❌
Δευτέρα, 20 Μαρτίου 2023

Άγιοι Αββάδες εν τη μονή του Αγίου Σάββα αναιρεθέντες, των λεγομένων Μαύρων, Άγιος Μύρων ο Νεομάρτυρας από το Ηράκλειο Κρήτης, Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής επίσκοπος Απολλωνιάδος
Τῶν ἐν τῇ μονῇ τοῦ ἁγ. Σάββα ἀναιρεθέντων πατέρων (†796). Μύρωνος νεομάρτυρος τοῦ ἐξ Ἡρακλείου (†1793).
Αγ. Ανάγνωσμα


ΗΣΑΪΑΣ ΙΔ´ 24 - 32


24 τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ· ὃν τρόπον εἴρηκα, οὕτως ἔσται, καὶ ὃν τρόπον βεβούλευμαι, οὕτως μενεῖ, 25 τοῦ ἀπολέσαι τοὺς ᾿Ασσυρίους ἀπὸ τῆς γῆς τῆς ἐμῆς καὶ ἀπὸ τῶν ὀρέων μου, καὶ ἔσονται εἰς καταπάτημα, καὶ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ ζυγὸς αὐτῶν, καὶ τὸ κῦδος αὐτῶν ἀπὸ τῶν ὤμων ἀφαιρεθήσεται. 26 αὕτη ἡ βουλή, ἣν βεβούλευται Κύριος ἐπὶ τὴν ὅλην οἰκουμένην, καὶ αὕτη ἡ χεὶρ ἡ ὑψηλὴ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη. 27 ἃ γὰρ ὁ Θεὸς ὁ ἅγιος βεβούλευται, τίς διασκεδάσει; καὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ τὴν ὑψηλὴν τίς ἀποστρέψει; 28 Τοῦ ἔτους, οὗ ἀπέθανεν ὁ βασιλεὺς ῎Αχαζ, ἐγενήθη τὸ ρῆμα τοῦτο. 29 μὴ εὐφρανθείητε οἱ ἀλλόφυλοι πάντες, συνετρίβη γὰρ ὁ ζυγὸς τοῦ παίοντος ὑμᾶς· ἐκ γὰρ σπέρματος ὄφεως ἐξελεύσεται ἔκγονα ἀσπίδων, καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν ἐξελεύσονται ὄφεις πετόμενοι 30 καὶ βοσκηθήσονται πτωχοὶ δι᾿ αὐτοῦ, πτωχοὶ δὲ ἄνθρωποι ἐπὶ εἰρήνης ἀναπαύσονται· ἀνελεῖ δὲ λιμῷ τὸ σπέρμα σου καὶ τὸ κατάλειμμά σου ἀνελεῖ. 31 ὀλολύξατε, πύλαι πόλεων, κεκραγέτωσαν πόλεις τεταραγμέναι, οἱ ἀλλόφυλοι πάντες, ὅτι ἀπὸ Βορρᾶ καπνὸς ἔρχεται, καὶ οὐκ ἔστι τοῦ εἶναι. 32 καὶ τί ἀποκριθήσονται βασιλεῖς ἐθνῶν; ὅτι Κύριος ἐθεμελίωσε Σιών, καὶ δι᾿ αὐτοῦ σωθήσονται οἱ ταπεινοὶ τοῦ λαοῦ.

ΓΕΝΕΣΙΣ Η´ 21 - 22


21 καὶ ὠσφράνθη Κύριος ὁ Θεὸς ὀσμὴν εὐωδίας, καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς διανοηθείς· οὐ προσθήτω ἔτι καταράσασθαι τὴν γῆν διὰ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων, ὅτι ἔγκειται ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ ἐκ νεότητος αὐτοῦ· οὐ προσθήσω οὖν ἔτι πατάξαι πᾶσαν σάρκα ζῶσαν, καθὼς ἐποίησα. 22 πάσας τὰς ἡμέρας τῆς γῆς, σπέρμα καὶ θερισμός, ψῦχος καὶ καῦμα, θέρος καὶ ἔαρ, ἡμέραν καὶ νύκτα οὐ καταπαύσουσι.

ΓΕΝΕΣΙΣ Θ´ 1 - 7


1 ΚΑΙ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς. 2 καὶ ὁ τρόμος καὶ ὁ φόβος ὑμῶν ἔσται ἐπὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς, ἐπὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐπὶ πάντα τὰ κινούμενα ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἰχθύας τῆς θαλάσσης· ὑπὸ χεῖρας ὑμῖν δέδωκα. 3 καὶ πᾶν ἑρπετόν, ὅ ἐστι ζῶν, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν· ὡς λάχανα χόρτου δέδωκα ὑμῖν τὰ πάντα. 4 πλὴν κρέας ἐν αἵματι ψυχῆς οὐ φάγεσθε· 5 καὶ γὰρ τὸ ὑμέτερον αἷμα τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἐκ χειρὸς πάντων τῶν θηρίων ἐκζητήσω αὐτὸ καὶ ἐκ χειρὸς ἀνθρώπου ἀδελφοῦ ἐκζητήσω τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου. 6 ὁ ἐκχέων αἷμα ἀνθρώπου, ἀντὶ τοῦ αἵματος αὐτοῦ ἐκχυθήσεται, ὅτι ἐν εἰκόνι Θεοῦ ἐποίησα τὸν ἄνθρωπον. 7 ὑμεῖς δὲ αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν, καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΑ´ 19 - 31


19 υἱὸς δίκαιος γεννᾶται εἰς ζωήν, διωγμὸς δὲ ἀσεβοῦς εἰς θάνατον. 20 βδέλυγμα Κυρίῳ διεστραμμέναι ὁδοί, προσδεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντες ἄμωμοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν. 21 χειρὶ χεῖρας ἐμβαλὼν ἀδίκως οὐκ ἀτιμώρητος ἔσται, ὁ δὲ σπείρων δικαιοσύνην λήψεται μισθὸν πιστόν. 22 ὥσπερ ἐνώτιον ἐν ρινὶ ὑός, οὕτως γυναικὶ κακόφρονι κάλλος. 23 ἐπιθυμία δικαίων πᾶσα ἀγαθή, ἐλπὶς δὲ ἀσεβῶν ἀπολεῖται. 24 εἰσὶν οἳ τὰ ἴδια σπείροντες πλείονα ποιοῦσιν, εἰσὶ δὲ καὶ οἳ συνάγοντες ἐλαττονοῦνται. 25 ψυχὴ εὐλογουμένη πᾶσα ἁπλῆ, ἀνὴρ δὲ θυμώδης οὐκ εὐσχήμων. 26 ὁ συνέχων σῖτον ὑπολείποιτο αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν, εὐλογίαν δὲ εἰς κεφαλὴν τοῦ μεταδιδόντος. 27 τεκταινόμενος ἀγαθὰ ζητεῖ χάριν ἀγαθήν, ἐκζητοῦντα δὲ κακά, καταλήψεται αὐτόν. 28 ὁ πεποιθὼς ἐπὶ πλούτῳ οὗτος πεσεῖται, ὁ δὲ ἀντιλαμβανόμενος δικαίων οὗτος ἀνατελεῖ. 29 ὁ μὴ συμπεριφερόμενος τῷ ἑαυτοῦ οἴκῳ κληρονομήσει ἄνεμον, δουλεύσει δὲ ἄφρων φρονίμῳ. 30 ἐκ καρποῦ δικαιοσύνης φύεται δένδρον ζωῆς, ἀφαιροῦνται δὲ ἄωροι ψυχαὶ παρανόμων. 31 εἰ ὁ μὲν δίκαιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποὺ φανεῖται;

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΒ´ 1 - 8


1 Ο ἀγαπῶν παιδείαν, ἀγαπᾷ αἴσθησιν, ὁ δὲ μισῶν ἐλέγχους ἄφρων. 2 κρείσων ὁ εὑρὼν χάριν παρὰ Κυρίῳ, ἀνὴρ δὲ παράνομος παρασιωπηθήσεται. 3 οὐ κατορθώσει ἄνθρωπος ἐξ ἀνόμου, αἱ δὲ ρίζαι τῶν δικαίων οὐκ ἐξαρθήσονται. 4 γυνὴ ἀνδρεία στέφανος τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς· ὥσπερ δὲ ἐν ξύλῳ σκώληξ, οὕτως ἄνδρα ἀπόλλυσι γυνὴ κακοποιός. 5 λογισμοὶ δικαίων κρίματα, κυβερνῶσι δὲ ἀσεβεῖς δόλους. 6 λόγοι ἀσεβῶν δόλιοι, στόμα δὲ ὀρθῶν ρύσεται αὐτούς. 7 οὗ ἐὰν στραφῇ ὁ ἀσεβής, ἀφανίζεται, οἶκοι δὲ δικαίων παραμένουσι. 8 στόμα συνετοῦ ἐγκωμιάζεται ὑπὸ ἀνδρός, νωθροκάρδιος δὲ μυκτηρίζεται.

ΗΣΑΪΑΣ ΙΔ´ 24 - 32


24 Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων: Ὅπως ἔχω εἴπει, ἔτσι θὰ γίνῃ, καὶ ὅπως ἔχω ἀποφασίσει, ἔτσι καὶ θὰ μείνῃ ἀμετάκλητος ἡ ἀπόφασίς μου 25 νὰ ἐξοντώσω τοὺς Ἀσσυρίους ἀπὸ τὴν χώραν τὴν κατ' ἐξοχὴν ἰδικήν μου, τὴν Παλαιστίνην δηλαδή, καὶ ἀπὸ τὰ βουνὰ τὰ ἰδικά μου· καὶ θὰ εἶναι οὗτος εἰς καταπάτημα αὐτῶν ποὺ θὰ τοὺς νικήσουν· καὶ θὰ ἀφαιρεθῇ ἀπὸ τὸν λαόν μου ὁ ζυγὸς τῆς δουλείας των, καὶ θὰ ἀφαιρεθῇ ἀπὸ τοὺς ὤμους των τὸ ὄνειδος των, ποὺ ὡς ἀλλο βαρὺ φορτίον τοὺς πιέζει. 26 Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀπόφασις, τὴν ὁποίαν ἔχει ἀποφασίσει ὁ Κύριος δι' ὅλην τὴν οἰκουμένην, καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ χείρ, ποὺ εἶναι ὑψωμένη πολὺ ὑψηλὰ ἐπάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη. 27 Ἀσφαλῶς θὰ πραγματοποιηθῇ ἡ ἀπόφασις αὐτή.Διότι ἐκεῖνα, ποὺ ὁ ἅγιος Θεὸς ἔχει ἀποφασίσει, ποῖος θὰ ἔχῃ τὴν δύναμιν νὰ τὰ ματαιώσῃ; Καὶ τὴν χεῖρα Του, ποὺ εἶναι πολὺ ὑψηλὰ σηκωμένη, ποῖος θὰ τὴν στρέψῃ ἀλλοῦ; 28 Κατὰ τὸ ἔτος, κατὰ τὸ ὁποῖον ἀπέθανεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ, ἔγινεν ὁ προφητικὸς αὐτὸς λόγος. 29 Μὴ εὐφραίνεσθε, ὅλοι οἱ Φιλισταίοι, διότι συνετρίβη ὁ ζυγὸς τῆς δουλείας τοῦ Ἄχαζ, ὁ ὁποῖος σᾶς ἐκτύπα καὶ σᾶς κατενίκα· διότι ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ μονάρχου αὐτοῦ, ποὺ ἦτο διὰ σᾶς ὄφις φαρμακερός, θὰ βγοῦν τέκνα ὅμοια πρὸς τὰ δηλητηριώδη σαϊτόφιδα, καὶ οἱ ἀπόγονοί των θὰ γεννηθοῦν χειρότεροι, ὅμοιοι πρὸς φίδια ποὺ πετοῦν. 30 Καὶ θὰ διατραφοῦν οἱ πτωχοὶ καὶ ταπεινοὶ δι’ αὐτοῦ, ὡς ἀγαθοῦ καὶ προνοητικοῦ τούτων Ποιμένος, αὐτοὶ δὲ οἱ πτωχοὶ καὶ ταπεινοί, μὴ παρασυρόμενοι εἰς πολεμικὰς ἐπιχειρήσεις, θὰ ἀπολαύσουν τὰ ἀγαθὰ τῆς εἰρήνης· σοῦ δέ, ὦ Φιλισταῖε, τοὺς ἀπογόνους θὰ ἐξοντώσῃ ὁ Κύριος διὰ πείνης, καὶ κάθε τι, ποὺ θὰ περισωθῇ ἀπὸ σέ, θὰ τὸ θανατώσῃ. 31 Θρηνήσατε γοερῶς, ὦ πύλαι τῶν πόλεων, ἂς κράξουν μετὰ κλαυθμῶν αἱ τεταραγμέναι ἐκ τῆς προτέρας εἰσβολῆς πόλεις· ὅλοι οἱ Φιλισταῖοι ἂς κλαύσουν, διότι ἔρχεται ἀπὸ τὸν Βορρᾶν καπνὸς καὶ καταστροφή, καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξῃ πλέον κανεὶς καὶ νὰ σωθῇ. 32 Καὶ τί θὰ ἀποκριθοῦν εἰς τοὺς ζητοῦντας συμμαχίαν βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν; Ὅτι ὁ Κύριος ἐθεμελίωσε τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ δι’ αὐτοῦ, οὐχὶ δὲ διὰ συμμαχιῶν, θὰ σωθοῦν οἱ ταπεινοὶ ἐκ τοῦ λαοῦ, οἱ ἀπ’ αὐτοῦ τὴν σωτηρίαν των ἐξαρτῶντες.

ΓΕΝΕΣΙΣ Η´ 21 - 22


21 Καὶ ὁ Θεὸς ὠσφράνθη τὴν εὐωδιάζουσαν μυρωδιὰν τῆς θυσίας· δηλαδὴ ἀπεδέχθη πλήρως τὴν θυσίαν τῆς εὐγνωμοσύνης τοῦ δικαίου Νῶε. Καὶ ὁ παντοδύναμος καὶ ἀπειροτέλειος Θεός, ἀφοῦ ἐσκέφθη, ἀπεφάσισε καὶ εἶπε· «Δὲν θὰ καταρασθῶ πλέον τὴν γῆν διὰ τὰ ἁμάρτωλὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων, διότι ἡ καρδία κάθε ἀνθρώπου ρέπει μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν καὶ μεγάλο ἐνδιαφέρον εἰς τὰ πονηρὰ ἔργα ἀπὸ τὰ παιδικά του χρόνια, ἀπὸ τότε ἀκόμη ποὺ δὲν ἔχει καταλάβει καλά - καλὰ τὸν ἑαυτόν του. Ποτὲ λοιπὸν πλέον εἰς τὸ μέλλον δὲν θὰ πατάξω καὶ δὲν θὰ ἑξαφανίσω κάθε ζωντανὴν ὕπαρξιν, ὅπως ἔκαμα τώρα μὲ τὸν κατακλυσμόν. 22 Ὅλες τὶς ἡμέρες, ὅσον καιρὸν θὰ ὑπάρχῃ ἡ γῆ», ὑπόσχομαι ὅτι δὲν θὰ παύσουν νὰ ὑπάρχουν ἡ τακτικὴ καὶ κανονικὴ διαδοχὴ τῶν ὡρῶν καὶ ἐποχῶν τοῦ ἔτους· «πάντοτε θὰ ὑπάρχῃ σπορὰ καὶ θερισμός, κρύον καὶ ζέστη, θέρος καὶ ἄνοιξις, ἡμέρα καὶ νύκτα»· ὁ νόμος αὐτὸς θὰ εἶναι σταθερὸς καὶ ἀμετάβλητος μέχρι τέλους τοῦ παρόντος αἰῶνος.

ΓΕΝΕΣΙΣ Θ´ 1 - 7


1 Καὶ ὁ Θεὸς ἀμείβων τὴν εὐγνωμοσύνην τοῦ δίκαιου μὲ γενναιοδωρίαν, εὐλόγησε τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱούς του καὶ τοὺς εἶπε: (Σεῖς τὰ τέσσερα ζεύγη καρποφορεῖτε, ἀναπαράγεσθε καὶ πολλαπλασιάζεσθε· με τοὺς ἀπογόνους, ποὺ θὰ προέλθουν ἀπὸ σᾶς, γεμίσατε καὶ καλύψατε τὴν γῆν καὶ γίνετε οἱ κυρίαρχοι, ποὺ θὰ τὴν ὑποτάξετε. 2 Σεῖς να εἶσθε τρόμος καὶ φόβος εἰς ὅλα τὰ ἄγρια θηρία τῆς γῆς, εἰς ὅλα τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς ὅλα, ὅσα κινοῦνται ἐπάνω εἰς τὴν ξηρὰν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἰχθύες τῆς θαλάσσης· ὅλα αὐτὰ τὰ ἔχω δώσει ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν καὶ κυριαρχίαν σας· ἔχετε τὸ δικαίωμα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου ἐπάνω των. 3 Καὶ κάθε εἴδους ζῶον, ποὺ ζῇ καὶ κινεῖται, ἂς εἶναι πρὸς τροφὴν καὶ συντήρησίν σας. Σᾶς ἔχω δώσει ὅλα τὰ ζῶα νὰ τὰ τρώγετε, ὅπως σᾶς ἔδωκα καὶ τὰ λάχανα τοῦ χόρτου. 4 Ὅμως σάρκα μαζί με τὸ αἷμα, τὸ ὁποῖον εἶναι ἡ ἔδρα τῆς ζωῆς τοῦ ζώου, δὲν θὰ φάγετε»· διότι κύριος τῆς ζωῆς (τοῦ αἵματος) τοῦ ζώου εἶναι ὁ Θεός. 5 «Τὸ αἷμα σας εἶναι ἡ ἔδρα τῆς ζωῆς σας». Καὶ ἐπειδὴ εἶναι σκληρόν, ἄγριον καὶ ἐγκληματικὸν νὰ κατασπαράσσεται με τὰ δόντια μία ζωντανὴ ὕπαρξις καὶ νὰ καταπίνωνται ὠμὲς οἱ σάρκες, «διὰ τοῦτο θὰ ζητήσω τὸ αἷμα τὸ ἰδικόν σας ἀπὸ ὅλα τὰ ἄγρια θηρία. Θὰ τιμωρήσω μὲ θάνατον κάθε θηρίον, ποὺ θὰ κατασπαράξῃ ἄνθρωπον· κάθε τέτοιο θηρίον θὰ θανατωθῇ καὶ αὐτό (εἴτε ἀπὸ ἄνθρωπον εἴτε ἀπὸ ἄλλο θηρίον εἴτε με θάνατον πρόωρον καὶ βίαιον). Ἀκόμη θὰ ζητήσω καὶ τὸ αἷμα τοῦ συνανθρώπου σας, ὁ ὁποῖος φονεύεται ἀπὸ ἄλλον ἄνθρωπον· θὰ τιμωρήσω μὲ θάνατον ἐκεῖνον, ποὺ τὸν ἐσκότωσε». Διὰ τὸ ζήτημα τοῦτο ὁρίζω νόμον, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖον: 6 «Ἐκεῖνος ποὺ χύνει αἷμα ἀνθρώπου, θὰ τιμωρηθῇ μὲ τὸ χύσιμον τοῦ ἰδικοῦ του αἵματος ἀπὸ ἄλλον ἄνθρωπον («ὁ φονιᾶς θὰ πάῃ σκοτωτός»), διότι ἐδημιούργησα τὸν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα Θεοῦ (μὲ ψυχὴν λογικὴν καὶ μὲ ἐλευθέραν βούλησιν, μὲ ἱκανότητα γνωστικὴν καὶ δημιουργικὴν καὶ ἐξουσίαν ἐπὶ ὅλου τοῦ ὑλικοῦ κόσμου)· ὥστε κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ καταατρέψῃ τὴν εἰκόνα αὐτήν. Κάθε φόνος ποὺ γίνεται ἐναντίον ἀνθρώπου, προσβάλλει καὶ τὸν μέγαν Θεόν, τοῦ ὁποίου ὁ ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα. 7 Σεῖς δὲ οἱ ὀλίγοι, οἱ ὀκτὼ ἄνθρωποι, καρποφορεῖτε, ἀναπαράγεσθε καὶ πολλαπλασιάζεσθέ· μὲ τοὺς ἀπογόνους, ποὺ θὰ προέλθουν ἀπὸ σᾶς, γεμίσατε καὶ καλύψατε τὴν γῆν καὶ γίνετε οἱ κυρίαρχοι, ποὺ θὰ τὴν ὑποτάξετε».

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΑ´ 19 - 31


19 Τὸ ἐνάρετον παιδὶ γεννᾶται διὰ νὰ ζήσῃ πολλὰ ἔτη, αἱ ἐπιδιώξεις ὅμως τοῦ ἀσεβοῦς θὰ τὸν ὁδηγήσουν εἰς θάνατον σωματικόν, ἀλλὰ καὶ αἰώνιον. 20 Εἶναι σιχαμεροὶ εἰς τὸν Θεὸν οἱ κακοὶ δρόμοι, τοὺς ὁποίους βαδίζουν οἱ ἁμαρτωλοί, ἀγαπητοὶ δὲ εἰς αὐτὸν εἶναι οἱ ἄμεμπτοι εἰς ὅλας τὰς ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς των. 21 Δὲν θὰ μείνῃ ἀτιμώρητος ἐκεῖνος, ποὺ θὰ βάλῃ τὸ χέρι του εἰς χεῖρας ἄλλου, διὰ να συμφωνήσῃ μαζί του πρὸς διάπραξιν ἀδικίας. Ὅποος ὅμως κατὰ τὴν ἐπίγειον ζωήν του σπείρει ἀρετήν, θὰ ἀπολαύσῃ δίκαιον καὶ ἀσφαλῆ μισθόν. 22 Καθὼς εἶναι ἀταίριαστον νὰ κρεμασθῇ τὸ σκουλαρίκι εἰς τὴν μύτην τοῦ χοίρου, ἡ ὁποία διαρκῶς ἀνακατώνει τὸν βόρβορον, ἔτσι εἶναι ἀταίριαστον καὶ τὸ σωματικὸν κάλλος εἰς τὴν δύστροπον καὶ κακοκέφαλον γυναῖκα, τῆς ὁποίας τὰ φρονήματα καὶ αἱ διαθέσεις εἶναι ἁμαρτωλά. 23 Κάθε πόθος καὶ ἐπιθυμία τῶν δικαίων εἶναι καλή, καὶ δι’ αὐτὸ δὲν θὰ ἀπορριφθῇ ἀπὸ τὸν Θεόν, ἡ ἐλπὶς ὅμως τῶν ἀσεβῶν θὰ χαθῇ, μένουσα ἀνεκπλήρωτος. 24 Ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ποὺ σκορπίζουν εἰς καλοὺς σκοποὺς τὰ ἀγαθά των καὶ ἔτσι τὰ πολλαπλασιάζουν μὲ τὴν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὑπάρχουν ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι διαρκῶς μαζεύουν, καὶ ὅμως στεροῦνται, σὰν νὰ λιγοστεύη ὁ πλοῦτος των. 25 Ἡ ἐλεήμων καὶ γενναιόδωρος ψυχὴ ἐλεεῖ μὲ ἱλαρότητα, ἁπλότητα καὶ εὐκολίαν, ὁ θυμώδης ὅμως ἄνθρωπος ἔχει ἄσχημον καὶ ἀποκρουστικὴν συμπεριφοράν. 26 Δι’ ἐκεῖνον, ποὺ κρύπτει τὸ σιτάρι ἐν καιρῷ πείνης διὰ νὰ πλουτίσῃ, δηλαδὴ τὸν μαυραγορίτην, ὅλοι εὔχονται νὰ τοῦ τὸ λεηλατήσουν οἱ ἐχθροί, ἡ εὐλογία δὲ τοῦ Θεοῦ δίδεται πλουσία εἰς ἐκεῖνον, ποὺ δίδει καὶ εἰς τοὺς ἄλλους. 27 Ἐκεῖνος ποὺ ἐργάζεται τὸ ἀγαθόν, ἐπιδιώκει νὰ εὕρῃ πολλὴν χάριν ἀπὸ τὸν Θεόν, ἐκεῖνον δέ, ποὺ ἐπιζητεῖ νὰ κάμῃ τὸ κακόν, θὰ τὸν συναντήσῃ δυστυχία. 28 Ὅποιος ἔχει τὴν ἐμπιστοσύνην καὶ τὴν ἐλπίδα του εἰς τὸν πλοῦτον, αὐτὸς θὰ πέσῃ, διότι στηρίζεται εἰς πρᾶγμα φθαρτὸν καὶ μάταιον, ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ ἐλεεῖ τοὺς ἀξίους ἐλεημοσύνης πτωχούς, θὰ καταστῇ λαμπρὸς καὶ περιφανής. 29 Ὅποιος δὲν καταστέκεται εἰς τὸ σπίτι του καὶ δὲν συμπεριφέρεται καλὰ πρὸς τοὺς οἰκείους του, θὰ κληρονομήσῃ ἀέρα καὶ θὰ πτωχύνῃ. Ὁ ἀσύνετος δὲ καὶ ἄμυαλος θὰ καταντήσῃ ὑπηρέτης καὶ δοῦλος τοῦ φρονίμου καὶ συνετοῦ. 30 Ἀπὸ τὰ δίκαια κέρδη φυτρώνει δένδρον ζωῆς, δηλαδὴ μακροημέρευσις, ἐνῷ αἱ ψυχαὶ τῶν παραβατῶν τοῦ θείου νόμου ἁρπάζονται προώρως. 31 Ἐὰν ὁ δίκαιος καὶ ἐνάρετος μὲ δυσκολίαν σώζεται, διότι τὰ ἔργα μας πάντοτε ὑπολείπονται ἀπὸ ὅσα μᾶς παραγγέλλει ὁ Θεός, ὁ ἀμετανόητος καὶ ἀσεβὴς ποῦ θὰ φανῇ;

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΒ´ 1 - 8


1 Εκεῖνος ποὺ ἀρέσκεται εἰς τὴν κατὰ Θεὸν παιδαγωγίαν, ἀγαπᾷ νὰ καταστῇ ἱκανὸς ὅπως διακρίνῃ τὸ καλὸν ἀπὸ τοῦ κακοῦ. Ὅποιος δὲ μισεῖ τοὺς ἐκ τῆς παιδαγωγίας τοῦ Θεοῦ ἐλέγχους, αὐτὸς εἶναι ἀνόητος καὶ ἄμυαλος. 2 Δὲν συγκρίνεται μὲ κανένα ὁ ἄνθρωπος, ποὺ εὗρε χάριν καὶ ἔλεος ἀπὸ τὸν Κύριον, ὁ παραβάτης ὅμως τοῦ θείου νόμου θὰ λησμονηθῇ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. 3 Ἀπὸ τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν παρανομίαν δὲν θὰ προκόψῃ ποτὲ ὁ ἄνθρωπος. Αἱ ρίζαι ὅμως τῶν δικαίων θὰ μείνουν ἀσάλευτοι καὶ ἀνεκρίζωτοι, μετὰ δὲ τὴν θύελλαν θὰ βλαστήσουν πάλιν. Τὸ γένος των δὲν θὰ χαθῇ. 4 Ἡ ἐργατικὴ καὶ ἀκατάβλητος εἰς ἀρετὴν σύζυγος εἶναι στέφανος δόξης διὰ τὸν σύζυγόν της. Ὅπως δὲ τὸ σκουλήκι κατατρώγει τὸ δένδρον καὶ τὸ ξηραίνει, ἔτσι καὶ ἡ κακὴ γυναῖκα μὲ τὴν διαγωγήν της καταστρέφει τὸν ἄνδρα της. 5 Αἱ σκέψεις τῶν ἐναρέτων ἀνθρώπων εἶναι πάντοτε ὀρθαὶ καὶ δίκαιαι, ἐνῷ οἱ ἀσεβεῖς τεχνάζονται καὶ ἐπινοοῦν σκοποὺς δολίους καὶ πονηρούς. 6 Οἱ λόγοι τῶν ἀσεβῶν εἶναι δόλιοι καὶ πονηροί. Τὸ στόμα δὲ τῶν εἰλικρινῶν καὶ εὐθέων μὲ τὴν γλῶσσαν τῆς ἀληθείας θὰ τοὺς σώσῃ ἀπὸ δολίας ἐπιβουλάς. 7 Ὅπου καὶ ἂν καταφύγῃ ὁ ἀσεβὴς κατὰ τὴν ὥραν τῆς θείας ὀργῆς, ἡ ὁποία τὸν καταδιώκει, θὰ ἀφανισθῇ, τὰ σπίτια ὅμως τῶν δικαίων παραμένουν ἀσάλευτα. 8 Τὸ στόμα τοῦ συνετοῦ καὶ φρονίμου ἀνθρώπου ἐπαινεῖται καὶ ἐγκωμιάζεται ἀπὸ κάθε σοβαρὸν καὶ φρόνιμον ἄνδρα διὰ τὰς σοφὰς συμβουλὰς ποὺ δίδει καὶ τοὺς καλοὺς λόγους ποὺ λέγει, ἐνῶ ὁ χονδροκέφαλος καὶ ἀνόητος ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτωλότητός του, περιφρονεῖται δι’ ὅσα θὰ εἴπῃ.

ΗΣΑΪΑΣ ΙΔ´ 24 - 32


24 Αυτά λέγει Κυριος των δυνάμεων, ο παντοκράτωρ· όπως είπα και όπως απεφάσισα, έτσι και θα γίνη και έτσι θα μείνη. 25 Θα καταστρέψω τους Ασσυρίους από την χώραν μου την Ιουδαίαν και από τα ιδικά μου όρη· θα νικηθούν και θα καταπατηθούν με περιφρόνησιν από τους ανθρώπους, θα αφαιρεθή από τον λαόν μου ο ζυγός της δουλείας των. Ο εξευτελισμός και το όνειδός των, που ώσαν βαρύ φορτίον εβαρυνε τους ώμους των, θα αφαιρεθή”. 26 Αυτή είναι η απόφασις, την οποίαν έχει λάβει και αποφασίσει ο Κυριος, σχετικά με όλην την οικουμένην. Η παντοδύναμος τιμωρός δεξιά του είναι σηκωμένη εναντίον όλων των αμαρτωλών εθνών. 27 Αυτά δε τα οποία ο Θεός ο άγιος έχει αποφασίσει, ποιός είναι δυνατόν να τα εμποδίση και να τα ματαίωση; Και την παντοδύναμον δεξιάν του, που έχει υψωθή δια να επιπέση επί των αμαρτωλών, ποιός ημπορεί να την στρέψη αλλού; 28 Ο προφητικός αυτός λόγος έγινε το έτος, κατά το οποίον απέθανεν ο βασιλεύς Αχαζ. 29 Μη χαίρετε και μη πανηγυρίζετε όλοι σεις, οι Φιλισταίοι, επειδή συνετρίβη ο ζυγός της δουλείας του μονάρχου, ο οποίος σας εκτύπα και σας έθλιβε. Διότι από τους απογόνους του φαρμακερού αυτού όφεως, θα βγουν παιδιά αντάξιά του, δηλητηριώδεις οχιές, θα βγουν ως απόγονοι του φίδια φτερωτά. 30 Και ενώ αυτά θα συμβαίνουν εις βάρος του αμαρτωλού μονάρχου και άλλων εθνών, οι πτωχοί άνθρωποι του λαού θα διατρέφωνται και θα ποιμαίνωνται από τον θεόν και έτσι οι πτωχοί αυτοί και καταφρονημένοι τότε, θα αναπαύωνται εν ειρήνη. Αλλά τους ιδικούς σας απογόνους, ω Φιλισταίοι, θα εξολοθρεύση ο Κυριος με φοβεράν πείναν και εκείνους, που τυχόν θα απομείνουν, θα τους εξόντωση ο Κυριος. 31 Κλαύσατε, λοιπόν, με ολολυγμούς αι οχυραί πύλαι των πόλεων των Φιλισταίων· ας κράξουν οι αναστατωμένοι και ταραγμένοι κάτοικοι των, όλοι οι αλλόφυλοι, διότι ο καπνός των πόλεων, που καίονται, κατεβαίνει από τον βορράν και δεν πρόκειται κανείς να διαφύγη την καταστροφήν και να σωθή! 32 Οι βασιλείς, λοιπόν, των διαφόρων εθνών, όταν θα βλέπουν τα γεγονότα αυτά, την ολοσχερή καταστροφήν των 'Ασσυριων και την σωτηρίαν του Ισραήλ, ποίον απάντησιν τάχα θα έχουν να δώσουν; Θα απαντήσουν φυσικά, ότι ο Κυριος εθεμελιωσε την Ιερουσαλήμ και ότι δι' αυτού εσώθησαν και θα σωθούν οι ταπεινοί εκ του λαού, οι οποίοι εξαρτούν και ζητούν από αυτόν την σωτηρίαν των.

ΓΕΝΕΣΙΣ Η´ 21 - 22


21 Ο δε Θεός ωσφράνθη την ευώδη οσμήν της ευχαριστηρίου θυσίας και σκεφθείς απεφάσισε και είπε· “δεν θα καταρασθώ πλέον την γην εξ αιτίας των πονηρών έργων των ανθρώπων, μολονότι η καρδία του κάθε ανθρώπου ρέπει και είναι προσηλωμένη επιμελώς στο πονηρόν εκ νεότητος αυτού. Δεν θα πλήξω και δεν θα καταστρέψω άλλην φοράν κάθε ζωντανήν υπαρξιν επί της γης δια κατακλυσμού, όπως έκαμα τώρα. 22 Εφ' όσον θα υπάρχη η γη, δεν θα παύσουν να υπάρχουν σπορά και θερισμός, κρύο και ζέστη, άνοιξις και θέρος, ημέρα και νύκτα.

ΓΕΝΕΣΙΣ Θ´ 1 - 7


1 Ευλόγησε τότε ο Θεός τον Νώε και τα παιδιά αυτού και είπε προς αυτούς· “αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και απλωθήτε εις όλην την γην και γενήτε κύριοι αυτής. 2 Ας είσθε τρόμος και φόβος εις όλα τα θηρία της γης, εις όλα τα πτηνά του ουρανού, εις κάθε τι που ζη και κινείται έτι της ξηράς, και εις όλους τους ιχθύας της θαλάσσης. Υπό την εξουσίαν σας έδωκα όλα αυτά. 3 Καθε τι που ζη και κινείται επί της γης, θα είναι προς διατροφήν σας. Σας δίδω όλα αυτά εις τροφήν, όπως σας έδωσα τα λάχανα και τα χόρτα. 4 Πλην όμως κρέας μαζή με το αίμα, επί του οποίου βασίζεται η ζωή του ζώου, δεν θα φάγετε. 5 Δια δε το αίμα των συνανθρώπων σας, το οποίον τυχόν με τα χέρια σας εγκληματούντες θα χύσετε, θα τιμωρήσω δια των αγρίων ζώων, τα οποία θα εξαπολύσω εναντίον σας. Αλλά και δι' άλλου ανθρώπου θα τιμωρήσω εκείνον, ο οποίος αφαιρεί ανθρωπίνην ζωήν. 6 Εκείνος δηλαδή ο οποίος χύνει αίμα ανθρώπου, εις τιμωρίαν του δια το εκχυθέν υπ' αυτού αίμα, θα φονευθή και θα χυθή έτσι και το ιδικόν του αίμα, διότι εγώ ο Θεός εδημιούργησα κατ' εικόνα ιδικήν μου τον άνθροπον και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του αφαιρέση την ζωήν. 7 Σεις δε αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε όλην την γην και γενήτε κύριοι αυτής”.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΑ´ 19 - 31


19 Ανθρωπος δίκαιος θα ζήση ευτυχισμένην ζωήν, ο ασεβής όμως, ο οποίος επιδιώκει το κακόν, θα καταλήξη στον όλεθρον. 20 Οι διεστραμμένοι τρόποι ζωής του ασεβούς είναι αποκρουστικοί και μισητοί ενώπιον του Κυρίου. Εξ αντιθέτου είναι αγαπητοί εις αυτόν οι ακέραιοι και άμωμοι εις όλας τας εκδηλώσεις της ζωής των. 21 Εκείνος που δίδει το χέρι του στο χέρι του άλλου και συνάπτει συμφωνίαν δια την πραγματοποίησιν αδίκων έργων, δεν θα μείνη ατιμώρητος παρά Θεού και ανθρώπων. Οποιος όμως σκορπίζει παντού τα έργα της αρετής θα πάρη τον πρέποντα μισθόν. 22 Ο,τι είναι το χρυσό σκουλαρίκι εις την μύτην του χοίρου, κάτι τέτοιο είναι και το κάλλος εις την ασύνετον και με αμαρτωλά φρονήματα γυναίκα. 23 Ολαι αι επιθυμίαι των δικαίων είναι αγαθαί και θα πραγματοποιηθούν εκ μέρους του Θεού. Καθε δε πονηρά ελπίς των ασεβών ανθρώπων, διότι είναι κακή, θα καταστραφή. 24 Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι σκορπίζουν απλόχερα τα αγαθά των δια την εξυπηρέτησιν των άλλων και με την ευλογίαν του Θεού αποκτούν πολύ περισσότερα. Υπάρχουν δε εξ αντιθέτου και άλλοι, οι οποίοι, αν και διαρκώς συγκεντρώνουν υλικά αγαθά με παρανόμους τρόπους, πάντοτε στερούνται. 25 Ο ευθύς, ο άκακος άνθρωπος έχει πάντοτε τας ευλογίας εκ μέρους του Θεού και τον έπαινον εκ μέρους των ανθρώπων. Ανθρωπος όμως, που αποθηριώνεται από τον θυμόν, έχει αποκρουστικήν συμπεριφοράν και κακήν την εμφάνισιν. 26 Δι' εκείνον, που συνάγει και κρύπτει το σιτάρι εν καιρώ λιμού, με τον σκοπον να το πωλήση πανάκριβα, όλοι εύχονται να του το λεηλατήσουν ξένοι επιδρομείς και εχθροί. Η ευλογία δε του Θεού χορηγείται πλουσία εις εκείνον που δίδει και στους άλλους. 27 Αυτός που σκέπτεται πάντοτε και πράττει το καλόν, επιδιώκει και ευρίσκει πολλήν χάριν εκ μέρους του Θεού. Εκείνον όμως, ο οποίος επιζητεί να πράττη τα κακά εις βάρος των άλλων, αυτά τα κακά θα επιπέσουν επί της κεφαλής του και θα τον συντρίψουν. 28 Εκείνος, που έχει πεποίθησιν και ελπίδα στον πλούτον του, θα πέση και θα καταστραφή. Εκείνος όμως, που βοηθεί και υποστηρίζει τους αναξιοπαθούντας δικαίους, αυτός θα ανατείλη ωσάν λαμπρός ήλιος. 29 Εκείνος, που δεν ζη και δεν συμπεριφέρεται καλά μέσα στο σπίτι του, θα κληρονομήση αέρα, θα γίνη δηλαδή πτωχός. Ο άμυαλος και ασύνετος θα καταντήση δούλος στον συνετόν. 30 Από τους καρπούς και τα έργα της δικαιοσύνης φυτρώνει και μεγεθύνεται το δένδρον της μακράς και ευτυχισμένης ζωής· ενώ η ζωή των παρανόμων ανδρών αφαιρείται πρόωρα. 31 Εάν όμως και αυτός ακόμη ο δίκαιος μόλις και μετά βίας σώζεται, ο ασεβής και ο αμαρτωλός πως θα τολμήση να παρουσιασθή ενώπιον του Θεού;

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΒ´ 1 - 8


1 Εκείνος ο οποίος αγαπά την κατά Θεόν παιδείαν και μόρφωσιν, αγαπά την αληθινήν γνώσιν και ορθήν διάκρισιν. Οποιος όμως μισεί και αποστρέφεται τους ελέγχους, είναι ανόητος και ασύνετος. 2 Πολύ καλύτερος από όλους είναι ο άνθρωπος, που ευρήκε και έλαβε χάριν δια της ευσεβείας του από τον Κυριον. Ο δε παράνομος άνθρωπος θα λησμονηθή από τον Θεόν και τους ανθρώπους. 3 Κανείς άνθρωπος δεν θα προκόψη και δεν θα κατευοδωθή με τας παρανομίας του. Αι ρίζαι όμως των δικαίων μένουν στερεαί στο έδαφος, ώστε και αυτοί και οι απόγονοί των να μη χαθούν. 4 Γυνή εργατική, δράστηρία και ενάρετος, είναι στέφανος δόξης δια τον άνδρα της. Εξ αντιθέτου η κακότροπος γυναίκα καταστρέφει τον άνδρα της, όπως ο σκώληξ κατατρώγει το ξύλον. 5 Αι σκέψεις, αι κρίσεις και αι αποφάσεις των δικαίων είναι πάντοτε ορθαί, ενώ οι ασεβείς μηχανεύονται και πρωτοστατούν εις δόλια σχέδια. 6 Οι λόγοι των ασεβών είναι πάντοτε γεμάτοι δολιότητα και επιβουλήν. Το στόμα όμως των ειλικρινών και εντίμων ανθρώπων λέγει πάντοτε την αλήθειαν, η οποία και τους λυτρώνει από τας δολιότητας των κακών. 7 Οπου και αν στραφή και καταφύγη ο ασεβής, τελικώς θα καταστραφή, ενώ οι οίκοι των δικαίων παραμένουν σώοι και ασφαλείς. 8 Το στόμα του συνετού, δια τα σοφά και φρόνιμα λόγια του, επαινείται και εγκωμιάζεται από κάθε φρόνιμον άνδρα. Ενῷ ο δια την ραθυμίαν και αμαρτωλότητα αυτού νωθρός εις την σκέψιν και βραδύνους εμπαίζεται.

Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα