαιος, ὅταν τρώγῃ, ἰκανοποιεῖ τὴν κοιλίαν του καὶ χορταίνει, διότι γνωρίζει νὰ τρώγῃ μὲ μέτρον, αἱ κοιλίαι ὅμως τῶν ἀσεβῶν εἶναι πάντοτε ἀνικανοποίητοι καὶ ἀχόρταστοι.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΔ´ 1 - 6


1 Γυναῖκες συνεταὶ καὶ φρόνιμοι, μὲ τὴν οἰκοκυροσύνην τῶν, τὴν ἐργατικότητα καὶ τὴν ἀφοσίωσίν των εἰς τὸν σύζυγον καὶ τὰ τέκνα των ἔκτισαν σπίτια· ἐνῷ ἡ ἄφρων καὶ ἄμυαλη, μὲ τὴν σπατάλην, τὴν ὀκνηρίαν καὶ τὴν παραμέλησιν τῶν καθηκόντων της ἐξεθεμελίωσε μὲ τὰ ἴδια της τὰ χέρια τὸ σπίτι της καὶ τὸ κατέστρεψεν. 2 Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει καλὴν διαγωγὴν καὶ εἶναι τίμιος καὶ εἰλικρινής, φοβεῖται τὸν Θεόν, ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ βαδίζει εἰς τοὺς κακοὺς δρόμους, θὰ κατεντροπιασθῇ. 3 Ἀπὸ τὸ στόμα τῶν ἀφρόνων βγαίνει ράβδος καὶ μαστίγιον, ποὺ κινεῖται μὲ ὕβρεις καὶ προσβάλλει τοὺς ἄλλους, ἐνῷ τὰ χείλη τῶν φρονίμων προσέχουν τὶ θὰ εἴπουν καὶ προφυλάσσουν αὐτοὺς ἀπὸ τὰς συνεπείας τῶν παρεκτροπῶν τῆς γλώσσης. 4 Ὅπου δὲν ὑπάρχουν βόδια, αἱ φάτναι καὶ τὰ βουστάσια εἶναι καθαρά, ὅπου δὲ βλέπεις πολλὰ γεννήματα καὶ εἰσοδήματα, ἐκεῖ εἶναι φανερὰ ἡ ἀξία καὶ ἡ δύναμις τοῦ βοδιοῦ, ποὺ καλλιεργεῖ τὰ χωράφια. 5 Ὁ φιλαλήθης μάρτυς δὲν ψεύδεται ποτέ, ὁσονδήποτε καὶ ἂν ἐκβιασθῇ, ἐνῷ ὁ ψευδομάρτυς χαλκεύει διαρκῶς ψέματα, ποὺ κατακαίουν καὶ καταστρέφουν τὸν πλησίον. 6 Θὰ ζητήσῃς σοφίαν καὶ σύνεσιν εἰς τοὺς κακοὺς ἀνθρώπους καὶ δὲν θὰ εὕρῃς, ἐνῷ τὸ λεπτὸν ἠθικὸν αἰσθητήριον εὔκολα εὑρίσκεται εἰς τοὺς φρονίμους καὶ συνετούς.

ΗΣΑΪΑΣ ΚΗ´ 14 - 22


14 Δια τούτο, ακούσατε, λοιπόν, τον λόγον του Κυρίου σεις οι θλιμμένοι άνδρες και οι άρχοντες του λαού τούτου, που κατοικεί εις την Ιερουσαλήμ. 15 Διότι σεις είπατε· “εκάμαμεν συμφωνίαν με τον άδην, υπεγράψαμεν συμβόλαιον με τον θάνατον και έτσι, εάν εκσπάση βιαία καταιγίς συμφοράς δεν θα επέλθη εναντίον μας. Εθέσαμεν την ελπίδα μας επάνω στο ψεύδος και με το ψεύδος αυτό θα σκεπασθώμεν, δια να αποφύγωμεν τον κίνδυνον”! 16 Δια τούτο αυτά λέγει ο Κυριος· “ιδού, εγώ θα θέσω εις τα θεμέλια της πνευματικής Σιών λίθον πολυτελή, εκλεκτόν, ακρογωνιαίον, πολύτιμον· και εκείνος, ο οποίος θα πιστεύση και θα στηρίξη την πεποίθησίν του στον λίθον τούτον, δεν θα εντροπιασθή. 17 Θα θέσω την δικαιοσύνην μαζή με την ελπίδα, το δε έλεός μου θα είναι πλούσιον. Και σεις, που έστηρίξατε την πεποίθησίν σας στο ψεύδος, ματαίως ηλπίσατε, ότι δεν θα επέλθη εναντίον σας η καταιγίς. 18 Και ότι δεν θα αφαιρέση τάχα και δεν θα καταλύση την συνθήκην σας με τον θάνατον. Η ελπίδα σας, που εστηρίξατε στον άδην, δεν θα παραμείνη. Οταν δε επέλθη εναντίον σας η ορμητική καταιγίς, θα σας καταπατήση. 19 Οταν εκσπάση αυτή η καταιγίς, θα σας παραλάβη και θα σας παρασύρη. Καποιαν ημέραν πρωϊ πρωϊ θα επέλθη και κατά την νύκτα θα περιμένετε με τρόμον συμφοράς και ολέθρους”. Μαθετε λοιπόν τώρα, που ακόμη είναι καιρός, να υπακούετε στο θέλημα του Κυρίου. 20 Διότι άλλως θα πολιορκηθήτε από τους εχθρούς σας και θα λέγετε· “Επειδή στενοχωρούθα από όλα τα σημεία, δεν είμεθα εις θέσιν να πολεμήσωμεν. Είμεθα ασθενείς και ανίκανοι να συγκεντρωθώμεν εις πόλεμον”. 21 Θα εγερθή ο Κυριος εναντίον του αμαρτωλού Ιουδαϊκού λαού, όπως επολέμησεν άλλοτε τους ασεβείς επάνω στο όρος. Θα γίνη ο,τι και εις την κοιλάδα Γαβαών. Με θυμόν θα πραγματοποίηση τα εναντίον των Ιουδαίων έργα του ο Κυριος. Και το έργον του αυτό θα είναι πικρόν και σκληρόν δια σας. Ο θυμός του Κυρίου θα είναι διαφορετικός από άλλοτε. Ασυνήθης η πικρά τιμωρία, την οποίαν θα χρησιμοποίηση εναντίον των αμαρτωλών Ιουδαίων. 22 Λοιπόν, σεις μη ευφραίνεσθε και μη στηρίζεσθε στους δεσμούς και τας συμμαχίας σας με τους Αιγυπτίους, διότι εγώ ήκουσα από τον Κυριον παντοκράτορα αποφάσεις και πράγματα βέβαια, σαν να έχουν ήδη πραγματοποιηθή εις βραχύν χρόνον. Ηκουσα όλα εκείνα, τα οποία θα πραγματοποίηση εις βάρος όλης της χώρας σας.

ΓΕΝΕΣΙΣ Ι´ 32 - 32


32 Αυταί είναι αι φυλαί των υιών του Νώε κατά τας γενεαλογίας αυτών και κατά τους λαούς. Από αυτούς οι απόγονοί των διεσπάρησαν επί της γης μετά τον κατακλυσμόν εις διαφόρους χώρας και νήσους.

ΓΕΝΕΣΙΣ ΙΑ´ 1 - 9


1 Απ' αρχής και μέχρι της εποχής εκείνης όλοι οι άνθρωποι ωμιλούσαν μίαν γλώσσαν, είχον την ίδιαν ομιλίαν. 2 Οταν οι απόγονοι του Νώε εξεκίνησαν από τα ανατολικά μέρη, εύρον την πεδιάδα εις την περιοχήν Σενναάρ και κατώκησαν εκεί. 3 Εκεί είπεν ο ένας στον άλλον· “ελάτε να πλάσωμεν όλοι μαζή πλίνθους και να τας ψήσωμεν εις την φωτιά”. Αι πλίνθοι εχρησίμευσαν εις αυτούς ως λίθοι οικοδομής· ως συνδετικόν δε υλικόν, ως πηλόν, μεταξύ των πλίνθων, εχρησιμοποίησαν την άσφαλτον. 4 Είπαν δε κατόπιν μεταξύ των· “ελάτε να οικοδομήσωμεν όλοι μαζή δια τον εαυτόν μας και την φήμην μας πόλιν και ένα πύργον, του οποίου η κορυφή θα φθάνη έως τον ουρανόν. Ετσι θα αφήσωμεν όνομα στους απογόνους μας, πριν διασκορπισθώμεν στο πρόσωπον όλης της γης”. Και ήρχισαν να κτίζουν την πόλιν και τον πύργον. 5 Κατέβη τότε ο Θεός από τον ουρανόν να ίδη την πόλιν και τον πύργον, που είχαν αρχίσει να οικοδομούν οι άνθρωποι. 6 Και είπε τότε ο Κυριος· “ιδού έως τώρα ένας λαός είναι αυτοί και μίαν γλώσσαν ομιλούν όλοι. Ιδού ότι ήρχισαν δι' αλαζονείαν και επίδειξιν το οικοδομικόν έργον των. Και νομίζουν ότι τώρα δεν θα τους λείψη τίποτε από όσα σκέπτονται να κάμουν”. 7 Είπε δε τότε ο Τριαδικός Θεός· “εμπρός ας καταβώμεν εκεί και ας επιφέρωμεν σύγχυσιν εις την γλώσσαν των, ώστε να μην εννοή ο ένας την γλώσσαν του άλλου”. Ετσι και έγινε. 8 Με την σύγχυσιν δε αυτήν των γλωσσών και την αδυναμίαν των να συνεννοούνται μεταξύ των οι άνθρωποι, τους ηνάγκασεν ο Θεός να ξεχωρισθούν εις ομάδας μεταξύ των, να διασκορπισθούν εις όλην την γην και να παύσουν πλέον να οικοδομούν την υπερήφανον πόλιν και τον πύργον των. 9 Δια τούτο και εκλήθη το όνομα της περιοχής αυτής “Συγχυσις”, διότι εκεί επέφερεν ο Θεός σύγχυσιν εις τας γλώσσας των ανθρώπων και διεσκόρπισεν αυτούς εις όλην την γην.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΓ´ 19 - 25


19 Αγιαι επιθυμίαι και ιεροί πόθοι των ευσεβών τέρπουν και γλυκαίνουν την ψυχήν των, ενώ τα έργα των ασεβών είναι μακράν από το θέλημα του Θεού και δημιουργούν πικρίαν και απογοήτευσιν. 20 Εκείνος που συναναστρέφεται με σοφούς και εναρέτους, θα γίνη και αυτός σοφός και ενάρετος. Εξ αντιθέτου εκείνος ο οποίος συναναστρέφεται με αμαρτωλούς, θα γίνη και θα γνωσθή εις την κοινωνίαν ως όμοιός των, ενας από αυτούς. 21 Εκείνους που συστηματικά και αμετανόητα διαπράττουν το κακόν, θα τους κυνηγούν συνεχώς προς τιμωρίαν των αι δυστυχίαι και αι θλίψεις, ενώ τους εναρέτους θα τους συναντούν στον δρόμον της ζωής των και θα τους περιβάλλουν τα αγαθά. 22 Ο ενάρετος και ευσεβής άνθρωπος, θα αφήση κληρονομίαν οχι μοναχά εις τα παιδιά του αλλά και εις τα παιδιά των παιδιών του. Ο πλούτος δε των ασεβών ανθρώπων θησαυρίζεται, δια να περιέλθη εις τα χέρια των δικαίων. 23 Οι δίκαιοι θα ζήσουν επί πολλά έτη έχοντες και απολαμβάνοντες τον πλούτον των, οι δε άδικοι θα καταστραφούν πολύ σύντομα. 24 Ο πατέρας, ο οποίος λυπείται και δεν τιμωρεί με την παιδαγωγικήν ράβδον τον υιόν του, είναι το ίδιο ως εάν τον μισή. Εκείνος όμως που αγαπά με αληθινήν αγάπην το παιδί του, το διαπαιδαγωγεί και το ανατρέφει με πολλήν επιμέλειαν, με στοργήν αλλά και με αυστηρότητα. 25 Ο δίκαιος, όταν τρώγη, χορταίνει και ικανοποιεί την ψυχήν του ευχαριστών τον Θεόν. Αι ψυχαί των ασεβών εξ αιτίας της αμαρτωλότητός των είναι σαν πτωχαί. Ποτέ δεν ευχαριστούνται εις χορτασμόν, έστω και αν έχουν πολλά και νόστιμα φαγητά.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΔ´ 1 - 6


1 Συνεταί και ενάρετοι γυναίκες έκτισαν με την νοικοκυρωσύνην των και ανέδειξαν τα σπίτια των και την οικογενειάν των, ενώ η άμυαλος και σπάταλος γυναίκα εξεθεμελίωσε με τα ίδια της τα χέρια το σπίτι της. 2 Εκείνος που ζη και φέρεται με τιμιότητα και δικαιοσύνην, σέβεται και φοβείται τον Θεόν, ενώ εκείνος ο οποίος βαδίζει διεστραμμένας οδούς, θα κατεξευτελισθή. 3 Από το στόμα των ασυνέτων ανθρώπων εξέρχονται λόγοι αλαζονικοί και υβριστικοί, οι οποίοι κτυπούν τους άλλους ωσάν με ρόπαλον, ενώ τα χείλη των συνετών και φρονίμων αυτών, που προσέχουν εις τα λόγια των, τους προφυλάσσουν από κακάς συνεπείας. 4 Οπου δεν υπάρχουν βοϊδια, αι φάτναι είναι καθαραί, όπου όμως βλέπεις γεννήματα και εισοδήματα, εκεί γίνεται φανερά η αξία του βοϊδιού. 5 Ο ευσυνείδητος και φιλαλήθης μάρτυς ποτέ δεν θα είπη και δεν θα καταθέση ψεύδη, ενώ ο ψευδομάρτυς με τας ψευδολογίας του ανάπτει πυρκαϊάς, που κατακαίουν τον πλησίον. 6 Θα αναζητήσης σοφίαν και σύνεσιν μεταξύ των κακών ανθρώπων και δεν θα την εύρης. Εις τους φρόνιμους όμως και συνετούς ανθρώπους θα συναντήσης εύκολα την αληθινήν γνώσιν και την δικαίαν διάκρισιν.

Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα